Αξιότιμε κ. Βενιζέλo,
Αυτό το κείμενο δεν απευθύνεται σε εσάς μόνο προσωπικά. Απευθύνεται σε εσάς και στην παρέα σας. Απλώς, εσείς φαίνεται ότι είστε ο πλέον εύστροφος και ικανός να το εξηγήσετε και στους υπόλοιπους.
Κάνατε γνωστό ότι προτίθεστε να καταθέσετε πρόταση νόμου με την οποία σκοπεύετε να περιορίσετε την επιρροή του νεοναζιστικού κόμματος μέσω του περιορισμού της χρηματοδότησής του.
Αυτό το κείμενο δεν απευθύνεται σε εσάς μόνο προσωπικά. Απευθύνεται σε εσάς και στην παρέα σας. Απλώς, εσείς φαίνεται ότι είστε ο πλέον εύστροφος και ικανός να το εξηγήσετε και στους υπόλοιπους.
Κάνατε γνωστό ότι προτίθεστε να καταθέσετε πρόταση νόμου με την οποία σκοπεύετε να περιορίσετε την επιρροή του νεοναζιστικού κόμματος μέσω του περιορισμού της χρηματοδότησής του.
κ. Βενιζέλo, οι κοινωνίες κυβερνώνται με δύο τρόπους: είτε με την ελπίδα είτε με τον φόβο.
Εσείς και οι φίλοι σας, οι παλιότεροι και νεώτεροι άσπονδοι φίλοι σας, αυτοί με τους οποίους δημιουργήσατε τον κανόνα μέσα στον οποίο παρακμάζουμε όλοι, οι κ κ. Τσοχατζόπουλος, Παυλόπουλος, Πολύδωρας, Σαμαράς, οι Παπανδρέου, Καρατζαφέρης, Παπουτσής, Λαλιώτης, Φωτόπουλος, Κακλαμάνης, Αλογοσκούφης, Αβραμόπουλος, ενδεικτικά μερικοί από τους εξέχοντες συμβολικά για διάφορους λόγους ο καθένας, και εκατοντάδες άλλοι διαφορετικής εμβέλειας, επιλέξατε να κυβερνήσετε δια του φόβου.
Ο φόβος ως μέσο διακυβέρνησης, σε αντίθεση με την ελπίδα, έχει ένα μειονέκτημα: χρειάζεται κάτι χειρότερο από αυτό που συμβαίνει ήδη για να τρομοκρατεί. Και ενίοτε το χειρότερο επικρατεί. Αποτέλεσμα αυτής της αμείλικτης διαδικασίας είστε και εσείς.
Η απελπισία γεννά τον θυμό. Και ο θυμός, η οργή, είναι το έδαφος στο οποίο ριζώνει το άλογο μίσος.
Έτσι ο φόβος οδηγεί συστηματικά στην απαξίωση, στη χρόνο με τον χρόνο υποβάθμιση, στη φτήνια. Έτσι εκτοπίστηκαν συστηματικά οι πιο άξιοι από τις παρατάξεις σας κι έτσι επιλέχθηκε πάντα η χειρότερη αντιπολίτευση, ο πιο τρομακτικός και παράλογος αντίλογος.
Από τη δική σας άρνηση να λάβετε γενναίες αποφάσεις, να ξεχωρίσετε το χρήσιμο από το άχρηστο κράτος και να μειώσετε το δεύτερο, να αξιολογήσετε, να δημιουργήσετε ανεξάρτητη από τα υπουργικά γραφεία κρατική διοίκηση, να προσλάβετε και να απολύσετε όσους και όποιους είναι αναγκαίο για να πιάσουν τόπο τα χρήματα των Ελλήνων και Ευρωπαίων φορολογουμένων, να διασφαλίσετε τον δημιουργικό ανταγωνισμό, να απλοποιήσετε τη φορολογία, να καταργήσετε τις προσόδους ομάδων που πληρώνει η κοινωνία, από τη δική σας αβελτηρία σε κάθε τομέα γιγαντώθηκε η ανεργία που πλησιάζει τα δύο εκατομμύρια ανθρώπους, αν λάβει κανείς υπόψη και τους μη καταγεγραμμένους, όσους δεν έχουν κανένα λόγο να απογραφούν στον ΟΑΕΔ, τους ελεύθερους επαγγελματίες που φυτοζωούν, τους μετανάστες που κρατάτε επίσης ομήρους.
