Monday, February 6, 2023

Η συμφορά της φύσης πάνω στις συμφορές του ανθρώπου


Share/Bookmark

 


Alepo, Jandaris, Besnia, Idlib, Harem, Hama, Azaz, Zardana, Afrin, στη Συρία.
Ήδη ρημαγμένα από δώδεκα χρόνια πόλεμο. Οι χτυπημένες πόλεις Idlib και Afrin, που διοικούνται από τους εξεγερμένους στα σύνορα με την Τουρκία και τους Κούρδους μαχητές, είναι απρόσιτες από τη Διεθνή κοινότητα. Το καθεστώς δεν επιτρέπει την πρόσβαση από την υπόλοιπη Συρία, ενώ μόνο ένα σημείο επικοινωνίας με τον έξω κόσμο έχει απομείνει μέσω Τουρκίας. Λιωμένοι απ' τις βόμβες του Άσαντ, τις εισβολές του Daesh, τον εμφύλιο, αναμένοντας μια καινούργια εισβολή και μια καινούργια εγκατάλειψη.

Η Συρία, το Αλέπο. Μερικά από τα σπουδαιότερα μνημεία της ανθρωπότητας, προϊστορικά, Χεττιτικά, Ασσυριακά, Ελληνιστικά, Ρωμαϊκά, το αρχαίο παζάρι, τα λίγα που απόμειναν απ' τους Ομεϋάδες, οι εκκλησιές, τα τζαμιά και τα χαμάμ. Το Χαλέπι, πέντε χιλιετίες συνεχούς ανθρώπινης ιστορίας και κατοίκησης, με ανθρώπινες εγκαταστάσεις από την 7η χιλιετία πΧ. από τις πιο παλιές, ίσως η παλαιότερη συνεχώς κατοικημένη πόλη της ανθρωπότητας.

Αν ο Θεός ή ο Αλλάχ ήθελε να σπείρει μια βιβλική κόλαση στη γη, έτσι θα την έφτιαχνε. Ξεχασμένη, απρόσιτη, αβοήθητη.

Malatya, Kahramanmaras, Adana, Diyarbakir, Hatay στην Τουρκία, άνθρωποι πιο τακτοποιημένοι, με τα καθημερινά προβλήματα, τις προσδοκίες τους, σε μια στιγμή, ενάμισι λεπτό, κάτω από ή πλάι, αν είναι τυχεροί, στα ερείπια να αναζητούν τους αγαπημένους τους, τους γείτονες, τους συγγενείς τους. Την περιουσία και τις μνήμες τους που ράγισαν και χάθηκαν. Κι εκατομμύρια πρόσφυγες στην περιοχή, που βρήκαν ένα καταφύγιο απ΄ τη φρίκη του πολέμου. 4.1 εκατομμύρια πρόσφυγες φιλοξενούνται στη χώρα και εξαρτώνται από την εθνική και διεθνή ανθρωπιστική βοήθεια. Όλα ένα με τα ερείπια μες στον χιονιά.

Η συμφορά της φύσης πάνω στις συμφορές του ανθρώπου. Σήμερα εκεί, αύριο εδώ ή δίπλα, στην Ιταλία, στα Ιόνια, στην Κρήτη, γνωριζόμαστε.

Σύριοι, Τούρκοι, Κούρδοι, Ευρωπαίοι, μουσουλμάνοι, σιίτες, σουνίτες, αλεβίτες, χριστιανοί ορθόδοξοι, καθολικοί, εβραίοι, άθεοι...

Ο μεγάλος σεισμός άπλωσε κάτω και πέρα απ' τη "ζώνη" που χώριζε τις δυο χώρες, δείχνοντάς μας πόσο μικρά και λίγα είναι αυτά που μας χωρίζουν. Πόσο τελικά αδιάφορος ο μικρός μας χρόνος και φιλοδοξίες στη μεγάλη ιστορία του πλανήτη μας. Άνθρωποι φευγαλέοι σαν σκιές, μαζί με τα όνειρα, τις πίστεις, τις αναμνήσεις μας.

Σήμερα είμαστε όλοι Τούρκοι και Τουρκάλες, κι ακόμη πιο πολύ Σύριοι και Σύριες.

Πάντα ήμαστε, όπως κι εκείνοι ήταν εμείς. Μόνο που τις στιγμές αυτές μας δίνεται να το δούμε. Σαν να φωτίζεται σε μια αστραπή στη μέση μιας καταιγίδας.

Γιώργος Γιαννούλης - Γιαννουλόπουλος



Σχετικοί σύνδεσμοι:
Οι φωτογραφίες, συγκεντρωμένες απ' την Εl pais και τη Le Monde, συγκλονίζουν:






No comments:

Post a Comment