Αυτό που τόσο καιρό λέμε έγινε στην οδική είσοδο από τα Βαλκάνια: υποχρεωτικό τεστ 72 ώρες πριν την είσοδο σε ένα πιστοποιημένο εργαστήριο.
Ακούσαμε πριν άπειρες δικαιολογίες γιατί ΔΕΝ μπορεί να γίνει.
Αναρωτιέμαι γιατί δεν έχει ήδη γίνει και για την επιβίβαση σε πτήση προς την Ελλάδα από οπουδήποτε, ειλικρινά.
Ωφελεί την αεροπορική εταιρεία, που θα αισθάνονται ασφάλεια οι επιβάτες της.
Ωφελεί τη χώρα προορισμού για ευνόητους λόγους περιορισμού του κινδύνου νέας έξαρσης, μικρότερο κόστος ιχνηλάτησης των κρουσμάτων και παρακολούθησης όσων τεστάρονται δειγματοληπτικά. Μεγαλύτερη αίσθηση ασφάλειας των επισκεπτών (μαζί με τα άλλα μέτρα και συμπεριφορές, φυσικά, μάσκες, αποστάσεις, πρωτόκολλα λειτουργίας χώρων, που πρέπει να τηρούνται ).
Ωφελεί τη χώρα προέλευσης, που δεν θα έχει να φροντίσει έναν πολίτη της ασθενή στο εξωτερικό ή έχει μικρότερη πιθανότητα να επανεισαγάγει κρούσματα, καθώς μειώνεται η πιθανότητα να συναντήσει άλλους ασυμπτωματικούς όπου πηγαίνει.
Ωφελεί τέλος τον ίδιο τον επισκέπτη: αν είναι αρνητικός, θα πάει ήσυχος τις διακοπές του. Αν είναι θετικός, θα μείνει στην ασφάλεια του περιβάλλοντός του και η αεροπορική εταιρεία θα οφείλει να του προσφέρει το εισιτήριο σε άλλο χρόνο. Θα προσαρμόζονταν αντίστοιχα και οι πράκτορες για όσους δεν ταξιδεύουν αυτόνομα.
Αποφεύγει όμως το ρίσκο να είναι θετικός, να βρεθεί σε καραντίνα για 20 μέρες σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου αντί στο σπίτι του ή, στην χειρότερη περίπτωση, να χρειαστεί να νοσηλευτεί σε μια ξένη χώρα μακριά από το σύστημα υγείας της χώρας του, τον γιατρό του και τους οικείους του.
Το ελληνικό κράτος θα μπορούσε ακόμη και να επιχορηγεί μέρος του με ένα κουπόνι 50-80 ευρώ, που θα λάμβανε ο επισκέπτης κατά την είσοδο ή στο αεροπλάνο με την παράδοση του τεστ, και θα εξαργύρωνε σε όποια δαπάνη του σε εστιατόριο ή κατάλυμα, το οποίο θα αφαιρούσε στη συνέχεια η επιχείρηση από τον φόρο της. Αντί να επιχορηγεί τους ανέργους. Παρεμπιπτόντως, είναι αμέτρητες οι επιχειρήσεις εστίασης, μπαρ κλπ που έχουν τους εργαζόμενους στο παρατεινόμενο καθεστώς επιχορήγησης και πληρώνουν ημιαπασχόληση μεροκάματα μαύρα στο ρελαντί ελλείψει επαρκούς πελατείας, ενώ οι έλεγχοι έχουν ατύπως ατονήσει λόγω της κατάστασης.
Ο τουρισμός είναι πρώτα απ' όλα αίσθηση ασφάλειας για να χαλαρώσει κάποιος στις διακοπές του. Και ο τελευταίος άνθρωπος του χώρου το γνωρίζει αυτό. Ο υπουργός όχι;
Γιώργος Γιαννούλης- Γιαννουλόπουλος
Ακούσαμε πριν άπειρες δικαιολογίες γιατί ΔΕΝ μπορεί να γίνει.
Αναρωτιέμαι γιατί δεν έχει ήδη γίνει και για την επιβίβαση σε πτήση προς την Ελλάδα από οπουδήποτε, ειλικρινά.
Ωφελεί την αεροπορική εταιρεία, που θα αισθάνονται ασφάλεια οι επιβάτες της.
Ωφελεί τη χώρα προορισμού για ευνόητους λόγους περιορισμού του κινδύνου νέας έξαρσης, μικρότερο κόστος ιχνηλάτησης των κρουσμάτων και παρακολούθησης όσων τεστάρονται δειγματοληπτικά. Μεγαλύτερη αίσθηση ασφάλειας των επισκεπτών (μαζί με τα άλλα μέτρα και συμπεριφορές, φυσικά, μάσκες, αποστάσεις, πρωτόκολλα λειτουργίας χώρων, που πρέπει να τηρούνται ).
Ωφελεί τη χώρα προέλευσης, που δεν θα έχει να φροντίσει έναν πολίτη της ασθενή στο εξωτερικό ή έχει μικρότερη πιθανότητα να επανεισαγάγει κρούσματα, καθώς μειώνεται η πιθανότητα να συναντήσει άλλους ασυμπτωματικούς όπου πηγαίνει.
Ωφελεί τέλος τον ίδιο τον επισκέπτη: αν είναι αρνητικός, θα πάει ήσυχος τις διακοπές του. Αν είναι θετικός, θα μείνει στην ασφάλεια του περιβάλλοντός του και η αεροπορική εταιρεία θα οφείλει να του προσφέρει το εισιτήριο σε άλλο χρόνο. Θα προσαρμόζονταν αντίστοιχα και οι πράκτορες για όσους δεν ταξιδεύουν αυτόνομα.
Αποφεύγει όμως το ρίσκο να είναι θετικός, να βρεθεί σε καραντίνα για 20 μέρες σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου αντί στο σπίτι του ή, στην χειρότερη περίπτωση, να χρειαστεί να νοσηλευτεί σε μια ξένη χώρα μακριά από το σύστημα υγείας της χώρας του, τον γιατρό του και τους οικείους του.
Το ελληνικό κράτος θα μπορούσε ακόμη και να επιχορηγεί μέρος του με ένα κουπόνι 50-80 ευρώ, που θα λάμβανε ο επισκέπτης κατά την είσοδο ή στο αεροπλάνο με την παράδοση του τεστ, και θα εξαργύρωνε σε όποια δαπάνη του σε εστιατόριο ή κατάλυμα, το οποίο θα αφαιρούσε στη συνέχεια η επιχείρηση από τον φόρο της. Αντί να επιχορηγεί τους ανέργους. Παρεμπιπτόντως, είναι αμέτρητες οι επιχειρήσεις εστίασης, μπαρ κλπ που έχουν τους εργαζόμενους στο παρατεινόμενο καθεστώς επιχορήγησης και πληρώνουν ημιαπασχόληση μεροκάματα μαύρα στο ρελαντί ελλείψει επαρκούς πελατείας, ενώ οι έλεγχοι έχουν ατύπως ατονήσει λόγω της κατάστασης.
Ο τουρισμός είναι πρώτα απ' όλα αίσθηση ασφάλειας για να χαλαρώσει κάποιος στις διακοπές του. Και ο τελευταίος άνθρωπος του χώρου το γνωρίζει αυτό. Ο υπουργός όχι;
Γιώργος Γιαννούλης- Γιαννουλόπουλος
No comments:
Post a Comment