Το Islamic State το οποίο κατέλαβε πριν λίγο καιρό την Παλμύρα, το μνημείο αυτό της Παγκόσμιας Κληρονομιάς, χωρίς σοβαρή αντίδραση από τη Δύση, αποκεφάλισε αφού ανέκρινε για μέρες έναν από τους σημαντικούς ακαδημαϊκούς και αρχαιολόγους, τον 82χρονο Jaled Asaad, έφορο αρχαιοτήτων της Παλμύρας για πάνω από 50 χρόνια, που δεν εγκατέλειψε την πόλη. Το πτώμα του το κρέμασε σε μια κολόνα της αρχαίας πολιτείας.
Λίγες μέρες νωρίτερα το καθεστώς Άσαντ βομβάρδισε (πάλι χωρίς καμιά αντίδραση από τη Δύση) με την αεροπορία του να κινείται ελεύθερα και να τροφοδοτείται από το καθεστώς Πούτιν, την αγορά της πόλης Δούμα, που ελέγχεται από την αντιπολίτευση και τους εξεγερμένους Σύριους, σκοτώνοντας πάνω από 80 άτομα και τραυματίζοντας δεκάδες άλλους. Την επόμενη συνέχισε τους βομβαρδισμούς στα κατοικημένα προάστια της Δαμασκού που επίσης ελέγχονται από την αντιπολίτευση, με βόμβες χλωρίου και διασποράς.
Οι εξεγερμένοι πολίτες της Συρίας, ανάμεσα στη Σκύλλα του καθεστώτος και στη Χάρυβδη των ισλαμιστών.
Αυτά τα νεκρά παιδιά κι αυτό το ακέφαλο πτώμα θα μείνουν εκεί όσο κι αν οι ηγέτες μας και οι κοινωνίες μας θα επιθυμούν αύριο να ταφούν. Θα ανεμίζουν σαν σκιές στους ουρανούς της Παλμύρας, μακάβριες σημαίες για τη δειλία μας, για την αναποφασιστικότητά μας να παρέμβουμε, για την ηλίθια, ατελέσφορη και ανήθικη έγνοια μας για το πώς θα κλείσουμε τα σύνορα στους κυνηγημένους και όχι πώς θα τους υπερασπίσουμε στον τόπο τους από τη βαρβαρότητα.
Η οποία σαν κακό, σαν πανούκλα, θα απλώνει, θα σαρώνει σύνορα και φράχτες, όσο δεν βρίσκουμε την γενναιότητα να αναλάβουμε το κόστος και να υπερασπιστούμε εμείς οι Δυτικοί τις αξίες χάρη στις οποίες υπάρχουμε κι εμείς και η ευημερία και η ειρήνη μας.
Στη βαρβαρότητα κανείς μα κανείς δεν έχει ανοσία παρά μόνο όταν την πολεμάει (θάπρεπε να τόχουμε μάθει αυτό οι Ευρωπαίοι και οι Έλληνες ιδιαίτερα, μετά από τόσους αιώνες, μετά από τόσο αίμα). Αλλιώς, αργά ή γρήγορα τον καταπίνει, τον τρώει ο φόβος και η δειλία του μαζί με τα γελοία και φευγαλέα επίγεια σύνορά του, διαλύει τα σύνορα του νου του όπως η φωτιά περνάει τους φράχτες όταν φυσάει ο ξερός και καυτός άνεμος. Ενόσω οι ανόητοι, οι δειλοί, οι μικρόψυχοι, προσπαθούμε να κρατήσουμε τους γείτονες που καίγονται τα σπίτια τους και τρέχουν να γλιτώσουν πίσω από τα σκουριασμένα συρματοπλέγματα της αυλής μας, αντί να σβήσουμε μαζί τους τη φωτιά που μας σιμώνει.
Γιώργος Γιαννούλης- Γιαννουλόπουλος
________________
Για την κατάληψη της Παλμύρας δες και
http://katoptra.blogspot.com.es/2015/05/blog-post_53.html
Πηγή πληροφοριών
http://internacional.elpais.com/…/ac…/1439967139_133375.html
http://internacional.elpais.com/…/ac…/1439967139_133375.html
No comments:
Post a Comment