Friday, July 8, 2022

Ο εθνικός μας Μπούρδας και οι βραχυχρόνιες τουριστικές μισθώσεις


Share/Bookmark

 

Ο διαχωρισμός διαμοιρασμένης οικονομίας ιδιωτών και της επιχειρηματικής δραστηριότητας,
που υπονοεί ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, είναι σωστός στη βάση του. Όμως ο εθνικός μας Μπούρδας, κύριος Τσίπρας, εντοπίζει ένα υπαρκτό πρόβλημα ως συνήθως, που το αισθάνονται οι πολίτες, αντιλαμβάνεται όμως λάθος τη σημασία του και τις δράσεις για τη βελτίωση της λειτουργίας της αγοράς. Καταλήγει σε μια καταστροφική πρόταση να απαγορεύσει το δεύτερο, την επιχειρηματική δραστηριότητα, και να (υπερ)φορολογήσει το πρώτο, τη διαμοιρασμένη οικονομία. Άνοιξε το στόμα και, όπως συνήθως, πετάχτηκε ο λαϊκίστικος βάτραχος.

Βρίσκει όμως και κάνει και λέει. Ο λαϊκισμός ανθίζει πάνω στην ανεπάρκεια της ασκούμενης πολιτικής. Όπως πάντα. Ξεκινά από ένα υπαρκτό πρόβλημα, που δεν είναι αποκλειστικά Ελληνικό, για να προτείνει μια πολύ χειρότερη δήθεν ''λύση΄΄, που χειροτερεύει το πρόβλημα και την κατάσταση αυτών που υποτίθεται ότι θέλει να ευνοήσει. Η πρότασή του όπου εφαρμόστηκε σε παρόμοιες περιπτώσεις έστω λιγότερο δραστική, είχε τις ίδιες άσχημες επιπτώσεις: υποβάθμιση των πόλεων και των υποδομών τους, αύξηση της έλλειψης διαθέσιμων σπιτιών, ενώ τα λίγα που έμειναν ήταν σε χειρότερη κατάσταση, μείωση των επενδύσεων στην κατοικία, απώλεια θέσεων εργασίας και φόρων, στρέβλωση της κτηματαγοράς, επιβράδυνση των επενδύσεων στη βελτίωση των κατοικιών και του δομημένου περιβάλλοντος, ιδιωτικού και δημόσιου, ελλείψει εσόδων. Με δυο λόγια, υποβάθμιση αντί αναβάθμιση.

Πράγματι υπάρχει στρέβλωση από την ανεπαρκώς ρυθμισμένη εξάπλωση της βραχυχρόνιας τουριστικής μίσθωσης, που έχει σημαντικές συνέπειες στον κοινωνικό, οικονομικό και οικιστικό ιστό των πόλεων και στην οικονομία των κατοίκων. Ασχέτως αν η λύση που προτείνει ο κ. Μπούρδας είναι πολύ πιο καταστροφική από το πρόβλημα που υποτίθεται θέλει να αντιμετωπίσει, όπως συνήθως. Θα οδηγούσε στην απώλεια των εισοδημάτων που γεννά η νέα οικονομία, στο βάλτωμα της βελτίωσης των υποδομών, ιδιωτικών και δημόσιων, και της αναζωογόνησης της πόλης, ειδικά του υποβαθμισμένου κέντρου μάλιστα, και τέλος στην παρακμή της. Το αντίθετο δηλαδή από αυτό που υποτίθεται πως επιδιώκει: να ευνοήσει τους κατοίκους και ιδιοκτήτες. Ειδικά τους πιο αδύναμους από αυτούς. Αντί αυτού τους καταστρέφει.

Η αλήθεια

Πρακτικά σήμερα αντιμετωπίζονται ισότιμα οικονομικά, διοικητικά και φορολογικά δύο διαφορετικές οικονομικές δραστηριότητες, άλλης φύσης κι επιπτώσεων.

Πολύ βαριά η πρώτη, αυτή του απλού πολίτη που ασκεί μια μικρή δραστηριότητα διαμοιρασμένης οικονομίας, χρησιμοποιώντας τις υφιστάμενες κατοικίες του. Που την έχει κάνει το κράτος φορολογικά και διαδικαστικά ασύμφορη.