Εσείς προσωπικά ανάμεσα σε δεκάδες άλλους οργανισμούς ιδρύσατε, για παράδειγμα, τον Οργανισμό Προώθησης Ελληνικού Πολιτισμού, με εκατοντάδες άτομα προσωπικό και διαχείριση επενδύσεων δημόσιου χρήματος, του οποίου οργανισμού την εξαφάνιση δεν αντελήφθη κανείς με την κατάργησή του. Ούτε και το μεγαλύτερο μέρος από το νεόκοπο προσωπικό του το αντελήφθη, καθώς μεταφέρθηκε αλλού, σε πείσμα των δύο εκατομμυρίων ανέργων του ιδιωτικού τομέα.
Σκεφτήκατε άραγε ποτέ σε πόσες ιδέες στέρησαν τη γέννηση οι αποφάσεις που λάβατε και, κυρίως, εκείνες που δεν λάβατε; Πόσες νέες επιχειρήσεις δεν δημιουργήθηκαν; Ποιοι καρποί του ανθρώπινου πνεύματος δεν είδαν το φως; Πόσες ανθρώπινες ιστορίες δεν γράφτηκαν εντός τους; Πόσος ανθρώπινος νους πήγε χαμένος;
Τα δικά σας Μέσα Μαζικής Παραπληροφόρησης, αυτά που εσείς χρηματοδοτείτε με δημόσιο χρήμα, άμεσα και έμμεσα, με διαφημίσεις από χρήματα των φορολογουμένων και δάνεια από αποταμιεύσεις των καταθετών, προέβαλαν και δημιούργησαν το τέρας που σήμερα καμώνεστε ότι πολεμάτε (και να μην υποκρίνεστε, δεν έχει και τόσο μεγάλη σημασία πλέον).
Εσείς και οι φίλοι σας, οι παλιότεροι και νεώτεροι άσπονδοι φίλοι σας, αυτοί με τους οποίους δημιουργήσατε τον κανόνα μέσα στον οποίο παρακμάζουμε όλοι, οι κ κ. Τσοχατζόπουλος, Παυλόπουλος, Πολύδωρας, Σαμαράς, οι Παπανδρέου, Καρατζαφέρης, Παπουτσής, Λαλιώτης, Φωτόπουλος, Κακλαμάνης, Αλογοσκούφης, Αβραμόπουλος, ενδεικτικά μερικοί από τους εξέχοντες συμβολικά για διάφορους λόγους ο καθένας, και εκατοντάδες άλλοι διαφορετικής εμβέλειας, επιλέξατε να κυβερνήσετε δια του φόβου.
Ο φόβος ως μέσο διακυβέρνησης, σε αντίθεση με την ελπίδα, έχει ένα μειονέκτημα: χρειάζεται κάτι χειρότερο από αυτό που συμβαίνει ήδη για να τρομοκρατεί. Και ενίοτε το χειρότερο επικρατεί. Αποτέλεσμα αυτής της αμείλικτης διαδικασίας είστε και εσείς.
Η απελπισία γεννά τον θυμό. Και ο θυμός, η οργή, είναι το έδαφος στο οποίο ριζώνει το άλογο μίσος.
