Όταν κάτι πάει στραβά, όταν πολλά αστεία υποκείμενα εμφανίζονται από το πουθενά, από καφενόβιους ως χαφιέδες, και εμποδίζουν να προχωρήσει οτιδήποτε, όταν οι εμπλεκόμενοι και οι μηχανισμοί τους αρχίζουν να τους παίρνουν στα σοβαρά, όταν ο κόσμος αρχίζει να τους ακούει, μην τους κάνεις τη χάρη να ασχοληθείς μαζί τους, έλεγε. Θα χάσεις τον χρόνο σου, την ψυχραιμία σου, και τελικά θα χάσεις, απλά.
Ψάξε, βρες αυτόν κι αυτό που τα γεννάει. Κατάφερε να μάθεις τι ζητά στ' αλήθεια, καθώς στη χώρα αυτή κανείς δεν μιλά ευθέως. Είτε από κουτοπονηριά είτε για ξεκάρφωμα. Αν το καταφέρεις αυτό, θάχεις λύσει το μισό πρόβλημα. Μπορεί ο λόγος που δεν θέλει κάτι να είναι φόβος, δυσπιστία, να επιδιώκει συμμετοχή ή απλά ένα αντάλλαγμα. Αν αυτό που ζητά είναι συζητήσιμο και καλύτερο από την εναλλακτική, μπορεί να υπάρξει συμβιβασμός. Αν όχι, αν δεν βρίσκεις διέξοδο, τα βάζεις μαζί του και μόνο. Ή θα τον κερδίσεις ή θα σε κερδίσει.
Σοφή συμβουλή.
Γι' αυτό μου φαίνεται χάσιμο χρόνου να ασχολείται κανείς με ανθρώπους που κάθονται ή επιδιώκουν να καθίσουν σε καρέκλες μεγαλύτερες από το μέγεθός τους. Κάτι Προέδρους και προεδρίνες, επίδοξους Προέδρους, υπουργούς και υπουργίσκους, αρχηγούς και αρχηγίσκους. Τους θρέφει η ενασχόληση αυτή κι από γραφικές περσόνες τούς κάνει να μοιάζουν υπαρκτά πρόσωπα.
Έτσι λοιπόν, αγαπητοί φίλοι του μεταρρυθμιστικού χώρου, βρείτε καλύτερα την πηγή, τον υπεύθυνο, και λύστε το πρόβλημά σας (μας) μαζί του (αν είναι δυνατόν να λυθεί). Ή αλλιώς, νικήστε τον. Ο τρίτος δρόμος, να ασχολείστε με τους γραφικούς και τα τσουτσέκια, είναι σίγουρη η δική σας (μας) ήττα.
Γιώργος Γιαννούλης- Γιαννουλόπουλος
Εικόνα: Ο Μοναχός Δίχως Πρόσωπο (The Faceless Monk), που μου εξιστορεί κατά καιρούς τα μελλούμενα και τις σοφίες του Θεού. Στον δρόμο για την Αγιοσύνη μάς ποστάρει κατά καιρούς τα μαντάτα του Κυρίου και τις βουλές του. Πού θα πάει, θα αγιάσει κι αυτός κάποτε.
No comments:
Post a Comment