Saturday, August 17, 2019

Ιδού ο Πόντος, ιδού και το πήδημα


Share/Bookmark
Αν, αντί να μοιρολογάμε διαρκώς για τις παλιές συμφορές σαν να ψάχνουμε δικαίωση στο παρελθόν, κάναμε την ίδια ή μεγαλύτερη ακόμη προσπάθεια στη διάσωση των πιο πολύτιμων που μας έμειναν ζωντανά, ο Ελληνισμός θα είχε εκτός από παρελθόν και μέλλον.

Ένα από αυτά τα πολύτιμα είναι η Ποντιακή γλώσσα, όχι διάλεκτος. Μια από τις λίγες Ελληνογενείς γλώσσες που εξελίχθηκαν ζωντανές ως τις μέρες μας. Με τεράστια γραπτή και προφορική παράδοση. Μουσική , δημοτική ποίηση, ρυθμούς, πολυμορφία, ένας ολόκληρος κόσμος, αυτός του Πόντου, από την αρχαιότητα, που σχεδόν τον σάρωσε η ιστορία, σε διάφορες εποχές, όμως αντιστάθηκε μέσα μας κι εκεί κι εδώ.

Μια από τις πρώτες προτεραιότητες του Υπουργείου Παιδείας θα έπρεπε να είναι η εισαγωγή της ποντιακής συμπληρωματικά στην εκπαίδευση εκεί που υπάρχουν μεγάλοι ποντιακής καταγωγής πληθυσμοί. Όπως και του Υπουργείου Πολιτισμού με έξυπνες πρωτοβουλίες και δράσεις. Η δημιουργία ψηφιοποιημένου thesaurus, αρχείων προσβάσιμων στους ερευνητές και το ευρύ κοινό, γενεαλογίες μνήμης και τεκμηρίων, οργάνωση φεστιβάλ με μίξη της παραδοσιακής μουσικής και χορών με νέα κινήματα και μουσικές, διαγωνισμοί και βραβεία.

Έξω από τις σκουριασμένες ακαδημαϊκές αίθουσες και μυαλά. Η μεταφορά καλών πρακτικών γλωσσών που διασώθηκαν και αναβίωσαν στην Ευρώπη και αλλού. Πρόσφατα είδα εξαιρετικές δουλειές στη Νότια Πολωνία, στο Μεξικό, στον Καναδά, με τη χρήση τεχνολογιών, παραστατικών τεχνών και μουσικής, κέντρων εκμάθησης, μουσείων, κέντρων μελετών.

Η Ε.Ε. επενδύει ως προτεραιότητα πλέον στην πολιτιστική ποικιλομορφία της και στη διατήρηση των γλωσσών και της πολιτιστικής κληρονομιάς της. Αυτό είναι ο Ελληνισμός, αυτό είναι και η Ευρώπη.

Τα ποντιακά μπορούν και πρέπει να ξαναζήσουν. Θα μας κάνουν πιο πλούσιους. Από κάθε άποψη.

Γιώργος Γιαννούλης- Γιαννουλόπουλος



Δείτε σχετικά:
Τhe revival of a second greek language


No comments:

Post a Comment