Υπό Γαλλικό συντονισμό συγκροτήθηκε, εκτός μηχανισμών της ΕΕ, ένας νέος Ευρωπαϊκός στρατιωτικός βραχίονας, όπως δημοσιεύεται στον Διεθνή τύπο. Αυτό κατέστη αναγκαίο γιατί, αφενός, κάποιες χώρες εντός ΕΕ παραμένουν αρκετά επιφυλακτικές ως προς την στρατιωτική ενοποίηση της Ευρώπης και, αφετέρου, γιατί, όπως ισχυρίζονται (δικαίως) οι Γάλλοι, οι αποφάσεις με τους υφιστάμενους μηχανισμούς της PESCO (κοινή εξωτερική και αμυντική πολιτική) είναι αργές και αναποτελεσματικές.
Ο νέος μηχανισμός έχει κύριο σκοπό την ταχεία αντίδραση σε εξωτερικές κρίσεις που απαιτούν την παρέμβαση της Ευρώπης, όπως για παράδειγμα συνέβη στο Μάλι. Στην πραγματικότητα, όλοι γνωρίζουν πως η άμυνα και η διαπραγματευτική ισχύς κάθε χώρας ξεχωριστά, της Ευρώπης και της Ελλάδας, εξαρτάται από την ικανότητα να έχει στρατιωτική παρουσία εκτός των συνόρων της, να δομεί συμμαχίες και να είναι παρούσα σε κρίσεις. Καμία Ευρωπαϊκή χώρα μόνη της πλέον δεν έχει επαρκές μέγεθος και πόρους για να το εξασφαλίσει.
Εκτός της Γαλλίας, στη νέα δύναμη συμμετέχουν η Ισπανία, η Γερμανία, η Ιταλία, το Βέλγιο, η Ολλανδία, και ακόμη η Μεγάλη Βρετανία (που έτσι παραμένει συνδεδεμένη αμυντικά με την Ευρώπη) και μικρές χώρες, η Δανία, η Πορτογαλία, η Εσθονία (με σημαντική συνεισφορά στην κυβερνοάμυνα η τελευταία)
Η νέα δύναμη θα παραμείνει κοντά στην ΕΕ και συντονισμένη με αυτήν, και ενδεχόμενα κάποια στιγμή θα ενσωματωθεί.
Απουσιάζει φυσικά η Ελλάδα, καθώς τα αμυντικά ζητήματα, και μάλιστα πρωτοβουλίες που θα μπορούσαν να της εξασφαλίσουν προνομιακές σχέσεις και αντίστοιχες απαιτήσεις εφόσον συνεισφέρει, δεν φαίνεται να την απασχολούν ιδιαιτέρως. Τάχει λυμένα τα θέματά της και η συζήτηση περί άμυνας περιορίζεται στα μίλια των νησιών και σε "μολών λαβέ" εσωτερικής κατανάλωσης. Lose - lose αντίληψη.
Υ.Γ. Παράπλευρη διαπίστωση: Γαλλία, Ισπανία, Ιταλία, Γερμανία, Ολλανδία έχουν Υπουργούς Άμυνας γυναίκες. Έτσι, με φυσικότητα. Και τα αεροπλάνα δεν πέφτουν, ούτε ο ουρανός να μας πλακώσει. Οι Έλληνες έναν μπούμπη κι έναν απόστρατο της πολιτικής αερολογίας.
Ο νέος μηχανισμός έχει κύριο σκοπό την ταχεία αντίδραση σε εξωτερικές κρίσεις που απαιτούν την παρέμβαση της Ευρώπης, όπως για παράδειγμα συνέβη στο Μάλι. Στην πραγματικότητα, όλοι γνωρίζουν πως η άμυνα και η διαπραγματευτική ισχύς κάθε χώρας ξεχωριστά, της Ευρώπης και της Ελλάδας, εξαρτάται από την ικανότητα να έχει στρατιωτική παρουσία εκτός των συνόρων της, να δομεί συμμαχίες και να είναι παρούσα σε κρίσεις. Καμία Ευρωπαϊκή χώρα μόνη της πλέον δεν έχει επαρκές μέγεθος και πόρους για να το εξασφαλίσει.
Εκτός της Γαλλίας, στη νέα δύναμη συμμετέχουν η Ισπανία, η Γερμανία, η Ιταλία, το Βέλγιο, η Ολλανδία, και ακόμη η Μεγάλη Βρετανία (που έτσι παραμένει συνδεδεμένη αμυντικά με την Ευρώπη) και μικρές χώρες, η Δανία, η Πορτογαλία, η Εσθονία (με σημαντική συνεισφορά στην κυβερνοάμυνα η τελευταία)
Η νέα δύναμη θα παραμείνει κοντά στην ΕΕ και συντονισμένη με αυτήν, και ενδεχόμενα κάποια στιγμή θα ενσωματωθεί.
Απουσιάζει φυσικά η Ελλάδα, καθώς τα αμυντικά ζητήματα, και μάλιστα πρωτοβουλίες που θα μπορούσαν να της εξασφαλίσουν προνομιακές σχέσεις και αντίστοιχες απαιτήσεις εφόσον συνεισφέρει, δεν φαίνεται να την απασχολούν ιδιαιτέρως. Τάχει λυμένα τα θέματά της και η συζήτηση περί άμυνας περιορίζεται στα μίλια των νησιών και σε "μολών λαβέ" εσωτερικής κατανάλωσης. Lose - lose αντίληψη.
Υ.Γ. Παράπλευρη διαπίστωση: Γαλλία, Ισπανία, Ιταλία, Γερμανία, Ολλανδία έχουν Υπουργούς Άμυνας γυναίκες. Έτσι, με φυσικότητα. Και τα αεροπλάνα δεν πέφτουν, ούτε ο ουρανός να μας πλακώσει. Οι Έλληνες έναν μπούμπη κι έναν απόστρατο της πολιτικής αερολογίας.
Γιώργος Γιαννούλης- Γιαννουλόπουλος
No comments:
Post a Comment