Ένας άλλος Αρκάς

Ένα καλό της παράνοιας που ζήσαμε (και ζούμε) τους τελευταίους μήνες είναι που μας έφερε έναν άλλον Αρκά.

Ο σημαντικότερος Έλληνας σκιτσογράφος που αποδομεί εδώ και δεκαετίες, μετατρέπει σε πηγαίο λυτρωτικό γέλιο τα βαθύτερα κόμπλεξ, τις αδυναμίες μας και τους φόβους μας. Ο κατεξοχήν πολιτικός που ποτέ δεν μίλησε για πολιτική. Ο κατεξοχήν προοδευτικός που δεν μίλησε ποτέ για πρόοδο. 

Ένα από τα λίγα διεθνώς εξαγώγιμα Ελληνικά προϊόντα.

Ο άγνωστος, σεμνός και αφανής αυτός άνθρωπος έβαλε τα γυαλιά στους χέστες πνευματικούς ανθρώπους και τους καλλιτέχνες του κώλου, που δείλιασαν να μιλήσουν, ενώ γνώριζαν. Μη δυσαρεστήσουν μερικούς από τους fans τους, τους αναγνώστες, τους φίλους.

Κρύφτηκε στη μεγάλη της πλειοψηφία και κρύβεται ακόμη η πνευματική ελίτ της χώρας. Δεν παίρνει θέση. Δεν μιλά. Τρέμει μη χάσει κανένα εισιτήριο, καμιά θεσίτσα, καμιά επιχορηγησούλα.

Είναι η έλλειψη αυτών των ελίτ, που οδηγούν τη σκέψη και τους ανθρώπους με το κύρος τους αλλά δεν μπορούν να αντιληφθούν τον ρόλο τους, είναι αυτή η έλλειψη το μεγάλο κενό, το ηθικό και, τελικά, το πολιτικό κενό της χώρας. 

Περισσότερο ακόμη και από την ανικανότητα και ιδιοτέλεια της ίδιας της πολιτικής ελίτ.

Και αυτό φωτίζει η γενναία και συνεπής περίπτωση του αόρατου κυρίου Αρκά. Η μεγάλη συμβολή του.

Γιώργος Γιαννούλης- Γιαννουλόπουλος