Monday, August 28, 2017

Χιούστον ακούς; Εδώ μέλλον


Share/Bookmark
Δεν έκλεισαν τρεις μήνες από την ημέρα που ο Τραμπ ανακοίνωσε την αποχώρηση των ΗΠΑ από τη Διεθνή Συμφωνία για την κλιματική αλλαγή, την οποία διαπιστώνει σχεδόν ομόφωνα η επιστημονική κοινότητα, οι μετρήσεις μέρα με την ημέρα την επιβεβαιώνουν πιο ανησυχητικά, και ο τρομερός τροπικός τυφώνας Harvey  έπληξε το Τέξας με πρωτοφανή ένταση.

Είναι ο δεύτερος μεγάλος τυφώνας που πλήττει τις ΗΠΑ σε δέκα χρόνια, μετά τον τυφώνα Κατρίνα που κατέστρεψε τη Νέα Ορλεάνη. Οι επιστήμονες μιλούν για  επικού μεγέθους φαινόμενο (και καταστροφές), το οποίο πέρα από τους μικρότερους οικισμούς πλήττει το Χιούστον, μια πόλη 6,5 εκατομμυρίων κατοίκων, η οποία μετά τις καταστροφές από τους ανέμους  βρίσκεται στο έλεος της πλημμύρας.

Η μέση ετήσια βροχόπτωση στο Χιούστον είναι περίπου 250  εκατοστά. Η πόλη δέχθηκε 125 εκατοστά ήδη μέχρι την Τρίτη. Οι επιστήμονες μιλούν για landmarking event. O Harvey, δυναμωμένος από τα ιδιαίτερα θερμά φέτος νερά του κόλπου του Μεξικού, χτύπησε ως κατηγορία 4 το Τέξας, με ανέμους 200 χιλιομέτρων την ώρα, εισήλθε στην ενδοχώρα σαν τροπική καταιγίδα, πέρασε από τη Λουιζιάνα, πλησίασε τη Νέα Ορλεάνη και πάλι στο Χιούστον επιστρέφοντας στον Ωκεανό για να ανακτήσει τις δυνάμεις του.

Χιλιάδες σε καταφύγια, ασύλληπτες καταστροφές. Ο Δήμαρχος φαίνεται ότι ορθά αποφάσισε να μη διατάξει την εκκένωση της πόλης. 6,5 εκατομμύρια κάτοικοι σε έξι ώρες σε πλημμυρισμένους δρόμους μάλλον θα ήταν μεγαλύτερη τραγωδία. Το χειρότερο δεν έχει περάσει αλλά έπεται. Στο πλημμυρισμένο Χιούστον άλλα 125 εκατοστά βροχής αναμένονται ως την Κυριακή.

Θα ήταν  αυτό το event από μόνο του απόδειξη των επιπτώσεων της υπερθέρμανσης του πλανήτη; Όχι. Είναι η συχνότητα με την οποία αυτά τα ακραία γεγονότα εμφανίζονται πλέον. Είναι η άνοδος της μέσης θερμοκρασίας της ατμόσφαιρας και η άνοδος της στάθμης και μέσης θερμοκρασίας των υδάτων από όπου οι τυφώνες αντλούν την ενέργειά τους και την εκτονώνουν. Είναι εκατομμύρια μετρήσεις που όλες λένε το ίδιο πράγμα. Τα ακραία φαινόμενα αυξάνουν σε συχνότητα και η διαδικασία αυτή είναι επιταχυνόμενη, ο πλανήτης θερμαίνεται με ρυθμούς πολύ ταχύτερους από τη φυσική εξέλιξη των γεωλογικών κλιματικών αλλαγών χωρίς άλλο μεγάλο γεγονός να το προκαλεί, μια ηφαιστειακή έκρηξη ή κάτι άλλο αντίστοιχο. Πέρα από την εντεινόμενη ανθρωπογενή δραστηριότητα με την αύξηση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και την αποψίλωση των δασών που τα συγκρατούν.