Ενώ με τρόπο πολύ χαλαρό και άναρχο η δεύτερη, η επιχειρηματική. Η οποία απορροφά νέες κατοικίες, ανεβάζει πολύ ψηλά τα ενοίκια σε ορισμένες περιοχές για μόνιμους κατοίκους, δημιουργώντας ελλείψεις κατοικιών και σοβαρό πρόβλημα τοπικά. Αυτή η αντίφαση δημιουργεί πραγματική στρέβλωση. Οικονομική, αγοράς, ανταγωνισμού, οικιστική, κοινωνική στρέβλωση. Ένα πρόσθετο κόστος λειτουργίας της πόλης που δεν είναι δίκαια κατανεμημένο.

Για έναν απλό ιδιώτη που θέλει να νοικιάσει 7-8 μήνες που είναι άδειο το εξοχικό του ή 2-3 συνολικά η κύρια κατοικία του, είναι διοικητικά και φορολογικά ασύμφορο. Το φορολογικό και διοικητικό κόστος βαρύ. Όμως αυτή είναι η δραστηριότητα που φέρνει ένα μικρό έσοδο να πληρώσει κάποιος τον ΕΝΦΙΑ, τους λογαριασμούς του ρεύματος, τις επισκευές και βελτιώσεις του σπιτιού του και δημιουργεί νέα ζωή σκορπισμένη στην πόλη και τους οικισμούς, στους πολλούς ανθρώπους που δεν θέλουν να γίνουν τουριστικοί επιχειρηματίες.

Είναι εισόδημα που μπαίνει στην τσέπη του απλού ανθρώπου και στην οικονομία της πόλης. Του φοιτητή, που νοικιάζει ένα σπίτι όλο τον χρόνο και δεν το χρειάζεται τις εβδομάδες ή μέρες που γυρνά στην πόλη καταγωγής του, του εργαζόμενου, του συνταξιούχου που λείπει στο χωριό πολλούς μήνες τον χρόνο ή έχει άδεια τα δωμάτια των παιδιών και μπορεί να φιλοξενήσει παρέα και να δείξει και την πόλη. Του άνεργου που πάει για δουλειά στα νησιά το καλοκαίρι και έχει ένα άδειο σπίτι.

Για όλους αυτούς οι υφιστάμενες δηλώσεις, καταγραφή και φόροι είναι βαριοί, περίπλοκοι κι ασύμφοροι για τα μικρά οφέλη και ποσά για τα οποία μιλάμε. Το διοικητικό κόστος και οι φόροι κάνουν απαγορευτική πρακτικά την πραγματική διαμοιρασμένη οικονομία σε υφιστάμενες κατοικίες.

Για αυτόν όμως που κατέχει ή νοικιάζει 5 - 20 ή παραπάνω διαμερίσματα, τα διαμορφώνει και τα υπενοικιάζει βραχυπρόθεσμα μέσω πλατφορμών ενοικίασης, είναι υπερβολικά αρρύθμιστη φορολογικά και πολεοδομικά η αγορά.

Ο διαχωρισμός έπρεπε να έχει γίνει ήδη. Εξαρχής.

Ανάμεσα
αφενός σε δραστηριότητες shared economy ιδιωτών που χρησιμοποιούν υφιστάμενες σχολάζουσες μερικώς υποδομές (κατοικίες που ιδιοχρησιμοποιούνται εν όλω ή εν μέρει στην επιφάνειά τους ή στο έτος) και
αφετέρου στην επιχειρηματική εκμετάλλευση των βραχυχρόνιων μισθώσεων και των ευκαιριών.
Οι πλατφόρμες εξυπηρετούν και τα δύο.

Πρώτο μέρος

Θα έπρεπε για τα φυσικά πρόσωπα για την κύρια, πρώτη εξοχική και δεύτερη δευτερεύουσα κατοικία, όπως δηλώνονται στο Ε1, τα έσοδα απλώς να φορολογούνται με έναν ελάχιστο συντελεστή πχ 5% αυτοτελώς αντί για 20%, υπολογίζοντας σε αυτό ήδη ένα 15% πλήρη έκπτωση από το όποιο εισόδημα δαπανών βελτίωσης της κατοικίας του, πρόσθετα έξοδα ρεύματος, νερού κλπ. Και τίποτε άλλο. Καμία διαδικασία. Ένα ποσό στο E1 στη δήλωση στο τέλος του χρόνου με το σύνολο των εσόδων από βραχυχρόνιες μισθώσεις και τη βεβαίωση της πλατφόρμας και 5% επ' αυτού στο κράτος. Όλοι θα ήταν νόμιμοι.