Έτσι ο φόβος οδηγεί συστηματικά στην απαξίωση, στη χρόνο με τον χρόνο υποβάθμιση, στη φτήνια. Έτσι εκτοπίστηκαν συστηματικά οι πιο άξιοι από τις παρατάξεις σας κι έτσι επιλέχθηκε πάντα η χειρότερη αντιπολίτευση, ο πιο τρομακτικός και παράλογος αντίλογος.
Από τη δική σας άρνηση να λάβετε γενναίες αποφάσεις, να ξεχωρίσετε το χρήσιμο από το άχρηστο κράτος και να μειώσετε το δεύτερο, να αξιολογήσετε, να δημιουργήσετε ανεξάρτητη από τα υπουργικά γραφεία κρατική διοίκηση, να προσλάβετε και να απολύσετε όσους και όποιους είναι αναγκαίο για να πιάσουν τόπο τα χρήματα των Ελλήνων και Ευρωπαίων φορολογουμένων, να διασφαλίσετε τον δημιουργικό ανταγωνισμό, να απλοποιήσετε τη φορολογία, να καταργήσετε τις προσόδους ομάδων που πληρώνει η κοινωνία, από τη δική σας αβελτηρία σε κάθε τομέα γιγαντώθηκε η ανεργία που πλησιάζει τα δύο εκατομμύρια ανθρώπους, αν λάβει κανείς υπόψη και τους μη καταγεγραμμένους, όσους δεν έχουν κανένα λόγο να απογραφούν στον ΟΑΕΔ, τους ελεύθερους επαγγελματίες που φυτοζωούν, τους μετανάστες που κρατάτε επίσης ομήρους.
Εσείς προσωπικά ανάμεσα σε δεκάδες άλλους οργανισμούς ιδρύσατε, για παράδειγμα, τον Οργανισμό Προώθησης Ελληνικού Πολιτισμού, με εκατοντάδες άτομα προσωπικό και διαχείριση επενδύσεων δημόσιου χρήματος, του οποίου οργανισμού την εξαφάνιση δεν αντελήφθη κανείς με την κατάργησή του. Ούτε και το μεγαλύτερο μέρος από το νεόκοπο προσωπικό του το αντελήφθη, καθώς μεταφέρθηκε αλλού, σε πείσμα των δύο εκατομμυρίων ανέργων του ιδιωτικού τομέα.
Σκεφτήκατε άραγε ποτέ σε πόσες ιδέες στέρησαν τη γέννηση οι αποφάσεις που λάβατε και, κυρίως, εκείνες που δεν λάβατε; Πόσες νέες επιχειρήσεις δεν δημιουργήθηκαν; Ποιοι καρποί του ανθρώπινου πνεύματος δεν είδαν το φως; Πόσες ανθρώπινες ιστορίες δεν γράφτηκαν εντός τους; Πόσος ανθρώπινος νους πήγε χαμένος;
Τα δικά σας Μέσα Μαζικής Παραπληροφόρησης, αυτά που εσείς χρηματοδοτείτε με δημόσιο χρήμα, άμεσα και έμμεσα, με διαφημίσεις από χρήματα των φορολογουμένων και δάνεια από αποταμιεύσεις των καταθετών, προέβαλαν και δημιούργησαν το τέρας που σήμερα καμώνεστε ότι πολεμάτε (και να μην υποκρίνεστε, δεν έχει και τόσο μεγάλη σημασία πλέον).
Η παρέα με την οποία συγκυβερνάτε επέτρεψε να καεί η πρωτεύουσα πέντε χρόνια πριν, ανοίγοντας με τη δειλία της διάπλατα τη μισάνοιχτη πόρτα της ανομίας, της βίας και της κατάλυσης του νόμου.
Εσείς επιτρέψατε στον φόβο να φωλιάσει στις ψυχές των ανθρώπων.
Εσείς ψηφίσατε τους νόμους για τη χρηματοδότηση των κομμάτων, σε ύψος πολύ πάνω από το αντίστοιχο Ευρωπαϊκό ανά ψήφο. Εσείς ψηφίσατε τον εκλογικό νόμο του τρόμου.
