Του πιστώνεται. Του έδωσε δημόσιο βήμα. Από εκεί και πέρα ξεκινούν μια σειρά από σοβαρά πολιτικά λάθη, που δεν του επέτρεψαν να το εξαργυρώσει για το κόμμα του.
1. Εδωσε μεγαλύτερη έκταση από την αναγκαία στο θέμα, προσθέτοντας και μια πρέζα ευπρεπούς λαϊκισμού, ελπίζοντας έτσι ότι θα συσπειρώσει γύρω του ψηφοφόρους με αντιδεξιά ανακλαστικά που εγκατέλειψαν το ΠΑΣΟΚ για τον ΣΥΡΙΖΑ. Λάθος θέμα διάλεξε. Αναπόφευκτα ο Τσίπρας, που είναι αδίστακτος, διότι αυτή είναι η δουλειά του, αυτήν και μόνο ξέρει, τον καπέλωσε. Τράβηξε το θέμα στα άκρα, το πήρε πάνω του, με φυλλάδες, θεωρίες συνωμοσίας, χούντες και άλλα φαιδρά, οξύτητα, λάσπη, και τον καπέλωσε. Εξελίχθηκε σε σύγκρουση Τσίπρα- Μητσοτάκη και ο κ. Ανδρουλάκης ξεχάστηκε.
Λάθος επιλογή πεδίου αντιπαράθεσης. Δεν έχει πλεονέκτημα στον λαϊκισμό και στην ακρότητα ο κ. Ανδρουλάκης και ο χώρος που επιχειρεί να εκπροσωπήσει. Το επαγγελματικό καπέλωμα απ΄ τους μαθητεύσαντες στα θρανία του ΚΚΕ είναι μοιραίο. Ειδικά ξαμολημένοι χωρίς το ιδεολογικό καπίστρι του ΚΚΕ.
2. Δεν πήγε να ενημερωθεί. Δεν αναρωτήθηκε γιατί η Κυβέρνηση δεν μιλούσε δημόσια. Πόσο θα της κόστιζε, εάν ήταν κάτι που μπορούσε να ειπωθεί, να το έλεγε;
3. Δεν θέλησε να καταλάβει τα βασικά κάθε κράτους που είναι αποδεκτά από τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών και τα απαιτούν, δεν τα απεύχονται ούτε τα ξορκίζουν.
Πως κάθε ένας σε θέση εξουσίας, εφόσον υπάρχουν υποψίες για έκνομες πράξεις ή ύποπτες σχέσεις με ξένα κράτη, ή άλλους εξωθεσμικούς παράγοντες, του ίδιου ή κοντινών μελών της πολιτικής του ομάδας, μπορεί να παρακολουθηθεί. Και να διωχθεί, εάν προκύψουν στοιχεία, και παγίδες να του στήσουν οι Αρχές για να στηρίξουν νομικά την υπόθεση. Αυτή είναι η δουλειά τους.
Ποτέ δεν ενημερώνεται κάποιος εάν οι έλεγχοι της υπόθεσης δεν έχουν κλείσει και συνεχίζονται σε άλλους που δεν αφορούν τον ίδιο πλέον. Για λόγους ευνόητους. Όχι αναγκαστικά στη συγκεκριμένη περίπτωση αλλά σε κάθε περίπτωση.
Επίσης ότι κρατικοί λειτουργοί, ο Πρωθυπουργός, Υπουργοί, ανώτατοι κρατικοί λειτουργοί, γερουσιαστές, βουλευτές κλπ σε όλο τον κόσμο είναι υπό διαρκή έλεγχο. Κάποιοι λειτουργοί υποχρεούνται να χρησιμοποιούν μόνο κρατικά και ασφαλή μέσα επικοινωνίας, τηλέφωνα email. Επίσης για λόγους ευνόητους. Είναι στο job description.
4. Λάθος τέταρτο: Άφησε με αυτά να περάσουν ένα σωρό αντιπολιτευτικά θέματα ανεκμετάλλευτα, όπου θα μπορούσε να κάνει σοβαρή αντιπολίτευση με σοσιαλδημοκρατικές και πιο αριστερές προτάσεις, για τους νέους, την εγκληματικότητα, την παιδεία, την κυβερνητική ασυνέπεια στις φορολογικές της εξαγγελίες, το ΕΣΥ, κοινωνικά θέματα κλπ. Τα οποία θα συσπείρωναν οπαδούς κι απ΄ τον ΣΥΡΙΖΑ και θα έδιναν σοβαρό στίγμα πολιτικής. Καλύφθηκαν κι έφυγαν όλα κάτω από τον θόρυβο και τις ύβρεις των παρακολουθήσεων.
5. Τέλος, λάθος πέμπτο, όταν έσκασε η βόμβα Καϊλή αποδείχθηκε λίγος στη διαχείριση κρίσεων. Αντί να αναλάβει πλήρως την ευθύνη, με τον τρόπο που το έκανε η Προεδρία της Σοσιαλδημοκρατικής Ομάδας του Ευρωκοινοβουλίου, αποπομπή - αυτό το έκανε- συνοδευόμενη από δήλωση μηδενικής ανοχής στη διαφθορά, στήριξης και απόλυτης συνεργασίας και διαθεσιμότητας στις αρχές στις έρευνές τους για την αποκάλυψη της αλήθειας, προσπάθησε να το συνδέσει με τις πολιτικές διαφορές του με την ύποπτη και να αφήσει υπόνοιες για άλλα κόμματα. Λάθος. Δείγμα πανικού και ανασφάλειας έως γελοιότητας.
Κάπως σαν το ανέκδοτο με το ελάφι. Περπατούσε στο δάσος ένας λαθροκυνηγός με ένα ελάφι στον ώμο και τον βλέπει ένας δασοφύλακας.
- Τι κάνεις στο δάσος, κυνηγάς; τον σταματά ο δασοφύλακας.
- Εγώ, όχι, τι λέτε τώρα! ο κυνηγός.
- Κι αυτό στον ώμο σου τι είναι;
Γυρνάει απότομα έκπληκτος ο κυνηγός τον λαιμό του προς τον ώμο του και με το άλλο χέρι τινάζει το ζώο μακριά σαν μύγα, σκούζοντας: "Ααα, ένα ελάφι! Ένα ελάφι!"
Κρίμα, και τον έχουμε ανάγκη αυτόν τον χώρο.
Γιώργος Γιαννούλης - Γιαννουλόπουλος
No comments:
Post a Comment