Τι μας (ξανα)διδάσκει η οικτρή κατάληξη (διάλυση και μετάλλαξη) των Tories, ενός κόμματος με ιστορία αιώνων και σημαντική προσφορά στη χώρα του (όπως και λάθη);
Ένα κόμμα, οποιασδήποτε δημοκρατικής ιδεολογικής τάσης, σε κρίσιμα θέματα που αφορούν το μέλλον του έθνους και υφίστανται διαφορετικές κρίσιμες προοπτικές στην κοινωνία (και στους ψηφοφόρους του) δεν μπορεί να είναι αμφίρροπο. Ούτε να ποντάρει στην ανάληψη της ευθύνης (και του κόστους) από τους αντιπάλους του, ψηφοθηρώντας. .
Δεν σηκώνει "ναι μεν αλλά" ή "αυτό τε κι εκείνο", επιδιώκοντας να μείνει πρόσκαιρα ενωμένο. Ούτε να πετάει την μπάλα στον λαό. Έτσι απλώς τη χάνει την μπάλα.
Οφείλει να παίρνει σαφή, ξεκάθαρη θέση, την οποία θέση και να τη στηρίζει με όλα τα μέσα και κάθε κόστος. Να ξεκαθαρίζει τα εσωτερικά του με δική του πρωτοβουλία. Αλλιώς θα τα ξεκαθαρίσει η κάλπη και η ιστορία. Κάποιους (πρόσκαιρα πιθανόν) θα χάσει, κάποιους άλλους θα κερδίσει. Όταν η μία ή η άλλη άποψη επικρατήσει. Πρέπει με συνέχεια και συνέπεια να προσπαθήσει χωρίς κανένα δισταγμό να πείσει τους ψηφοφόρους του για το ορθό της μιας, σαφούς και ξεκάθαρης πρότασης του.
Κάποιοι θα πειστούν, κάποιοι όχι. Αλλά αυτό είναι ΠΟΛΙΤΙΚΗ και ΗΓΕΣΙΑ. Ακόμη κι αν του κοστίσει πρόσκαιρα έδρες και εξουσία. Θα την ξαναβρεί στο μέλλον.
Σε κρίσιμα θέματα δεν σηκώνει "ναι μεν αλλά", όταν οι δύο προοπτικές είναι αντιφατικές κι ασυμβίβαστες. Δεν μπορεί να μείνει τεχνηέντως ενωμένο, σαν πρόφαση για να κρατήσει λίγο ακόμη την εξουσία. Δεν θα αφορά τους πολίτες πια.
Το ποτάμι θα πάρει άλλο δρόμο. Το νερό δεν σταματά. Κι η χώρα θα το πληρώσει ακριβά.
Όσο για το ίδιο το κόμμα, θα ακολουθήσει τη μοίρα του. Αργά ή γρήγορα θα ταυτιστεί με τη μία ή άλλη εναλλακτική. Όμως τότε θα είναι πιθανότατα πια πολύ αργά για το ίδιο. Ο χώρος θα έχει καλυφθεί από άλλους.
Κι ενίοτε θα είναι πολύ αργά για τη χώρα. Η ζημιά θα έχει γίνει.
Ένα κόμμα, οποιασδήποτε δημοκρατικής ιδεολογικής τάσης, σε κρίσιμα θέματα που αφορούν το μέλλον του έθνους και υφίστανται διαφορετικές κρίσιμες προοπτικές στην κοινωνία (και στους ψηφοφόρους του) δεν μπορεί να είναι αμφίρροπο. Ούτε να ποντάρει στην ανάληψη της ευθύνης (και του κόστους) από τους αντιπάλους του, ψηφοθηρώντας. .
Δεν σηκώνει "ναι μεν αλλά" ή "αυτό τε κι εκείνο", επιδιώκοντας να μείνει πρόσκαιρα ενωμένο. Ούτε να πετάει την μπάλα στον λαό. Έτσι απλώς τη χάνει την μπάλα.
Οφείλει να παίρνει σαφή, ξεκάθαρη θέση, την οποία θέση και να τη στηρίζει με όλα τα μέσα και κάθε κόστος. Να ξεκαθαρίζει τα εσωτερικά του με δική του πρωτοβουλία. Αλλιώς θα τα ξεκαθαρίσει η κάλπη και η ιστορία. Κάποιους (πρόσκαιρα πιθανόν) θα χάσει, κάποιους άλλους θα κερδίσει. Όταν η μία ή η άλλη άποψη επικρατήσει. Πρέπει με συνέχεια και συνέπεια να προσπαθήσει χωρίς κανένα δισταγμό να πείσει τους ψηφοφόρους του για το ορθό της μιας, σαφούς και ξεκάθαρης πρότασης του.
Κάποιοι θα πειστούν, κάποιοι όχι. Αλλά αυτό είναι ΠΟΛΙΤΙΚΗ και ΗΓΕΣΙΑ. Ακόμη κι αν του κοστίσει πρόσκαιρα έδρες και εξουσία. Θα την ξαναβρεί στο μέλλον.
Σε κρίσιμα θέματα δεν σηκώνει "ναι μεν αλλά", όταν οι δύο προοπτικές είναι αντιφατικές κι ασυμβίβαστες. Δεν μπορεί να μείνει τεχνηέντως ενωμένο, σαν πρόφαση για να κρατήσει λίγο ακόμη την εξουσία. Δεν θα αφορά τους πολίτες πια.
Το ποτάμι θα πάρει άλλο δρόμο. Το νερό δεν σταματά. Κι η χώρα θα το πληρώσει ακριβά.
Όσο για το ίδιο το κόμμα, θα ακολουθήσει τη μοίρα του. Αργά ή γρήγορα θα ταυτιστεί με τη μία ή άλλη εναλλακτική. Όμως τότε θα είναι πιθανότατα πια πολύ αργά για το ίδιο. Ο χώρος θα έχει καλυφθεί από άλλους.
Κι ενίοτε θα είναι πολύ αργά για τη χώρα. Η ζημιά θα έχει γίνει.
.
Υ.Γ. ισχύει και για τους Εργατικούς του Κόρμπιν αυτό, φυσικά. Όπως και για τους εν Ελλάδι σχηματισμούς, σε όλο το πολιτικό φάσμα. Το ζήσαμε. Το μάθαμε;
Γιώργος Γιαννούλης- Γιαννουλόπουλος
No comments:
Post a Comment