Εσείς αναθεωρήσατε το Σύνταγμα και ψηφίσατε τους νόμους που προστατεύουν υπόδικους του κοινού ποινικού δικαίου.
Εσείς συνειδητά κρατάτε ημιπαράνομους τους πολίτες και τους κατοίκους της χώρας αυτής, αιχμάλωτους της πολυνομίας και των γκρίζων ζωνών δικαίου σε κάθε τομέα.
Εσείς χαρακτηριστικά επιβάλατε το χαράτσι στα ακίνητα, για να το ανατρέψετε ο ίδιος, ως νέος ηγεμόνας, για μία και μόνο πολύτεκνη οικογένεια, δίνοντας εντολή επιδεικτικά στη ΔΕΗ να παρέχει ρεύμα δωρεάν (μια δημόσια επιχείρηση). Να προβεί δηλαδή στην ελεημοσύνη σας.
Η δική σας μεγαλοστομία και κενολογία έδωσε τροφή στον φόβο, από τον οποίο εξαρτάτε πλέον την επιβίωσή σας.
Το μέγεθος ενός πολιτικού άνδρα (ή γυναίκας) εξαρτάται από τους εχθρούς που επιλέγει, από την αντιπολίτευση που θα ήθελε να τον διαδεχθεί κάποια στιγμή στο μέλλον, καθώς έτσι συμβαίνει στη Δημοκρατία. Είθισται οι κυβερνώντες να εναλλάσσονται.
Σεις δώσατε βήμα και δημόσιο χώρο στον αριστερισμό, στη δήθεν αριστερά του κ. Τσίπρα και της παρέας του, μεγάλο μέρος της οποίας υπήρξε και δική σας παρέα.
Εσείς και οι παρέες σας επιλέξατε για αντιπολίτευση τον αριστερισμό και τον ναζισμό, ελπίζοντας ότι μόνο με αυτούς ως αντιπάλους μπορείτε να επιβιώσετε.
Εσείς νομιμοποιήσατε τον λόγο του μίσους και τον προβάλατε λες κι είναι πιθανή προοπτική για μια χώρα που θέλει να παραμείνει ευημερούσα και μέρος του σύγχρονου κόσμου.
Τώρα εσείς πάλι διατείνεστε ότι θέλετε δια της ψήφισης ενός νόμου να καταργήσετε το τερατούργημά σας. Πόσο θυμίζει αυτό την δια νόμου αύξηση του βασικού σε 5.000 ευρώ τον μήνα, την δια νόμου ανάπτυξη, τις δια νόμου επενδύσεις, την δια νόμου κατάργηση της ανεργίας.
Η σύγχρονη ελληνική ιστορία μπορεί να ιδωθεί από μια σκοπιά ως αποτέλεσμα συνταγματικών διατάξεων, νομοθετικών ρυθμίσεων, προεδρικών διαταγμάτων, υπουργικών αποφάσεων, που επιχειρούν ματαίως να θεραπεύσουν αλληλοαναιρούμενες τα αποτελέσματα και ποτέ τις αιτίες.
Μια χώρα που κανένας νόμος δεν γίνεται να εφαρμοστεί, γιατί σίγουρα κάποιος άλλος το απαγορεύει. Μια χώρα σαν τον Πύργο του Κάφκα.
Ο καιροσκοπισμός ο δικός σας και της παρέας σας δεν έγκειται απλά στο ότι δηλώνετε ότι επιδιώκετε κάτι το οποίο δεν θέλετε πραγματικά και δεν μπορείτε στα αλήθεια. Υποκρύπτεται σε κάτι βαθύτερο: θεωρείτε αυτοδίκαια δικό σας κάτι το οποίο δεν σας ανήκει.
