Με τα νέα μέτρα η συμμετοχή του κράτους θα ανέρχεται στο ποσό των 360 ευρώ ανά ασφαλισμένο για τη βασική σύνταξη. Και μετά από χρόνια εισφορών και πληρωμών και επιβαρύνσεων για την οικονομία, οι περισσότεροι θα λαμβάνουν μια σύνταξη πείνας στα 67.
Να θυμίσουμε τώρα την πρόταση του Στέφανου Μάνου, που πριν μερικά χρόνια είχε ήδη προτείνει το απλούστερο και δικαιότερο και πιο αλληλέγγυο. Βασική σύνταξη 700 ευρώ για όλους τους κατοίκους της χώρας στα 67 χωρίς καμιά προϋπόθεση, πληρωμένη από τον προϋπολογισμό. Το ελάχιστο για μια αξιοπρεπή διαβίωση για κάθε κάτοικο της χώρας, πιο εύπορο ή φτωχότερο, ό,τι και αν υπήρξε στην παραγωγική ζωή του.
Και κατάργηση ΟΛΩΝ των Ταμείων, των υπαλλήλων, των εισπρακτικών συστημάτων, των επιβαρύνσεων, των επικουρικών, του κόστους διαχείρισης, όλων των άδικων επιχορηγήσεων σε ειδικές κατηγορίες. Για να βλέπαμε πώς θα δημιουργούνταν δουλειές, πώς θα προσλάμβαναν οι επιχειρήσεις, πώς θα μειώνονταν η ανεργία, πώς θα έμεναν τα χρήματα που σήμερα τους αρπάζει το ασφαλιστικό σύστημα στις τσέπες των εργαζόμενων την ώρα που τα δουλεύουν. Για να τα τοποθετήσουν αυτοί όπου επιθυμούν, σε ασφαλιστικά επενδυτικά προγράμματα, ακίνητα, επιχειρήσεις, στους ασφαλείς τραπεζικούς λογαριασμούς τους, για να εξασφαλίσουν μεγαλύτερο εισόδημα στα γεράματα. Να δημιουργήσουν αποταμίευση, επένδυση, κεφάλαιο, που θα διαχειρίζονται οι ίδιοι και όσοι επιλέγουν να εμπιστευτούν και όχι διορισμένες από τους εκάστοτε κυβερνώντες διοικήσεις. Ή απλά, να τα καταναλώσουν αν θέλουν όσο είναι νεώτεροι.
Μια τεράστια μεταφορά πόρων, ευθύνης, εξουσίας στις παραγωγικές γενιές.
Αυτό, το "φρικαλέο", "νεοφιλελεύθερο", "μεσαιωνικό" κι όμως τόσο δίκαιο, απλό και αποτελεσματικό σύστημα, σήμερα φαντάζει όνειρο λοιπόν.
Γιώργος Γιαννούλης- Γιαννουλόπουλος
No comments:
Post a Comment