Κλειστά προαναχωρησιακά κέντρα κοντά στα σύνορα, στα νησιά, για έλεγχο, αποτροπή, επιλογή όσων μείνουν / επιστροφή των άλλων, δεν θέτε!
Ανοιχτά ελεγχόμενα κέντρα για όσους περνούν από τα κλειστά πρώτα, ελέγχονται κι είναι δεκτοί, δεν θέτε!
Ευρωπαϊκό στρατό και ακτοφυλακή δεν θέτε, μη χαθεί η κυριαρχία!
Στρατιωτική, οικονομική, διπλωματική παρέμβαση εκεί που γίνονται οι πόλεμοι και γεννιούνται τα μεταναστευτικά και προσφυγικά κύματα, ασφαλείς ζώνες με ελληνική συμμετοχή, δεν θέτε!
Να πνίγονται άνθρωποι δεν θέτε!
Να εντάσσονται δεν θέτε!
Να μην εντάσσονται δεν θέτε!
Να πάρουμε τη χώρα και να αλλάξουμε ήπειρο στη μέση του Ειρηνικού ή σε άλλο πλανήτη μήπως θέτε; ε;
Ή μόνο να ψαρέψετε κανα ψηφαλάκι με τον τρόμο απέναντι σε μια πραγματικότητα δύσκολη, αλλά πραγματικότητα, που αντί πανικό που την κάνει χειρότερη, πουλώντας ακραία κι άπιαστα ιδανικά από κάθε πλευρά, απαιτεί ρεαλισμό και οργάνωση, μήπως αυτό είναι το μόνο που θέτε;
Οι κλειστές προαναχωρησιακές δομές είναι μια αναπόφευκτη όσο και φυσική προσωρινή κατάσταση για τους νεοεισερχόμενους από τη θάλασσα.
Πώς ξέρετε αν κάποιος είναι πρόσφυγας, οικονομικός μετανάστης η απλά κακοποιός; Από την εικόνα ή τα στερεότυπα; Μπορεί μια χαρά κάποιος ενήλικος άνδρας μόνος να είναι πρόσφυγας και μια γυναίκα τρομοκράτης του ISIS. Η αξιολόγηση είναι προσωπική. Τι κάνετε λοιπόν; Τον αφήνετε ελεύθερο να τριγυρνά ανάμεσα στους κατοίκους παίρνοντας την ευθύνη για τυχόν πράξεις του ή διαφυγή προς τρίτες χώρες πριν ελεγχθεί; Ή πιθανόν να τρομοκρατεί και να ασκεί βία στους άλλους μετανάστες και πρόσφυγες ή στους ντόπιους; Δεν έχει σημασία αν είναι η πλειοψηφία αυτές οι περιπτώσεις. Αρκεί και το 10% ή το 1% για να γίνει το κακό.
Αρχικά λοιπόν του δίνετε ένα κρεβάτι, μια στέγη, φαγητό, περίθαλψη, ελέγχετε για ασθένειες και αξιολογείτε τα κίνητρα και την περίπτωσή του με βάση κάποιους κανόνες και δεδομένα, σε ένα πειθαρχημένο περιβάλλον. Ώστε να αποφεύγονται εγκληματικές ή παραβατικές συμπεριφορές και βία απέναντι στους κατοίκους της χώρας αλλά και απέναντι σε άλλους πρόσφυγες ή μετανάστες. Εάν είναι πρόσφυγας και δεν έχει άσυλο στη χώρα από όπου ήρθε, δικαιούται σε εύλογο χρόνο άσυλο και άδεια εργασίας και στήριξη στην Ελλάδα, όχι όμως ταξίδι στην Ευρώπη.
Εάν είναι οικονομικός μετανάστης, όχι. Επιστρέφει στη χώρα από όπου ήρθε. Και εάν είναι εγκληματίας, τρομοκράτης ή πράκτορας που χώθηκε μέσα στο κύμα, άμεση απέλαση ή έκδοση εκεί που καταζητείται ή φυλάκιση στην Ελλάδα, αν δεν μπορεί να επιστραφεί. Αυτά, φυσικά, σε εύλογο χρόνο πρέπει να ολοκληρώνονται.
Θα είναι 100% σωστές οι αξιολογήσεις; Όχι, ποτέ. Είναι ανθρωπίνως αδύνατο και στις καλύτερες συνθήκες. Πόσο μάλλον σε μεγάλους αριθμούς. Δεν μπορεί να υπάρξει η πολυτέλεια του Αρείου Πάγου, όπως με τους οκτώ Τούρκους πρόσφυγες στρατιωτικούς, για πενήντα χιλιάδες ανθρώπους. Δεν γίνεται. Πρέπει να επιδιωχθεί το υψηλότερο δυνατόν ποσοστό αξιοπιστίας με την καλύτερη δυνατή οργάνωση με δεδομένες τις συνθήκες .