Την ώρα που χιλιάδες άνθρωποι παλεύουν καθημερινά με το τέρας που εσείς δημιουργήσατε, με αυταπάρνηση και θέληση προσφοράς, την ώρα που χιλιάδες άνθρωποι εργάζονται αθόρυβα, κάνουν το καθήκον τους καθημερινά, οι τοπικές κοινωνίες, η αυτοδιοίκηση σε πολλές περιπτώσεις, μεγάλοι Δήμοι, όπως ο Δήμος της Αθήνας, πολλοί φορείς και οργανώσεις, η κοινωνία των πολιτών στις διάφορες μορφές της, παραδοσιακές και εναλλακτικές, οι ανθρώπινες γειτονιές, όπου αυτές επιβιώνουν ακόμη, στα Πατήσια, στην Κυψέλη, στο Παγκράτι, για να αντιμετωπίσουν συστηματικά με αυταπάρνηση και υπεράνθρωπη προσπάθεια την αποτρόπαια μορφή του ναζισμού και του ρατσισμού προσπαθώντας να αντιμετωπίσουν τα αίτιά του στον δρόμο, στο μετρό, στην εργασία, εσείς αποφασίσατε να «λύσετε τα προβλήματα» θορυβώντας και πάλι. Να ακουστείτε μην και σας ξεχάσουμε.
Αν ειλικρινά επιθυμείτε να κάνετε κάτι σημαντικό, μειώστε την κρατική χρηματοδότηση στα κόμματα στο μέσο ευρωπαϊκό ύψος ανά ψήφο ξεκινώντας από το δικό σας, αποσφραγίστε τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, αλλάξτε τον εκλογικό νόμο του τρόμου, δημιουργήστε Δημόσια Διοίκηση, εγκαταστήστε συστήματα εξατομικευμένης ευθύνης στο κράτος, εμβαθύνετε την Παιδεία, απελευθερώστε τη δημιουργικότητα του Ελληνισμού των ανοιχτών οριζόντων σε κάθε πεδίο, σε κάθε κοινωνικό στρώμα, σε κάθε γεωγραφική περιφέρεια της κατακερματισμένης αυτής χώρας, ώστε να δοθεί τόπος και φωνή στο καινούριο, στο εναλλακτικό, στο ελεύθερο, στο καινοτόμο, στο όμορφο, στο ανθρώπινο, στην ανοιχτή κοινωνία, σε όλους τους κατοίκους της χώρας αυτής, σε αυτό που θα σας ξεπεράσει και μαζί με εσάς θα ξεπεράσει και τα τέρατα που εσείς και οι παρέες σας, παλιές και καινούριες, αφήσατε να δημιουργηθούν.
Διαλέξτε με γενναιότητα μια αντιπολίτευση καλύτερη από εσάς.
Αν πάλι δεν μπορείτε να ξεπεράσετε τον εαυτό σας, για μια έστω φορά δεχθείτε μια παράκληση: τουλάχιστον σταματήστε να θορυβείτε. Κάντε ό,τι νομίζετε ότι πρέπει να κάνετε, αν όχι σιωπηλά, τουλάχιστον λιγότερο φλύαρα, λιγότερο κραυγαλέα.
Σταματήστε να τρέφετε δια της βοής τον φόβο των άλλων για να αποφύγετε να δείτε κατάματα τον δικό σας φόβο, αυτόν ενός μέλλοντος που δεν σας περιέχει, εσάς και την παρέα σας.
Αρκεί λίγη ησυχία, λίγη σταθερότητα, λίγη σιωπή, για να μπορούν να ακουστούν μεταξύ τους οι άνθρωποι που συστηματικά και αθόρυβα προσπαθούν για το καλύτερο με σεβασμό και αξιοπρέπεια, και η ελπίδα, η κοινή ελπίδα που μας περιλαμβάνει όλους, θα γεννηθεί από μόνη της.