Κατά τραγική ειρωνεία, μόλις δυο εβδομάδες νωρίτερα, ο Πορτοκαλί Άνθρωπος είχε καταργήσει τις αλλαγές στις προδιαγραφές δημοσίων έργων και υποδομών που είχε εισαγάγει ο Πρόεδρος Ομπάμα, ώστε να  είναι ικανές να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες αυτών των ακραίων φαινομένων, τις πλημμύρες και τους ανέμους που όλο και συχνότερα θα πλήττουν πυκνοκατοικημένες και ανεπτυγμένες περιοχές (και φυσικά την οικονομία). Πού ξέρεις, μπορεί να προτείνει ο Πρόεδρος να χτιστεί ένα τείχος για τους τυφώνες, που στέλνει το κακό Μεξικό κι ο κόλπος του.

Σκέφτεται κανείς ότι, αν υπάρχει Θεός, έχει πολύ σκληρό χιούμορ.


Γιώργος Γιαννούλης- Γιαννουλόπουλος



Εικόνα: CNBC-Reuters


Sunday, August 27, 2017

Οι ισορροπίες της Δημοκρατίας


Share/Bookmark
 Οι Δημοκρατίες για να λειτουργήσουν στο πλαίσιο της λογικής και να εκτοπίσουν τον λαϊκισμό έχουν ανάγκη από τρία κόμματα, που εκφράζουν τα τρία μεγάλα σύγχρονα Δημοκρατικά ιδεολογικά ρεύματα που γεννήθηκαν τον 19ο αιώνα. Ένα συντηρητικό κόμμα, ένα σοσιαλδημοκρατικό κι ένα φιλελεύθερο.

Τα δυο πρώτα κυρίως ανταγωνιζόμενα πρέπει να εξασφαλίζουν μια δύσκολη ισορροπία: να απορροφούν τις λαϊκίστικες (άλογες) εξάρσεις στα άκρα τους ταυτόχρονα με τη διατήρηση του λόγου και των πολιτικών τους στο πλαίσιο των βασικών αρχών της Δημοκρατίας. Το τρίτο, είτε ως ανεξάρτητο κόμμα (όπου το εκλογικό σύστημα το επιτρέπει) είτε ως ρεύμα εντός των άλλων δύο, γεννά ιδέες, ανατρέπει και καινοτομεί.

Και τα τρία ρεύματα προτείνουν διαφορετικές αλλά ρεαλιστικές λύσεις με βάση διαφορετικές αρχές και προτεραιότητες ανάλογες με το σύστημα αξιών τους, αλλά αποδέχονται τις βασικές αρχές του σύγχρονου κόσμου: την ανεξαρτησία των θεσμών, την ισορροπία των οικονομικών του κράτους (είτε με περισσότερους είτε με λιγότερους φόρους, είτε με λιγότερες είτε περισσότερες Δημόσιες Υπηρεσίες), τη διάκριση των εξουσιών, την ελευθερία της έκφρασης και του τύπου.

Η εξασθένηση ενός από τους πόλους των σύγχρονων Δημοκρατιών ή η κυριαρχία σε αυτόν ενός περιθωριακού λαϊκίστικου λόγου, που ως έναν βαθμό τον χρειάζεται για να μην αφήσει ελεύθερο χώρο για την ανεξέλεγκτη ανάπτυξή του εκτός, είναι επικίνδυνη. Συνέβη στην Ελλάδα, με μεγαλύτερη ένταση στην παραδοσιακά κοινωνικά πλειοψηφούσα παράταξη, την κεντροαριστερά. Όπως και σε άλλες χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου, σε μικρότερη έκταση, με την ανάπτυξη νεομεσαιωνικών κινημάτων "αριστερής" ευαισθησίας. Σε άλλες χώρες της Κεντρικής Ευρώπης και στον βορρά όπως και στις ΗΠΑ, συνέβη στην κεντροδεξιά, με την ανάπτυξη ανεξέλεγκτων νεομεσαιωνικών κινημάτων "δεξιάς" ευαισθησίας. Όπου τα κινήματα αυτά έφτασαν να ξεπεράσουν το 25 - 30% αθροιστικά, η Δημοκρατία και οι κατακτήσεις της αλλά και η ευημερία των πολιτών τέθηκε σε κίνδυνο. Ανάλογα με το εκλογικό σύστημα, ή ένα ψευδές διακύβευμα όπως το Brexit, αρκεί ένα ατύχημα για να γίνει το κακό. Στην Ελλάδα συνέβη, όπως και στις ΗΠΑ ή στην Αγγλία.

