Το "πατριωτικό καθήκον"

Είναι πατριωτικό καθήκον της Κυβέρνησης να εξασφαλίσει ότι οι Ελληνικές τράπεζες είναι το ίδιο ασφαλείς με τις Ολλανδικές ή τις Λιθουανικές για τα χρήματα των καταθετών τους, να διασφαλίσει ότι δεν τα τοποθετούν σε επικίνδυνες και επισφαλείς τοποθετήσεις (όπως έντοκα γραμμάτια και ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου ή επισφαλή δάνεια σε Ελληνικές ή άλλες Δημόσιες "Επιχειρήσεις" ή σε ιδιώτες πελάτες των πολιτικών χωρίς κερδοφορία και προοπτική). Να εξασφαλίσει ότι είναι ελεύθερα και διαθέσιμα στους ιδιοκτήτες τους όποτε τα χρειαστούν και όπου τα χρειαστούν, ότι δεν θα κουρευτούν είτε άμεσα είτε με έξτρα φορολόγηση επί του κεφαλαίου, ότι δεν θα τα αρπάξει ο έφορος ετσιθελικά και χωρίς προστασία, ότι θα παραμείνουν για πάντα στο ίδιο ισχυρό νόμισμα και δεν θα μετατραπούν σε σκουπιδονόμισμα, ότι οι Τράπεζες είναι ανεξάρτητες από την Κυβέρνηση και μέλη ισχυρών Διεθνών ομίλων.

Αν η Κυβέρνηση επιτελέσει το πατριωτικό της καθήκον στο ακέραιο, να μην αμφιβάλλει κανείς ότι δεν υπάρχει ούτε ένας λογικός άνθρωπος που να προτιμά να έχει τα χρήματά του θαμμένα ή χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι του.

Μέχρι τότε, πατριωτικό καθήκον των Ελλήνων δεν είναι να πετάξουν τα λεφτά τους, που πέρα από αποταμιεύσεις προσωπικές, κόπο και ιδρώτα τους, είναι τα χρήματα του Ελληνισμού, ό,τι έχει απομείνει για να ξεκινήσει και πάλι η οικονομία όταν το επιτρέψουν οι συνθήκες. Ούτε να καταλήξουν επαίτες όπως κατέληξε το κράτος τους. Μέχρι τότε, πατριωτικό καθήκον των Ελλήνων είναι να προστατεύσουν με κάθε τρόπο την περιουσία τους, γιατί αυτή είναι η περιουσία του Ελληνισμού, το μέλλον το δικό τους, των παιδιών τους και του Έθνους τους.

Για να εξηγούμαστε και να κόβουμε τα σάπια.  

Κατάλαβες, κυρία Κατσέλη;

Γιώργος Γιαννούλης-Γιαννουλόπουλος

 Εικόνα: Ο Μοναχός Δίχως Πρόσωπο (The Faceless Monk), που μου εξιστορεί κατά καιρούς τα μελλούμενα και τις σοφίες του Θεού. Στον δρόμο για την Αγιοσύνη μάς ποστάρει κατά καιρούς τα μαντάτα του Κυρίου και τις βουλές του. Πού θα πάει, θα αγιάσει κι αυτός κάποτε.