Κωνσταντίνος Μητσοτάκης

Όταν πριν από έναν αιώνα γεννήθηκε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ένας ευνοϊκός Θεός τού ευχήθηκε να βλέπει μπροστά από την εποχή του. Ένας άλλος ζηλιάρης Θεός, μόλις το άκουσε, κατέβηκε από τα σύννεφα και του ευχήθηκε να ζει στην εποχή που προέβλεπε. Έτσι ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης πέρασε το σύνολο της μακράς ζωής του, σε ταραγμένες εποχές, προσπαθώντας να πείσει τους ανθρώπους του καιρού του χωρίς να ανήκει σε αυτούς, με επιχειρήματα που έρχονταν από το μέλλον, ώστε να το αποτρέψει και να το μεταλλάξει, και όχι με συναισθήματα του παρόντος. 

 Βίωσε την ευριπίδεια αυτή αντίφαση με στωικότητα, συνέπεια και αγάπη για τις γενιές που έρχονταν, αντλώντας δύναμη από τις αταλάντευτες δημοκρατικές του πεποιθήσεις και από μια βαθιά συντροφικότητα με τον άνθρωπο που μοιράστηκε τη ζωή του.

Όπως ο μεγάλος τραγικός (ατυχώς για τους Αθηναίους συμπολίτες του), δεν κέρδισε πολλά βραβεία στον καιρό του. 

Του χαρίστηκε όμως η ικανοποίηση να γίνεται κατανοητός όταν συντελείται ο χρόνος, ο οποίος του δόθηκε απλόχερα. Και μαζί με αυτήν την ακριβή αποζημίωση, του χαρίστηκε η αθανασία.

Γιώργος Γιαννούλης- Γιαννουλόπουλος