Ελλάς

Η Ελλάδα (επίσημα: Ελληνική Δημοκρατία) είναι χώρα στο νοτιοανατολικό άκρο της Ευρώπης, στο νοτιότερο άκρο της Βαλκανικής χερσονήσου. Έχει ακτές στην Ανατολική Μεσόγειο όπου βρίσκονται τα νησιωτικά της συμπλέγματα και το μεγαλύτερο νησί της χώρας, η Κρήτη.

Βρίσκεται στην 97η θέση στην κατάταξη των χωρών του κόσμου σύμφωνα με την έκτασή τους. Πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη είναι η Αθήνα.

Συνορεύει στα βορειοδυτικά με την Αλβανία, στα βόρεια με την πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας και τη Βουλγαρία και στα βορειοανατολικά με την Τουρκία. Βρέχεται στα ανατολικά από το Αιγαίο Πέλαγος, στα δυτικά από το Ιόνιο και νότια από το Λιβυκό Πέλαγος. Η Ελλάδα κατέχει την 11η θέση στις χώρες με τη μεγαλύτερη ακτογραμμή στα 13.676 χιλιόμετρα καθώς έχει πολλά νησιά (περίπου 2.500, εκ των οποίων τα 165 κατοικούνται), συμπεριλαμβανομένων της Κρήτης, των Δωδεκανήσων, των Κυκλάδων, των Επτανήσων και πολλών άλλων. Το ψηλότερο βουνό της χώρας είναι ο Όλυμπος με υψόμετρο 2.918 μέτρα. Ο μεγαλύτερος σε μήκος ποταμός είναι ο Αλιάκμονας και η λίμνη με τη μεγαλύτερη επιφάνεια είναι η Τριχωνίδα.

Η Ελλάδα έγινε ανεξάρτητο κράτος το 1830, μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (τότε Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων) το 1981, της Ευρωζώνης το 2001, του ΝΑΤΟ το 1952 και ιδρυτικό μέλος του ΟΗΕ (1945). Θεωρείται μια ανεπτυγμένη χώρα με υψηλό κατά κεφαλήν εισόδημα και πολύ υψηλό δείκτη ανθρώπινης ανάπτυξης. Κατατάσσεται ως η 21η καλύτερη χώρα σε επίπεδο ποιότητας ζωής στον κόσμο για το 2010.

Tο πολίτευμα της Ελλάδος είναι η άμεση διαρκής εκλογική δημοκρατία. Είναι ένα ιδιότυπο πολίτευμα στο οποίο, κατά το Σύνταγμα, οι εκλογές αντιπροσώπων διενεργούνται κάθε τέσσερα χρόνια, ενώ ενδιαμέσως αποφασίζουν οι εκλεγμένοι του έθνους και ο Πρωθυπουργός, όπως στις συνήθεις κοινοβουλευτικές δημοκρατίες. Στην πράξη όμως οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι αποφασίζουν μόνο επί ευχάριστων ζητημάτων, όπως το πού και σε ποιον θα κατανείμουν τις επιδοτήσεις, πόσους και ποιους θα προσλάβουν, τι έσοδα και προσόδους θα θεσμοθετήσουν για το κράτος και λοιπές ειδικές κατηγορίες του πληθυσμού κ.ο.κ. Για τα ζητήματα εκείνα που είναι λιγότερο δημοφιλή, σύμφωνα με το ιδιόμορφο ελληνικό πολίτευμα, εκλογές (ή ενίοτε και δημοψηφίσματα) διενεργούνται όποτε οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι καλούνται να αποφασίσουν για κάποιο θέμα που δυσαρεστεί μερίδα των πολιτών. Έτσι οι εκλεγμένοι αναλαμβάνουν την ευθύνη των ευχάριστων (ενώ ο λαός καλείται να αναλάβει την ευθύνη των δυσάρεστων αποφάσεων) πληρώνονται όμως και για τις δυο.

Μεταξύ 2009 και 2015 θα έχουν διενεργηθεί πέντε εκλογικές αναμετρήσεις και ένα δημοψήφισμα για δημοσιονομικά θέματα, ενώ έως και τον Σεπτέμβριο του 2015 θα έχουν αλλάξει 7 Πρωθυπουργοί και αρκετά μεγαλύτερος αριθμός Κυβερνήσεων.

Στο ιδιότυπο τούτο πολίτευμα επιτρέπεται επίσης σε παραιτούμενους αξιωματούχους (βουλευτές, υπουργούς, πρωθυπουργούς) να διεκδικήσουν εκ νέου τη θέση από την οποία μόλις παραιτήθηκαν, ενώ οι πολίτες θεωρούν το φαινόμενο τούτο φυσικό.

Η Ελλάδα, εξάλλου, είναι μια χώρα η οποία έχει πλήρως καταργήσει τη γραφειοκρατία, διότι δεν διαθέτει Διοίκηση. Η Διοίκηση των υπουργείων ασκείται απευθείας από τα υπουργικά γραφεία. Με τον τρόπο αυτό έχει αντιμετωπίσει το ακανθώδες ζήτημα της μονιμότητας και αξιολόγησης των δημοσίων υπαλλήλων, αντικαθιστώντας τους από μια κυλιόμενη πολιτική διοίκηση, που αλλάζει δημοκρατικά σε τακτά χρονικά διαστήματα. Η πολιτεία μάλιστα διασφαλίζει την καταβολή των αμοιβών και των μεν και των δε, ακόμη και των εν αναμονή υπουργών και συμβούλων, έτσι ώστε να μη διαταραχθεί η συνέχεια του κράτους.

Σε καλή μεριά!

Γιώργος Γιαννούλης- Γιαννουλόπουλος