Διασχίζοντας την Αθήνα

Αυτά τα λίγα με αφορμή το χάος που έζησα σήμερα το πρωί, διασχίζοντας την Αθήνα.

Η Αθήνα είναι μια πόλη με ελλειμματικές (ακόμη) δημόσιες συγκοινωνίες (μετρό, λεωφορεία, τραμ).

Αυτό αλληλοτροφοδοτείται και χειροτερεύει με την υπερβολική και άναρχη χρήση του αυτοκινήτου (παράνομη στάση στάθμευση, διπλοπαρκαρίσματα και στάση όπου του έρθει του καθενός) ειδικά στο κέντρο της, που μπλοκάρει την λειτουργία των λεωφορείων και τρόλευ και όλους τους άλλους οδηγούς.

Σε αυτό προστίθεται η έλλειψη σοβαρής ρύθμισης ωραρίων και χώρων παραδόσεων εμπορευμάτων και τροφοδοσίας καταστημάτων και επιχειρήσεων. Η κατάσταση με τη χρήση των ΙΧ παντού έχει επιβαρυνθεί λόγω της αποφυγής των ΜΜΜ εξαιτίας του COVID.

Κοινώς, ένα χάος.

Πεζοδρόμηση χωρίς περιορισμό / ρύθμιση των ΙΧ στο κέντρο και υποκατάστασή τους με άλλα μέσα δεν μπορεί να υπάρξει. Ώστε η χρήση τους στο κέντρο να γίνεται με κόστος και σε εξαιρετικές περιπτώσεις (ψώνια, μεταφορές, ψυχαγωγία νυχτερινή κλπ, όχι διέλευση).

Αυτό δεν μπορεί να επιλυθεί εάν

α. δεν εισαχθούν αυστηροί έλεγχοι στάσης / στάθμευσης. Ορισμένες θέσεις στάθμευσης με παρκόμετρα επί πληρωμή και ελεύθερη χρήση για ένα όχημα μόνο για τους μόνιμους κατοίκους με κάρτα.

β. Ρύθμιση ωραρίων και τρόπων / αποκλειστικών χώρων σε συγκεκριμένο ωράριο τροφοδοσίας για καταστήματα επιχειρήσεις.

γ. έλεγχο της στάσης / στάθμευσης του στόλου των ταξί επίσης και ρύθμιση σε συγκεκριμένα σημεία.

Μόνον τότε θα απομακρυνθούν με ομαλό τρόπο τα περιττά ΙΧ αυτοκίνητα από το κέντρο.

Και κάτι ακόμη.

Είμαι αναφανδόν υπέρ της πεζοδρόμησης και της απόδοσης στους πεζούς μεγάλου μέρους του κέντρου όπως αυτό που προτάθηκε.

Όμως να κρατήσουμε υπόψη μας πως η Αθήνα είναι μια πόλη που τον χειμώνα βρέχει, φυσάει και κάνει κρύο, το καλοκαίρι έχει υψηλότατες θερμοκρασίες και ηλιοφάνεια.

Επίσης ότι είναι μια πόλη απλωμένη πολύ με έντονες κλίσεις παντού. Δεν είναι επίπεδη σαν το Άμστερνταμ, τη Βαρκελώνη, το Παρίσι, το Βερολίνο.

Που συνεπάγεται δυο απλά συμπεράσματα:

1. Χρειάζεται σκέπαστρα, σκίαστρα, με φυτά, με οποιαδήποτε όμορφη, φιλική στο περιβάλλον και λειτουργική αρχιτεκτονική λύση, ώστε οι πεζοί να μπορούν να χρησιμοποιούν τους χώρους και να το κάνουν. Και να αλλάξει το μικροκλίμα της.

2. Δεν κάνει για ποδήλατα για τους πολλούς (μόνο για αθλητές ή αθλητικούς τύπους).

Χρειάζεται ηλεκτρικά ποδήλατα, δίκυκλα, πατίνια, μηχανάκια, εφόσον απομακρυνθούν τα αυτοκίνητα. Που καταλαμβάνουν λίγο χώρο και είναι ευέλικτα. Και εφόσον τους εξασφαλιστούν άφθονες θέσεις ελεύθερης στάθμευσης, με ευέλικτο τρόπο ακόμη και πάνω στους νέους και υφιστάμενους χώρους των πεζών αλλά με κανόνες και ασφάλεια.

Ομολογώ ότι δεν ξέρω τι σχεδιασμός και μελέτη υπάρχει ως προς αυτά για την επιτυχημένη εφαρμογή του Μεγάλου Περιπάτου. Ώστε να μην πάει άπατος. Θα είναι κρίμα. Είναι μια μεγάλη ευκαιρία για την πόλη.

Γιώργος Γιαννούλης- Γιαννουλόπουλος