Οι παραδοσιακοί πολιτικοί φορείς επέλεξαν να κυβερνήσουν στηριγμένοι στον φόβο. Δημιούργησαν ένα δικέφαλο τέρας απέναντι, τον αριστερισμό και τον φασισμό, και απειλούν την κοινωνία ότι, αν δεν τους αφήσει να συνεχίσουν αυτοί να διοικούν, έστω και δυσαρεστώντας τους πάντες, χωρίς ουσιαστικές κοινωνικές συμμαχίες, τότε θα έρθει το τέρας και η συμφορά.
Μια κοινωνία, όμως, δεν κυβερνιέται επί μακρόν με τον φόβο.
Η συμφορά δεν αποφεύγεται παρά μόνο από μια κοινωνική συμμαχία εμπνευσμένων ανθρώπων και των ομάδων εκείνων της κοινωνίας που πιστεύουν στην πρόοδο και μπορούν να την παρασύρουν μαζί τους: νέοι με εναλλακτικές παραγωγικές ιδέες, σήμερα άνεργοι, δημόσιοι υπάλληλοι με αίσθηση του καθήκοντος και φιλοδοξία, πολιτικοί που έχουν προσπαθήσει και πετύχει αποτελέσματα, μικροί και μεγάλοι επιχειρηματίες που έχουν ανάγκη από ένα περιβάλλον σταθερό για να λειτουργήσουν, άνθρωποι κάθε είδους, που δεν μπορούν πλέον να ζουν ταπεινωμένοι από ένα κράτος δυνάστη της δημιουργικότητας.
Δημιουργικές ιδέες και άνθρωποι που υπάρχουν παντού, από τη φιλελεύθερη αριστερά ως το μεταρρυθμιστικό προοδευτικό κέντρο.
Ο φόβος οδηγεί νομοτελειακά στον καθαρό και απλό φασισμό.
Μια κοινωνία κυβερνιέται με την ελπίδα. Τη στέρεη και αληθινή ελπίδα.
Μπορούμε εμείς να δημιουργήσουμε την κοινωνική συμμαχία της ελπίδας, την αντιπολίτευση της ελπίδας; Μπορούν οι απελπισμένοι να αναγνωρίσουν σε εμάς τον εαυτό τους; Αυτή είναι η πρόκληση.
Γιώργος Γιαννούλης- Γιαννουλόπουλος
εικόνα: ο Όρθρος, δικέφαλος σκύλος της ελληνικής μυθολογίας
No comments:
Post a Comment