Μετά τιμής και δίχως φόβο,
Εσείς αναθεωρήσατε το Σύνταγμα και ψηφίσατε τους νόμους που προστατεύουν υπόδικους του κοινού ποινικού δικαίου.
Εσείς συνειδητά κρατάτε ημιπαράνομους τους πολίτες και τους κατοίκους της χώρας αυτής, αιχμάλωτους της πολυνομίας και των γκρίζων ζωνών δικαίου σε κάθε τομέα.
Εσείς χαρακτηριστικά επιβάλατε το χαράτσι στα ακίνητα, για να το ανατρέψετε ο ίδιος, ως νέος ηγεμόνας, για μία και μόνο πολύτεκνη οικογένεια, δίνοντας εντολή επιδεικτικά στη ΔΕΗ να παρέχει ρεύμα δωρεάν (μια δημόσια επιχείρηση). Να προβεί δηλαδή στην ελεημοσύνη σας.
Η δική σας μεγαλοστομία και κενολογία έδωσε τροφή στον φόβο, από τον οποίο εξαρτάτε πλέον την επιβίωσή σας.
Το μέγεθος ενός πολιτικού άνδρα (ή γυναίκας) εξαρτάται από τους εχθρούς που επιλέγει, από την αντιπολίτευση που θα ήθελε να τον διαδεχθεί κάποια στιγμή στο μέλλον, καθώς έτσι συμβαίνει στη Δημοκρατία. Είθισται οι κυβερνώντες να εναλλάσσονται.
Σεις δώσατε βήμα και δημόσιο χώρο στον αριστερισμό, στη δήθεν αριστερά του κ. Τσίπρα και της παρέας του, μεγάλο μέρος της οποίας υπήρξε και δική σας παρέα.
Εσείς και οι παρέες σας επιλέξατε για αντιπολίτευση τον αριστερισμό και τον ναζισμό, ελπίζοντας ότι μόνο με αυτούς ως αντιπάλους μπορείτε να επιβιώσετε.
Εσείς νομιμοποιήσατε τον λόγο του μίσους και τον προβάλατε λες κι είναι πιθανή προοπτική για μια χώρα που θέλει να παραμείνει ευημερούσα και μέρος του σύγχρονου κόσμου.
Τώρα εσείς πάλι διατείνεστε ότι θέλετε δια της ψήφισης ενός νόμου να καταργήσετε το τερατούργημά σας. Πόσο θυμίζει αυτό την δια νόμου αύξηση του βασικού σε 5.000 ευρώ τον μήνα, την δια νόμου ανάπτυξη, τις δια νόμου επενδύσεις, την δια νόμου κατάργηση της ανεργίας.
Η σύγχρονη ελληνική ιστορία μπορεί να ιδωθεί από μια σκοπιά ως αποτέλεσμα συνταγματικών διατάξεων, νομοθετικών ρυθμίσεων, προεδρικών διαταγμάτων, υπουργικών αποφάσεων, που επιχειρούν ματαίως να θεραπεύσουν αλληλοαναιρούμενες τα αποτελέσματα και ποτέ τις αιτίες.
Μια χώρα που κανένας νόμος δεν γίνεται να εφαρμοστεί, γιατί σίγουρα κάποιος άλλος το απαγορεύει. Μια χώρα σαν τον Πύργο του Κάφκα.
Ο καιροσκοπισμός ο δικός σας και της παρέας σας δεν έγκειται απλά στο ότι δηλώνετε ότι επιδιώκετε κάτι το οποίο δεν θέλετε πραγματικά και δεν μπορείτε στα αλήθεια. Υποκρύπτεται σε κάτι βαθύτερο: θεωρείτε αυτοδίκαια δικό σας κάτι το οποίο δεν σας ανήκει.