Αυτό εφόσον είναι το διαμέρισμα ή το σπίτι που δηλώνεις στο E9 ως κύρια κατοικία, ή πρώτη ή δεύτερη δευτερεύουσα κατοικία. Πρόκειται για διαμοιρασμένη οικονομία. Δηλαδή δεν καταλαμβάνει ένα άλλο σπίτι η δραστηριότητα αυτή που θα πήγαινε αλλού, δεν απαιτεί άλλους πόρους, δεν προϋποθέτει μεγάλες επενδύσεις. Είναι αυτό το ίδιο που χρησιμοποιείς έτσι κι αλλιώς. Δεν καταναλώνει πρόσθετους οικιστικούς πόρους. Δεν θα το νοίκιαζε μακροχρόνια. Θα έμενε άδειο όσο δεν το χρησιμοποιούσε. Εκτός αγοράς. Δεν θα το στερούσε από κανέναν. Δεν παράγει στρεβλώσεις, μόνο οφέλη, οικονομικά, περιβαλλοντικά, οικιστικά.

Είναι το σπίτι που μένει άδειο κάποιες μέρες στην πόλη όταν η οικογένεια πάει διακοπές. Το εξοχικό που χρησιμοποιείται λίγες εβδομάδες ή μήνες τον χρόνο και μένει κενό όλους τους άλλους. Μια δεύτερη κατοικία ή άλλο εξοχικό / πατρικό. Αυτό του συνταξιούχου που λείπει τέσσερις μήνες το καλοκαίρι στο σπίτι στο χωριό.

Αυτά ούτε επιβαρύνουν τις τιμές των ενοικίων, ούτε πρόκειται για νέες υποδομές, ούτε απορροφούν πρόσθετους πόρους απ' το περιβάλλον, ούτε αλλοιώνουν τη σύνθεση της γειτονιάς σε τουριστική συνοικία.

Δεύτερο μέρος

Από την άλλη, εάν κάποιος θέλει να κάνει επιχείρηση και να το κάνει επαγγελματική δραστηριότητα ενοικιάζοντας μακροχρόνια ή αγοράζοντας διαμερίσματα και στη συνέχεια ενοικιάζοντας βραχυπρόθεσμα, είναι παράλογο να απαγορευτεί όπως προτείνει ο εθνικός μας Μπούρδας κυρ Τσίπρας. Σκοτώνοντας μία νέα οικονομική δραστηριότητα που παράγει πλούτο και ενισχύει την επένδυση στις πόλεις και τα χωριά. Είναι απόλυτα συμφέρον για την οικονομία, τις πόλεις, τη χώρα να αναπτυχθεί, εάν ρυθμιστεί σωστά.

Το αντίθετο ακριβώς έπρεπε να συμβαίνει: για κάθε άλλη περίπτωση πέρα απ' τις τρεις κατοικίες του Ε1, πρέπει να είναι επιχείρηση ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ. Όχι να απαγορεύεται!

Επιχείρηση με βιβλία, έσοδα - έξοδα, επενδύσεις, αποσβέσεις, με μόνη διαφορά ότι πρόκειται για κατοικίες και χώρους χωρίς πιστοποίηση τουριστικού καταλύματος. Ό,τι κριτική έχει η πλατφόρμα. Μπορεί να έχουν κλιματισμό, θερμοσίφωνα, σεντόνια, μπορεί και όχι, με καλά ή λίγα έπιπλα, πολυτελείας ή πολύ μέτρια, να είναι καθαρά, μπορεί και όχι. Όπως δηλώνονται, αυτή την τιμή πιάνουν, και οι πλατφόρμες μέσα από την κριτική των πελατών και τα συμβόλαιά τους ελέγχουν έτσι κι αλλιώς την ακρίβεια των δηλωθέντων και εγγυώνται γι' αυτά.

Έτσι μπορεί να ρυθμίσει το κράτος την υπερβάλλουσα πίεση σε κάποιες περιοχές με πρόσθετη φορολόγηση στις επαγγελματικές ενοικιάσεις. Ή με ελαφρύνσεις σε αυτές τις επιχειρήσεις διαχείρισης ακινήτων, σε περιοχές που υπάρχει έντονη πίεση για αλλαγή χρήσης όλης της γειτονιάς.

