Σημεία των καιρών

Οι διεργασίες στη λαϊκίστικη αριστερά είναι έντονες. Διεκδικεί τον πολιτικό χώρο που ανήκει αφενός στη σοσιαλδημοκρατία και αφετέρου στο φιλελεύθερο κέντρο. Έχοντας έναν σκληρό πυρήνα οπαδών που προέρχονται από δύο κατευθύνσεις, από τα αριστερίστικα κινήματα, τα οποία είναι εξορισμού εν τέλει συντηρητικά, και ένα άλλο μικρό μέρος από τη σοβαρή εναλλακτική αριστερά, επιχειρεί να επεκταθεί στον ευρύτερο πολιτικό χώρο της κεντροαριστεράς, δίχως οι άνθρωποι αυτοί όμως να παραδώσουν την εξουσία εσωτερικά σε ανθρώπους προερχόμενους από τον νέο εκλογικό τους χώρο. Χρησιμοποιούν τα υπολείμματα του ΠΑΣΟΚ ως προκάλυμμα στην κατεύθυνση αυτή.

Επιχειρούν, δηλαδή, να υποκριθούν ότι είναι κάτι που δεν είναι, να ξεγελάσουν, να υποκλέψουν, να πείσουν για κάτι που δεν περιέχουν. Αυτό είναι και το αδύνατο σημείο του εγχειρήματός τους.

Θα επιτύχουν;

Η άποψή μου είναι ότι, όσο κι αν φαίνεται παράδοξο, η επιτυχία ή η αποτυχία τους ΔΕΝ εξαρτάται από τους ίδιους.

Το φθηνό τέχνασμά τους στηρίζεται στο ενοχικό σύνδρομο των αντίπαλων πολιτικών δυνάμεων. Των δυνάμεων εκείνων που, από διαφορετική πλευρά η κάθε μία, ανήκουν στο πεδίο του σύγχρονου Ευρωπαϊκού κόσμου. Εξαρτάται τελικά από τους συντηρητικούς, τους σοσιαλδημοκράτες, τους προοδευτικούς φιλελεύθερους, τους πράσινους.

Ο πολυσυλλεκτισμός του αριστερίστικου λαϊκισμού, όπως εξάλλου και αυτός του δεξιόστροφου εξαδέλφου του, στηρίζεται στην έλλειψη σαφήνειας των σοβαρών πολιτικών δυνάμεων.

Με δυο λόγια, όταν όλα γίνονται ένας χυλός, μια πολυσυλλεκτική και άνοστη σούπα, όταν ο πολίτης δεν καταλαβαίνει πού διαφέρει μια σοσιαλδημοκρατική από μια συντηρητική πρόταση, 

όταν δεν έχει να διαλέξει ανάμεσα σε πράσινες ή φιλελεύθερες προτεραιότητες, 

όταν δεν του τίθενται πραγματικά εκλογικά διλήμματα εναλλακτικών πολιτικών, τα οποία θα συντεθούν εν συνεχεία δημόσια στο κοινοβούλιο, 

όταν όλοι προτιμούν να ψαρεύουν σε θολά νερά, 

όταν ο πολίτης δεν έχει να διαλέξει ανάμεσα σε διαφορετικά μενού και διαφορετικά πιάτα, 

όταν δεν μπορεί να ακολουθήσει με πάθος κάποιον γνωρίζοντας ποιος είναι και τι πιστεύει, ακόμη κι αν εν μέρει διαφωνεί μαζί του, 

όταν έτσι κι αλλιώς τον αναγκάζουμε να ψηφίσει μια ποικιλία, έναν αβαθή αχταρμά,

τότε αναμφίβολα θα προτιμήσει την ποικιλία που υπόσχεται τουλάχιστον μπολικαδούρα και φτηνές λύσεις.

Για τον λόγο αυτό η επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ (καθώς και των άλλων λαϊκίστικων και ακραίων τάσεων) όπως και η αποτυχία του εξαρτάται ελάχιστα από τον ίδιο.

Ας κοιτάξουμε στον λειψό και θολό λόγο και στην ελλιπή, αβαθή και ενοχική πολιτική διαπάλη της δικής μας πλευράς για τους φταίχτες.

Γιώργος Γιαννούλης- Γιαννουλόπουλος

Κινητικότητα στην Αριστερά