Η Ευρώπη εν κινήσει πάνω από τα Ελληνικά συντρίμμια

Μια εξέλιξη τεράστιας σημασίας για την Ευρώπη συνέβη την Τρίτη 14 Ιουλίου 2015. Ο Φρανσουά Ολλάντ προτείνει Κυβέρνηση και Κοινοβούλιο για τη ζώνη του ευρώ. Με τον πλέον συμβολικό τρόπο. Ανήμερα 14η Ιουλίου, επέτειο της Γαλλικής Εθνικής γιορτής, όταν γεννήθηκε η σύγχρονη Ευρώπη, αλλά και το νέο ρεπουμπλικανικό Γαλλικό Κράτος, με τη Γαλλική Επανάσταση.

Ο Γάλλος Πρόεδρος, ανατρέποντας τις επιφυλάξεις της Γαλλίας απέναντι στην ομοσπονδιακή προοπτική της Ευρώπης και την κοινή διακυβέρνηση, πρότεινε την Τρίτη επίσημα οι χώρες της Ευρωζώνης, που ήδη έχουν κοινό νόμισμα, να προχωρήσουν άμεσα στη δημιουργία κοινής Κυβέρνησης και Κοινοβουλίου και δικού τους ξεχωριστού προϋπολογισμού. Για να το επιτύχει το Παρίσι θα συνεργαστεί στενά με το Βερολίνο, διότι η Ευρώπη προχωρά "μόνο όταν Γαλλία και Γερμανία είναι ενωμένες, όπως συνέβη τη Δευτέρα για το κλείσιμο της συμφωνίας με την Αθήνα". 

Στην Κυβέρνηση και Κοινοβούλιο αυτό, που θα διαθέτει προφανώς πολύ σημαντικότερο προϋπολογισμό, θα μεταφερθεί μεγάλο μέρος της κοινής κυριαρχίας των κρατών σε οικονομικά και αντίστοιχα πολιτικά θέματα, όπως αναφέρει η EL PAIS http://internacional.elpais.com/…/ac…/1436878643_523865.html . 

Το Βερολίνο άφησε για ευνόητους λόγους την πρωτοβουλία στο Παρίσι να εμφανιστεί πλέον ως ο υπέρμαχος της πρότασης αυτής που εκκολαπτόταν εδώ και καιρό. Αλλά η ελληνική καταστροφή έγινε ο καταλύτης, διευκολύνοντας την αλλαγή της γαλλικής στάσης και προς το εσωτερικό της χώρας.

Δεν πρόλαβε καν να στεγνώσει το πληκτρολόγιο όταν πριν τρεις μέρες λέγαμε:

"Όσον αφορά την Ευρώπη, που πλέον δεν θα μας αφορά και ήδη πολύ λίγο μπορούμε να επηρεάσουμε, η Ελληνική περίπτωση θα αφήσει ένα βαθύ σημάδι αλλαγής. Η Γαλλία, ο μεγάλος ασθενής της Ευρώπης, θα πρέπει να αποδεχθεί πλέον την ομοσπονδιακή προοπτική, στηριγμένη στις ευρωπαϊκές περιφέρειες και στις ψήφους των πολιτών και όχι των κυβερνήσεων. Και να κινηθεί γρήγορα προς αυτήν. Έστω κι αν είναι αντίθετη με τη συγκεντρωτική ρεπουμπλικανική παράδοση του Γαλλικού κράτους και αυτήν της χαμένης αυτοκρατορίας. Επί ποινή οριστικής παρακμής της επιρροής της.

Αλλιώς, η παμπάλαιη λεπτή κόκκινη γραμμή που ξεκινά από τις Κάτω Χώρες, περνάει από τη μέση του Βελγίου, συνεχίζει στα Γαλλικά σύνορα και καταλήγει διακλαδούμενη στις ακτές της Αδριατικής, χωρίζοντας τη Λατινική από την κεντρική/βόρεια Ευρώπη, θα κάνει πάλι την εμφάνισή της. Υπό τη μορφή λαϊκιστών ηγετών σαν την κυρία Λεπέν, που δεν θα αργήσουν να βρουν το αντίγραφό τους στην απέναντι πλευρά..... .

Όσον αφορά τη χώρα μας, βέβαια, ελάχιστα πλέον μπορεί να επηρεάσει κάτι από αυτά. Έπαιξε τον ρόλο του τρελού του χωριού. Ή του γελωτοποιού του βασιλιά."  http://katoptra.blogspot.com.es/2015/07/blog-post_12.html

Τι μπορεί να ελπίζει η χώρα μας; Να είναι τυχερή να βρεθεί μέσα.

Γιώργος Γιαννούλης- Γιαννουλόπουλος