Πχ πολύ υψηλότεροι συντελεστές στο Κουκάκι ή στο κέντρο, αρκετά επάνω απ' την κανονική μακροχρόνια ενοικίαση ακινήτου, που θα χρηματοδοτούν ανταποδοτικά έργα ανάπλασης και βελτίωσης των σπιτιών των λιγότερο ανεπτυγμένων περιοχών της πόλης γενικά, αναπλάσεις προσόψεων και κτηρίων παντού, κήπους στις ταράτσες, οικιστικές παρεμβάσεις στις λιγότερο προνομιούχες περιοχές. Ακόμη και επιδότηση μακροχρόνιων ενοικίων στους ιδιοκτήτες που νοικιάζουν μακροχρόνια μέσω φοροελάφρυνσης στις πιεσμένες τουριστικά περιοχές.

Ταυτόχρονα πολύ χαμηλότεροι συντελεστές στην Δραπετσώνα ή στα Πατήσια ή στη Φιλαδέλφεια ή στο Πέραμα ή στην Ελευσίνα ή στον Κολωνό πχ.

Ώστε να μειώνεται η πίεση απ' τη βραχυχρόνια μίσθωση στην κατοικία των μόνιμων κατοίκων στις συνοικίες που γίνεται υπερβολική, στο κέντρο όσο και στις τουριστικές περιοχές σε όρια αποδεκτά. Ώστε να μην αλλάζει δραματικά ο χαρακτήρας των γειτονιών και να προστατεύονται οι κάτοικοι, ενώ θα βελτιώνεται η πόλη και οι υποδομές της. Και παράλληλα να ευνοούνται οι επενδύσεις σε περιοχές που τις έχουν πιο πολύ ανάγκη. Για ισορροπημένη αστική ανάπτυξη.

Ψιλά γράμματα βέβαια όλα αυτά. Όλοι βολεύονται στη στρέβλωση, η οποία δεν αντιμετωπίζεται σοβαρά. Μέχρι να έρθει ένας εθνικός Μπούρδας και να τα διαλύσει όλα εκμεταλλευόμενος την αδράνεια και ανικανότητα να βελτιώσει κανείς την αγορά με σοβαρό τρόπο προς όφελος της οικονομίας, των κατοίκων και της ποιότητας ζωής. Όπως συνήθως.

Γιώργος Γιαννούλης- Γιαννουλόπουλος



Η σχετική δήλωση του κ. Τσίπρα:

"Ο δεύτερος άξονας του σχεδίου μας, αφορά τον έλεγχο της δραστηριότητας του Airbnb και την αντιμετώπιση αυτού που ονομάζουμε «φούσκα των ακινήτων». Η ανεξέλεγκτη δραστηριότητα του Airbnb, αποτελεί μια από τις βασικές αιτίες της συνεχούς αύξησης τιμών αγοράς και ενοικίων κατοικίας, της δημιουργίας δηλαδή αυτής της νέας φούσκας των ακινήτων. .............................................................................................

Θέλω εδώ να είμαι σαφής. Το πρόβλημα δεν το προκαλούν οι ιδιοκτήτες που νοικιάζουν τα 2 ή 3 ακίνητα που διαθέτουν μέσω Airbnb. Το πρόβλημα είναι αυτό το καθεστώς «άγριας Δύσης» που αφήνει ανεξέλεγκτη τη δυνατότητα κάποιων ισχυρών ν’ αγοράζουν ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα και να μετατρέπουν παραδοσιακές οικιστικές ζώνες σε γειτονιές Airbnb, ξεσπιτώνοντας νέους και νέες, ξεσπιτώνοντας οικογένειες και νοικοκυριά και αλλάζοντας βίαια το χαρακτήρα των πόλεων. ....................................................

Γι` αυτό λοιπόν, το σχέδιό μας προβλέπει:

Την απαγόρευση δραστηριοτήτων Airbnb στα Νομικά Πρόσωπα, για λόγους δημοσίου συμφέροντος.

Την απελευθέρωσή της δραστηριότητας του Airbnb μόνο για τα Φυσικά Πρόσωπα και ως 3 ακίνητα ανά ιδιοκτήτη και διαχειριστή.

Τη θέσπιση φορολογικών ελαφρύνσεων για τη μικτή μίσθωση, δηλαδή 8 ως 9 μήνες ως κατοικία ή φοιτητική κατοικία, και 3 ως 4 μήνες ως Airbnb."





No comments:

Post a Comment