Η θέση των νησιών είναι μειονέκτημα και πλεονέκτημα ταυτόχρονα. Γιατί εύκολα μπορεί κανείς να διασχίσει τα θαλάσσια σύνορα και να βρεθεί ναυαγισμένος στην Ευρωπαϊκή / Ελληνική πλευρά τους και να φτάσει στα νησιά. Πλεονέκτημα, γιατί δεν μπορεί εύκολα να περάσει στην ενδοχώρα και εκεί να χαθεί ψάχνοντας τρόπο να μείνει παράτυπα ή δρόμο προς την Ευρώπη.
Βρίσκεται μακριά από την ενδοχώρα, από όπου μπορεί οποιοσδήποτε να διαφύγει και να ταξιδέψει σε χώρες με τις οποίες έχουμε συμβάσεις και συμφωνίες ελεύθερης κυκλοφορίας των πολιτών και κατοίκων της χώρας μας.
Για τον λόγο αυτόν η διαλογή σε κλειστά κέντρα πρέπει να γίνεται εκεί.
Τι σχέση έχει αυτό με τα γκέτο, όπως λένε μερικοί;
Φυσικά, τα κέντρα πρέπει να είναι ανοιχτά σε επισκέψεις και ελέγχους από ανεξάρτητες αρχές και οργανώσεις και επίσης να είναι φιλικά στις υπηρεσίες που μπορεί να προσφέρουν οργανώσεις στους ανθρώπους που διαμένουν προσωρινά σε αυτά. Αλλά με τρόπο οργανωμένο, πειθαρχημένο και έλεγχο ειδικών.
Δεν ξέρω πώς θα λειτουργήσουν και αν θα επιτύχουν στον ρόλο τους λίγο ή πολύ. Εξαρτάται από την οργάνωσή τους, τους διευθυντές τους, τη διοικητική και τεχνική τους δομή, τους πόρους, τους μηχανισμούς ελέγχου.
Αλλά κυρίως εξαρτάται από το πόσο θα λειτουργήσουν αποτρεπτικά προς τους οικονομικούς μετανάστες ή τα εγκληματικά στοιχεία, δηλαδή όσους δεν δικαιούνται ασύλου, μια και θα γνωρίζουν ότι ο δρόμος προς την Ευρώπη ή τη μόνιμη παραμονή είναι κλειστός. Δηλαδή, τελικά, από το αν θα επιτύχουν τον περιορισμό του αριθμού των εισερχομένων. Άλλον καλύτερο τρόπο δεν μπορώ να φανταστώ.
Πάντοτε πρέπει να έχουμε κατά νου τη σύγκριση με όποια άλλη εφικτή εναλλακτική επιλογή, όχι με κάτι ιδανικό. Γιατί απλώς αυτό το ιδανικό δεν υπάρχει. Και όταν το χρησιμοποιούμε ως ιδεαλιστικό άλλοθι, καταλήγουμε στους βιασμούς, στη μαφία και στα αληθινά ανεξέλεγκτα γκέτο στην Ομόνοια, στα Πατήσια, στα Εξάρχεια, σε καταλήψεις όπου συμβαίνουν πράγματι σημεία και τέρατα, όλοι εναντίον όλων και κυρίως των πιο αδύναμων, εκτός κάθε ελέγχου. Και στην έξαρση της ξενοφοβίας, την ακροδεξιά και την πολιτική πόλωση που συμφέρει και τη λαϊκίστικη αριστερά.
Θεωρητικά, θα πρέπει τα κλειστά κέντρα να λειτουργήσουν κυρίως στα νησιά. Ώστε να μην υπάρχει δυνατότητα διαφυγής προς την ενδοχώρα για όσους παίρνουν προσωρινές άδειες εξόδου, εφόσον κριθεί ότι δεν δημιουργούν πρόβλημα. Και ψυχολογικά είναι αποτρεπτικά .
Στην ενδοχώρα θα πρέπει κυρίως να λειτουργήσουν ανοιχτές δομές, για όσους κρίνεται ότι καταρχάς μπορεί να παραμείνουν, αφού κριθεί η περίπτωσή τους στις κλειστές δομές στα νησιά. Ώστε σταδιακά να ενσωματωθούν.
Άλλες λογικές κι ανθρώπινες επιλογές δεν βλέπω. Όπως δεν τις βλέπουν κι όσοι ενδιαφέρονται για ατελείς, έστω, λύσεις σε έναν ατελή κόσμο, που θα τον βελτιώσουν κάπως. Και όχι να ψάχνουν για ιδανικές λύσεις σε προβλήματα που θα χειροτερεύουν αν δεν γίνει το εφικτό, λανσάροντας ακραίες ιδεαλιστικές φαντασιώσεις, από κάθε πλευρά, για να πουλήσουν το προσωπικό παραμύθι τους, τελικά το άτομο τους.
Γιώργος Γιαννούλης- Γιαννουλόπουλος
No comments:
Post a Comment