Θέλημα Θεού

Το "θέλημα Θεού" ως άλλοθι ή ως παρηγορητική παραμυθία; Ρίζες κοινές κι αξεχώριστες στις ψυχές των ανθρώπων.

Από τη μια θεραπευτικές, για να αντιμετωπίσουν ατομικά ο καθείς το μέγεθος της απώλειας ή του χαμού που τους ξεπερνάει. Για να ηρεμήσει η ψυχή του ανθρώπου απέναντι στον θάνατο, στο σύνολο εκείνο των τυχαίων ή σε κάποιες περιπτώσεις αναπόφευκτων γεγονότων που οδηγούν σε μια μεγάλη απώλεια, σε μια συμφορά.

Κι από την άλλη, για να αποφύγουν ορισμένοι το μέγεθος των ατομικών ευθυνών τους, που δεν είναι ίσα μοιρασμένες, για ένα κακό που συνέβη. Είτε οι Παλαιολόγοι και οι διαιρεμένοι Βυζαντινοί, είτε ο Νομάρχης Ικαρίας και η αρμόδια επιτροπή του Ελληνικού κράτους, που φαίνεται να απέδωσε τους δώδεκα καμένους στις πυρκαγιές σε "θέλημα Θεού", είτε αμέτρητες άλλες περιπτώσεις γύρω μας. Με πιο χαρακτηριστική την πρόσφατη στο Μεγάλο Προσκύνημα.

Σημαίνει ὁ Θεός, σημαίνει ἡ γῆς, σημαίνουν τὰ ἐπουράνια,
σημαίνει κι ἡ Ἁγιά-Σοφιά, τὸ μέγα μοναστήρι,
μὲ τετρακόσια σήμαντρα κι ἑξήντα δυὸ καμπάνες,
κάθε καμπάνα καὶ παπᾶς, κάθε παπᾶς καὶ διάκος.

Ψάλλει ζερβὰ ὁ βασιλιάς, δεξιὰ ὁ πατριάρχης,
κι ἀπ᾿ τὴν πολλὴ τὴν ψαλμουδιὰ ἐσειόντανε οἱ κολόνες.
Νὰ μποῦνε στὸ χερουβικὸ καὶ νά ῾βγει ὁ βασιλέας,
φωνὴ τοὺς ἦρθε ἐξ οὐρανοῦ κι ἀπ᾿ ἀρχαγγέλου στόμα:
«Πάψετε τὸ χερουβικὸ κι ἂς χαμηλώσουν τ᾿ Ἅγια,
παπάδες πᾶρτε τὰ ἱερὰ καὶ σεῖς κεριὰ σβηστῆτε,
γιατί ῾ναι θέλημα Θεοῦ ἡ Πόλη νὰ τουρκέψει.

Μόν᾿ στεῖλτε λόγο στὴ Φραγκιά, νὰ ῾ρθοῦν τρία καράβια,
τό ῾να νὰ πάρει τὸ σταυρὸ καὶ τ᾿ ἄλλο τὸ βαγγέλιο,
τὸ τρίτο τὸ καλύτερο, τὴν ἅγια Τράπεζά μας,
μὴ μᾶς τὴν πάρουν τὰ σκυλιὰ καὶ μᾶς τὴ μαγαρίσουν».

Ἡ Δέσποινα ταράχτηκε καὶ δάκρυσαν οἱ εἰκόνες.
«Σώπασε κυρὰ Δέσποινα, καὶ μὴ πολυδακρύζῃς,
πάλι μὲ χρόνους, μὲ καιρούς, πάλι δικά μας θά ῾ναι».

Λέει χαρακτηριστικά ο θαυμάσιος δημοτικός θρήνος "Ἀνακάλημα τῆς Κωνσταντινούπολης», που έχει ποτίσει την Ελληνική ψυχή («Ἐκλογαὶ ἀπὸ τὰ τραγούδια τοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ»,1914 Ν. Πολίτη)

Κάποιες φορές πάλι, το "θέλημα Θεού" προσλαμβάνει αποτροπαϊκό χαρακτήρα και αποδομεί το κακό πριν αυτό συμβεί.

Όπως στο στόμα ετούτου του τόσο ξεχωριστού Πάπα Φραγκίσκου, που δεν δίστασε να δηλώσει με χιούμορ, σε συνέχεια πραγματικών απειλών για τη ζωή του από διάφορες πλευρές (τη Μαφία, τους τζιχαντιστές, διάφορους φανατικούς), σε συνέντευξή του στην εφημερίδα La Carcova News, που μοιράζεται στις φαβέλες του Μπουένος Άϊρες: «Η ζωή είναι στα χέρια του Θεού. Προσεύχομαι ''Θεέ μου, πρόσεχέ με. Αλλά αν είναι θέλημά σου να πεθάνω ή να μου συμβεί κάτι, σου ζητώ μόνο μία χάρη: να μην πονέσει. Γιατί είμαι πραγματικά φλώρος όταν πρόκειται για σωματικό πόνο».

Αυτή η τελευταία μού αρέσει περισσότερο. Γιατί δίνει κουράγιο να ζήσεις καταπώς επιθυμείς. Με τη διαλυτική ισχύ του γέλιου ένας απρόβλεπτος Πάπας ξορκίζει τη σκιά του (ανθρώπινου) φόβου.

Γιώργος Γιαννούλης- Γιαννουλόπουλος

http://www.dailymail.co.uk/news/article-2988299/Pope-Francis-says-accepts-assassinated-asks-God-make-sure-doesn-t-hurt-real-wimp.html