Κατά βάθος πρόκειται για το ίδιο φαινόμενο και για παρόμοια κινήματα, που δεν είναι μήτε "δεξιά" μήτε "αριστερά", αλλά για αναβιώσεις του 18ου αιώνα με μεταμοντέρνα χαρακτηριστικά. Για τον λόγο αυτό συναντιούνται και συμπίπτουν στα προτάγματά τους: τον αντιευρωπαϊσμό, το μίσος για τον Διαφωτισμό, τη φεουδαρχική αντικρατική λογική της δήθεν ελεύθερης μικρής κοινότητας, που τελικά γίνεται βορά των μεγάλων, της καινούργιας μαφίας των μεταμοντέρνων τσιφλικάδων, καταλήγοντας σε ολιγοπώλια οικονομικά και ολιγαρχίες πολιτικής εξουσίας τα οποία με τη σειρά τους μεσοπρόθεσμα διαβρώνουν την ανταγωνιστικότητα και τη δυνατότητα καινοτομίας των κοινωνιών όπου επικρατούν.  Η οικονομική ελευθερία με μέγιστο δυνατό ανταγωνισμό είναι αλληλένδετη με την κοινωνική ελευθερία και τον μέγιστο δυνατό κοινωνικό και πολιτικό ανταγωνισμό με ίσες ευκαιρίες, που εξασφαλίζονται από ανεξάρτητους Δημόσιους θεσμούς και Διοίκηση. Αυτοί οι μηχανισμοί, που συνηθίσαμε να αποκαλούμε κράτος Δικαίου, ήταν η βάση του άλματος παραγωγικότητας του 19ου αιώνα, που προέκυψε από τα μεγάλα φιλελεύθερα κινήματα σε συνδυασμό με τα εργατικά κινήματα.

Από αυτή την άποψη οι διεργασίες στον χώρο της κεντροαριστεράς στην Ελλάδα (στον οποίο δεν ανήκω) είναι και κρίσιμες και θετικές. Από την έκβασή τους θα εξαρτηθεί εάν θα γεννηθεί μια γόνιμη αντιπαράθεση απόψεων με τη συντηρητική παράταξη και με το φιλελεύθερο κέντρο, ικανή να σπρώξει στο περιθώριο το κακοφορμισμένο απολειφάδι που η ίδια άφησε να γεννηθεί και να θεριέψει. Η συντηρητική παράταξη φαίνεται πως τα κατάφερε κάπως καλύτερα, έστω και καθυστερημένα, να περιορίσει το δικό της έκτρωμα, αλλά μένει να αποδειχτεί.

Η συζήτηση για τις μελλοντικές συνεργασίες είναι αυτή τη στιγμή προφανώς και άκαιρη και άστοχη. Τις κυβερνητικές συνεργασίες, εφόσον απαιτούνται, τους συμβιβασμούς και τη σύνθεσή τους, θα καθορίσει η κατανομή των δυνάμεων που η αντιπαράθεση των λογικών θα προκαλέσει. Εάν κατορθώσει να προσελκύσει σε αυτήν την αντιπαράθεση μέρος από τους ένθεν κακείθεν ευεπίφορους στον νεομεσαιωνισμό ψηφοφόρους, περιορίζοντας τον αριστερόστροφο και δεξιόστροφο ανεξάρτητο και ανεξέλεγκτο λαϊκισμό σε ποσοστά κάτω από το επικίνδυνο 25%.

Σημαντικότερο, σε κάθε περίπτωση, για την επιβίωση οποιασδήποτε μεταρρυθμιστικής προσπάθειας, δεν είναι μια λογική κυβέρνηση (ή συγκυβέρνηση). Αλλά μια έστω σκληρή αλλά λογική αντιπολίτευση, που κάποια στιγμή, είναι ο Δημοκρατικός κανόνας, θα είναι σε θέση να τη διαδεχτεί, χωρίς να διαλύσει το σύμπαν.

Για την ώρα ας τους ευχηθούμε καλή επιτυχία και καλή (αποτελεσματική)  ηγεσία.

