Δεν είναι παράδοξο ότι είναι οι ίδιοι άνθρωποι, από τους ίδιους χώρους, της λαϊκίστικης Αριστεράς και Δεξιάς παρέα (ένα μεταμοντέρνο νεομεσαιωνικό συνονθύλευμα που απόκτησε φωνή και βήμα τις τελευταίες δεκαετίες) αυτοί που αρνούνται τα μέτρα για τον έλεγχο της πανδημίας και αμφισβητούν την ύπαρξή της με κάθε είδους συνωμοσιολογική θεωρία, με όσους αρνούνταν πριν πέντε χρόνια τα μέτρα για την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους της Ελλάδας και πέταγαν κάθε είδους μπαρούφα για τη διεθνή συνωμοσία, το επαχθές και επονείδιστο και άλλα πολλά.
Και στις δύο περιπτώσεις η λογική είναι παρόμοια και απολύτως συνεπής με τον εαυτό της και μόνο, σε πείσμα της πραγματικότητας:
Δεν είναι ο δημοσιονομικός εκτροχιασμός, ο υπέρμετρος δανεισμός, το έλλειμμα (που έφτασαν να παραποιούν αρχικά και να αμφισβητούν στη συνέχεια) και η καθυστέρηση στην αντιμετώπισή του που γέννησαν το χρέος, η έλλειψη ανταγωνιστικότητας, κάθε λογής στρεβλώσεις, που έφεραν τη χρεοκοπία και τα μέτρα, τα μνημόνια. Αλλά είναι τα μέτρα και τα μνημόνια για την αντιμετώπισή της που γέννησαν την οικονομική κρίση.
Δεν είναι η πανδημία η ίδια (την οποία φτάνουν να αμφισβητούν με κάθε είδους θεωρίες συνωμοσίας) που γεννά την οικονομική συρρίκνωση και μετάλλαξη της οικονομικής συμπεριφοράς παραγωγών και καταναλωτών, αλλά τα μέτρα αντιμετώπισής της.
Δεν είναι ο άνεμος που γυρίζει τους ανεμόμυλους, αλλά οι ανεμόμυλοι που φτιάχνουν το μελτέμι.
Φυσικά το συμπέρασμα, το δια ταύτα, είναι το ίδιο, βλακώδες συνήθως, όταν δεν είναι προϊόν άκρατης ιδιοτέλειας. Αγνοήστε το έλλειμμα και το χρέος, να πληρώσουν οι "άλλοι", ρίξε χρήμα στην αγορά στην πρώτη περίπτωση. Αγνοήστε τον ιό, κάντε σαν να μην υπάρχει, να πεθάνουν οι "άλλοι", ρίξε ιό στην αγορά, σαν ψευτονόμισμα με το κιλό, κι αυτή θα λειτουργήσει απερίσπαστα εν μέσω διασπειρόμενου παντού θανατικού.
Κι ό,τι φάμε, ό,τι πιούμε, όσο υπάρχει απόθεμα, κι όποιον πάρει ο χάρος.
Και κάτι ακόμη κοινό των δύο περιπτώσεων. Φωνασκούν και μπαρουφολογούν όσο νομίζουν ότι κανείς δεν θα τους ακούσει. Αν κάνει πως τους ακούει το κράτος κι η ηγεσία του, είναι οι πρώτοι που θα ζητήσουν κεφάλια. Γιατί, εκτός των άλλων, λίγοι ανάμεσά τους είναι φανατικοί ιδεολόγοι. Είναι οι περισσότεροι κοινοί χέστες, δειλοί κι άβουλοι, όταν η πραγματικότητα που οι ίδιοι επικαλούνταν ως σωτηρία τούς σιμώσει.
Και στις δύο περιπτώσεις η λογική είναι παρόμοια και απολύτως συνεπής με τον εαυτό της και μόνο, σε πείσμα της πραγματικότητας:
Δεν είναι ο δημοσιονομικός εκτροχιασμός, ο υπέρμετρος δανεισμός, το έλλειμμα (που έφτασαν να παραποιούν αρχικά και να αμφισβητούν στη συνέχεια) και η καθυστέρηση στην αντιμετώπισή του που γέννησαν το χρέος, η έλλειψη ανταγωνιστικότητας, κάθε λογής στρεβλώσεις, που έφεραν τη χρεοκοπία και τα μέτρα, τα μνημόνια. Αλλά είναι τα μέτρα και τα μνημόνια για την αντιμετώπισή της που γέννησαν την οικονομική κρίση.
Δεν είναι η πανδημία η ίδια (την οποία φτάνουν να αμφισβητούν με κάθε είδους θεωρίες συνωμοσίας) που γεννά την οικονομική συρρίκνωση και μετάλλαξη της οικονομικής συμπεριφοράς παραγωγών και καταναλωτών, αλλά τα μέτρα αντιμετώπισής της.
Δεν είναι ο άνεμος που γυρίζει τους ανεμόμυλους, αλλά οι ανεμόμυλοι που φτιάχνουν το μελτέμι.
Φυσικά το συμπέρασμα, το δια ταύτα, είναι το ίδιο, βλακώδες συνήθως, όταν δεν είναι προϊόν άκρατης ιδιοτέλειας. Αγνοήστε το έλλειμμα και το χρέος, να πληρώσουν οι "άλλοι", ρίξε χρήμα στην αγορά στην πρώτη περίπτωση. Αγνοήστε τον ιό, κάντε σαν να μην υπάρχει, να πεθάνουν οι "άλλοι", ρίξε ιό στην αγορά, σαν ψευτονόμισμα με το κιλό, κι αυτή θα λειτουργήσει απερίσπαστα εν μέσω διασπειρόμενου παντού θανατικού.
Κι ό,τι φάμε, ό,τι πιούμε, όσο υπάρχει απόθεμα, κι όποιον πάρει ο χάρος.
Και κάτι ακόμη κοινό των δύο περιπτώσεων. Φωνασκούν και μπαρουφολογούν όσο νομίζουν ότι κανείς δεν θα τους ακούσει. Αν κάνει πως τους ακούει το κράτος κι η ηγεσία του, είναι οι πρώτοι που θα ζητήσουν κεφάλια. Γιατί, εκτός των άλλων, λίγοι ανάμεσά τους είναι φανατικοί ιδεολόγοι. Είναι οι περισσότεροι κοινοί χέστες, δειλοί κι άβουλοι, όταν η πραγματικότητα που οι ίδιοι επικαλούνταν ως σωτηρία τούς σιμώσει.
Γιώργος Γιαννούλης- Γιαννουλόπουλος
No comments:
Post a Comment