Την ώρα που χιλιάδες άνθρωποι παλεύουν καθημερινά με το τέρας που εσείς δημιουργήσατε, με αυταπάρνηση και θέληση προσφοράς, την ώρα που χιλιάδες άνθρωποι εργάζονται αθόρυβα, κάνουν το καθήκον τους καθημερινά, οι τοπικές κοινωνίες, η αυτοδιοίκηση σε πολλές περιπτώσεις, μεγάλοι Δήμοι, όπως ο Δήμος της Αθήνας, πολλοί φορείς και οργανώσεις, η κοινωνία των πολιτών στις διάφορες μορφές της, παραδοσιακές και εναλλακτικές, οι ανθρώπινες γειτονιές, όπου αυτές επιβιώνουν ακόμη, στα Πατήσια, στην Κυψέλη, στο Παγκράτι, για να αντιμετωπίσουν συστηματικά με αυταπάρνηση και υπεράνθρωπη προσπάθεια την αποτρόπαια μορφή του ναζισμού και του ρατσισμού προσπαθώντας να αντιμετωπίσουν τα αίτιά του στον δρόμο, στο μετρό, στην εργασία, εσείς αποφασίσατε να «λύσετε τα προβλήματα» θορυβώντας και πάλι. Να ακουστείτε μην και σας ξεχάσουμε.
Αν ειλικρινά επιθυμείτε να κάνετε κάτι σημαντικό, μειώστε την κρατική χρηματοδότηση στα κόμματα στο μέσο ευρωπαϊκό ύψος ανά ψήφο ξεκινώντας από το δικό σας, αποσφραγίστε τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, αλλάξτε τον εκλογικό νόμο του τρόμου, δημιουργήστε Δημόσια Διοίκηση, εγκαταστήστε συστήματα εξατομικευμένης ευθύνης στο κράτος, εμβαθύνετε την Παιδεία, απελευθερώστε τη δημιουργικότητα του Ελληνισμού των ανοιχτών οριζόντων σε κάθε πεδίο, σε κάθε κοινωνικό στρώμα, σε κάθε γεωγραφική περιφέρεια της κατακερματισμένης αυτής χώρας, ώστε να δοθεί τόπος και φωνή στο καινούριο, στο εναλλακτικό, στο ελεύθερο, στο καινοτόμο, στο όμορφο, στο ανθρώπινο, στην ανοιχτή κοινωνία, σε όλους τους κατοίκους της χώρας αυτής, σε αυτό που θα σας ξεπεράσει και μαζί με εσάς θα ξεπεράσει και τα τέρατα που εσείς και οι παρέες σας, παλιές και καινούριες, αφήσατε να δημιουργηθούν.
Διαλέξτε με γενναιότητα μια αντιπολίτευση καλύτερη από εσάς.
Αν πάλι δεν μπορείτε να ξεπεράσετε τον εαυτό σας, για μια έστω φορά δεχθείτε μια παράκληση: τουλάχιστον σταματήστε να θορυβείτε. Κάντε ό,τι νομίζετε ότι πρέπει να κάνετε, αν όχι σιωπηλά, τουλάχιστον λιγότερο φλύαρα, λιγότερο κραυγαλέα.
Σταματήστε να τρέφετε δια της βοής τον φόβο των άλλων για να αποφύγετε να δείτε κατάματα τον δικό σας φόβο, αυτόν ενός μέλλοντος που δεν σας περιέχει, εσάς και την παρέα σας.
Αρκεί λίγη ησυχία, λίγη σταθερότητα, λίγη σιωπή, για να μπορούν να ακουστούν μεταξύ τους οι άνθρωποι που συστηματικά και αθόρυβα προσπαθούν για το καλύτερο με σεβασμό και αξιοπρέπεια, και η ελπίδα, η κοινή ελπίδα που μας περιλαμβάνει όλους, θα γεννηθεί από μόνη της.
Μετά τιμής και δίχως φόβο,
Γιώργος Γιαννούλης- Γιαννουλόπουλος
εικόνα: René Magritte – The False Mirror – 1928
No comments:
Post a Comment