Γιώργος Γιαννούλης- Γιαννουλόπουλος



Thursday, August 17, 2017

No tinc por


Share/Bookmark
Δεν θα κάνω κανένα σχόλιο για τα γεγονότα στη Βαρκελώνη, στην πόλη μου, στη γειτονιά μου, που αγαπώ και ζω. Δεν θα τους προσφέρω αυτό που αποζητούν για να διεκδικούν την εκπροσώπηση ενός σπαρασσόμενου κόσμου εδώ και εβδομήντα χρόνια, με εκατοντάδες πολέμους, εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς, εκατομμύρια πρόσφυγες, ξεριζωμένους. Δεν θα συμβάλω στο να γίνουν ήρωες στα μάτια των περιθωριακών, των απλοϊκών και των απελπισμένων. Δεν θα τους κάνω διαφήμιση στη στρατολόγηση διαταραγμένων, αμόρφωτων και ηλίθιων, έτοιμων να αναζητήσουν το νόημα της ζωής στον θάνατο.

Δεν θα τους προσφέρω τον εχθρό που αναζητούν όπως τον θέλουν. Δεν θα παίξω το παιχνίδι τους για να διεκδικήσω κι εγώ ένα (παρόμοιο και συμπληρωματικό κατά βάθος) κομματάκι εξουσίας από τους δικούς μου απλοϊκούς και απελπισμένους.

Έχω εμπιστοσύνη στις αρχές της Δημοκρατίας μου. Κι αν δεν έχω πλήρως, αυτή τη στιγμή θα με υποχρεώσω να έχω. Η δική μου αντίσταση είναι η συμμόρφωση και η επίμονη σιωπή.

Γιώργος Γιαννούλης- Γιαννουλόπουλος




Πιο αναλυτικά για το ίδιο θέμα σε παλιότερο κείμενό μου:
Χωρίς φόβο και χωρίς πάθος








Wednesday, August 9, 2017

Η πολύχρωμη τρέλα


Share/Bookmark
 Ο πορτοκαλί άνθρωπος έχει ξεφύγει. Από το γήπεδο του γκολφ στο ράντσο του, όπου κάνει διακοπές, απείλησε τη Βόρεια Κορέα με "fire and fury like the world has never seen", (φωτιά και μανία που ο κόσμος δεν έχει ποτέ ξαναδεί) κάνοντας σαφή νύξη χρήσης ακόμη και πυρηνικών όπλων, απαντώντας στους λεονταρισμούς του παράφρονα Κιμ μετά την επιτυχή επιβολή αυστηρών κυρώσεων από το Συμβούλιο Ασφαλείας στο ιδιότυπο αυτό κράτος παρία, μετά τις τελευταίες πυρηνικές προκλήσεις του. Και οι συνεργάτες του Τραμπ τρέχουν να τα μαζέψουν. Ο υπουργός εξωτερικών, Τίλερσον, και ο Υπουργός Άμυνας προσπαθούν να καθησυχάσουν τον κόσμο και να περισώσουν το κύρος των ΗΠΑ. Ο πρόεδρος της Επιτροπής Άμυνας της Γερουσίας, ρεπουμπλικάνος Μακ Κέην, δηλώνει ότι "οι μεγάλοι ηγέτες απειλούν μόνον όταν είναι έτοιμοι να πραγματοποιήσουν την απειλή τους".

Ξέρει τι λέει. Οι στρατιωτικοί αναλυτές μιλούν για μήνες προετοιμασίας για τη συγκέντρωση της απαιτούμενης δύναμης πυρός στην περιοχή, στη θάλασσα, στον αέρα και στην ξηρά, ώστε να καταστραφεί το πυροβολικό και η αεράμυνα και να πληγούν οι πυρηνικές εγκαταστάσεις του βορειοκορεατικού καθεστώτος. Επίσης, για την ασφαλή απομάκρυνση των χιλιάδων Αμερικανών πολιτών από τη Νότια Κορέα (ποιος να μιλήσει και για τους Ευρωπαίους συμμάχους).

Η Σεούλ, παγκόσμιο οικονομικό κέντρο των δέκα εκατομμυρίων κατοίκων, βρίσκεται μερικά χιλιόμετρα από τα σύνορα με τη Βόρεια Κορέα και σε ακτίνα βολής χιλιάδων μονάδων πυροβολικού του Κιμ. Οι αναλυτές μιλούν για δεκάδες χιλιάδες νεκρούς μόνο στη Σεούλ στις πρώτες ημέρες της σύγκρουσης. Χωρίς να λαμβάνει κανείς υπόψη την πιθανότητα να προλάβει ο Κιμ να σερβίρει μια πυρηνική βόμβα στη Σεούλ ή στην Ιαπωνία.

Ο μισότρελος Κιμ παίζει με τα νεύρα της ανθρωπότητας και με τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων. Το κακό είναι πως όταν κάποιος απειλεί έναν παράφρονα που προκαλεί συνειδητά, αλλά γνωρίζει τα όρια του αντιπάλου του, εγκλωβίζεται ο ίδιος στην παραφροσύνη: ή να δράσει διαπράττοντας το αδιανόητο ή να χάσει το κύρος του. Παρεκτός εάν και αυτός είναι εξίσου ανισόρροπος ή απλώς ανίδεος.

Πράγμα περισσότερο επικίνδυνο όταν αυτός είναι Πρόεδρος των ΗΠΑ και αρχηγός του ισχυρότερου στρατού του κόσμου, από τον οποίο εξαρτάται η ασφάλεια της Δύσης.

Γιώργος Γιαννούλης- Γιαννουλόπουλος


Πηγές πληροφοριών: CNN, BBC, El Pais






Wednesday, August 2, 2017

Τραμπ και Βόρεια Κορέα


Share/Bookmark
Ο Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Ρεξ Τίλερσον 
Τίποτα πιο επικίνδυνο από την έλλειψη καθαρής στρατηγικής και πείρας σε πολύ κρίσιμα θέματα.

Όπως σημειώνουν οι αναλυτές, η διοίκηση Τραμπ (όπως κάθε λαϊκιστής) εξακολουθεί να ψάχνει εύκολες λύσεις σε ένα θέμα που εύκολες λύσεις δεν υπάρχουν. Όλες έχουν κόστος, τεράστιο κόστος. 

Ο (σοβαρός, που σκέφτεται να παραιτηθεί) ΥΠΕΞ Τίλερσον διέκοψε τις διακοπές του και πάει στην περιοχή για να συναντηθεί σε μια κρίσιμη συνάντηση με τους Κινέζο, Ιάπωνα και Νοτιοκορεάτη ομολόγους του. Ενώ τα μηνύματα από τη διοίκησή του, τον κύκλο Τραμπ, είναι αντιφατικά. Η στρατιωτική δράση στην περίπτωση αυτή σημαίνει εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς, εάν επιλεγεί, με απρόβλεπτες συνέπειες, όχι μόνο στη Βόρεια Κορέα αλλά στη Νότια, την Ιαπωνία, στην ακτίνα των πυραύλων του Κιμ. 

Ο Τίλερσον εκπέμπει μήνυμα καθησυχαστικό ("δεν επιδιώκουμε αλλαγή καθεστώτος, δεν είμαστε εχθροί, δεν θα στείλουμε στρατό πάνω από τον 38ο παράλληλο, απλώς δεν θέλουμε να έχετε πυρηνικά") γιατί αισθάνεται ότι, χωρίς ηγεσία στις ΗΠΑ και διεθνείς συσχετισμούς, δεν μπορεί να αναλάβει την ευθύνη μιας σύγκρουσης. Ούτε της συνέχειας, διότι όπως έλεγε ο Κόλιν Πάουελ, "αν σπάσεις το κανάτι, σου μένει δικό σου" (όπως το Ιράκ).


Εν τω μεταξύ ο Κιμ κερδίζει χρόνο, αρχές του 2018 υπολογίζουν θάχει διηπειρωτικούς σχετικά λειτουργικούς. 


Δύσκολα, πολύ δύσκολα για οπορτουνιστές πολιτικούς. 


Και άσχημα, πολύ άσχημα, για εκατομμύρια ανθρώπους (και οικονομίες).


Γιώργος Γιαννούλης- Γιαννουλόπουλος




Πηγή: cnn.com/north-korea-united-states-contradictions