Το θέμα με την αμορφωσιά, την προκατάληψη και το ασύστολο ψέμα δεν είναι ότι υπάρχουν. Πάντα υπήρχαν και πάντα θα υπάρχουν. Είναι ότι στον καιρό μας, μετά από πολλά χρόνια, απέκτησαν ισότιμο βήμα.
Δεν είναι ότι εκφράζονται ελεύθερα. Πάντα εκφράζονταν ελεύθερα. Τουλάχιστον στις Δημοκρατίες.
Είναι ότι εκφράζονται ανενδοίαστα, χωρίς συνείδηση της κατωτερότητάς τους, χωρίς ενοχή, χωρίς συστολή. Είναι πως από πρόβλημα προς αντιμετώπιση, που όσοι το αντιμετωπίζουν το διαισθάνονται και ντρέπονται γι' αυτό, έγιναν ισότιμη κανονικότητα που, όσοι την εντοπίζουν, την εκφράζουν, σαν αντισυστημικό λόγο ή επαναστατική μπαρούφα.
Είναι πως άνοιξαν και πάλι οι πύλες της κολάσεως που είχαν μισοκλείσει και βγήκαν τα αρχαία δαιμόνια.
Η ελληνική φαρσοκωμωδία υπήρξε ο πρόλογος αυτού που συμβαίνει στις ΗΠΑ, όπου ο Πρόεδρος αποκαλείται πλέον ανοιχτά ηλίθιος, μωρός, καθ' έξιν ψεύτης από τους πιο στενούς συνεργάτες και στελέχη του, που του λένε ότι θα καταλήξει να του φορέσουν έναν πορτοκαλί ζουρλομανδύα, γιατί είναι ανίκανος να πει μια αλήθεια, όπως του είπε ο δικηγόρος του. Που κλέβουν τα έγγραφα από το γραφείο του πριν τα υπογράψει, για να προστατεύσουν τη χώρα τους και τον κόσμο, πριν αποσύρει τα μυστικά αντιπυραυλικά συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης από τη νότια Κορέα.
Και προσπαθούν ανώτατα στελέχη του να καθησυχάσουν τους Αμερικανούς και τους φίλους, και να αποτρέψουν τους εχθρούς, λέγοντας ότι κάνουν αντίσταση στην τρέλα και πως υπάρχουν ενήλικοι στο δωμάτιο.
Όλα αυτά αποκαλύπτει, αφενός, ο παλαίμαχος ανεξάρτητος δημοσιογράφος που αποκάλυψε και το watergate, Woodward, με δυο Πούλιτζερ και επιβεβαιωμένες αποκαλύψεις στο βιογραφικό του και για Δημοκρατικούς και για Ρεπουμπλικάνους Προέδρους, στο νέο του βιβλίο "Fear: Trump in the White House", μετά από εκατοντάδες συνεντεύξεις με ανώτατα στελέχη του Λευκού Οίκου και άλλο υλικό.
Και τα επιβεβαιώνει, αφετέρου, με ανώνυμο πρωτοσέλιδο στους NYT, ανώτατο στέλεχος της Διοίκησης Τραμπ. Που δηλώνει ότι οι σοβαροί κάνουν "αντίσταση" για να προστατεύσουν τη χώρα και πως συζητήθηκε ακόμη και η προσφυγή στο άρθρο 25 του Συντάγματος, για την αντικατάσταση του Προέδρου με απόφαση της Κυβέρνησής του και επικύρωση από το Κογκρέσο.
Πρωτόγνωρα και όμως εξίσου παλιά πράγματα. Τάζησαν και στην Αθήνα, και στη Ρώμη, και αλλού πολλές φορές έκτοτε οι άνθρωποι.
O tempora o mores!
Γιώργος Γιαννούλης- Γιαννουλόπουλος
Δεν είναι ότι εκφράζονται ελεύθερα. Πάντα εκφράζονταν ελεύθερα. Τουλάχιστον στις Δημοκρατίες.
Είναι ότι εκφράζονται ανενδοίαστα, χωρίς συνείδηση της κατωτερότητάς τους, χωρίς ενοχή, χωρίς συστολή. Είναι πως από πρόβλημα προς αντιμετώπιση, που όσοι το αντιμετωπίζουν το διαισθάνονται και ντρέπονται γι' αυτό, έγιναν ισότιμη κανονικότητα που, όσοι την εντοπίζουν, την εκφράζουν, σαν αντισυστημικό λόγο ή επαναστατική μπαρούφα.
Είναι πως άνοιξαν και πάλι οι πύλες της κολάσεως που είχαν μισοκλείσει και βγήκαν τα αρχαία δαιμόνια.
Η ελληνική φαρσοκωμωδία υπήρξε ο πρόλογος αυτού που συμβαίνει στις ΗΠΑ, όπου ο Πρόεδρος αποκαλείται πλέον ανοιχτά ηλίθιος, μωρός, καθ' έξιν ψεύτης από τους πιο στενούς συνεργάτες και στελέχη του, που του λένε ότι θα καταλήξει να του φορέσουν έναν πορτοκαλί ζουρλομανδύα, γιατί είναι ανίκανος να πει μια αλήθεια, όπως του είπε ο δικηγόρος του. Που κλέβουν τα έγγραφα από το γραφείο του πριν τα υπογράψει, για να προστατεύσουν τη χώρα τους και τον κόσμο, πριν αποσύρει τα μυστικά αντιπυραυλικά συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης από τη νότια Κορέα.
Και προσπαθούν ανώτατα στελέχη του να καθησυχάσουν τους Αμερικανούς και τους φίλους, και να αποτρέψουν τους εχθρούς, λέγοντας ότι κάνουν αντίσταση στην τρέλα και πως υπάρχουν ενήλικοι στο δωμάτιο.
Όλα αυτά αποκαλύπτει, αφενός, ο παλαίμαχος ανεξάρτητος δημοσιογράφος που αποκάλυψε και το watergate, Woodward, με δυο Πούλιτζερ και επιβεβαιωμένες αποκαλύψεις στο βιογραφικό του και για Δημοκρατικούς και για Ρεπουμπλικάνους Προέδρους, στο νέο του βιβλίο "Fear: Trump in the White House", μετά από εκατοντάδες συνεντεύξεις με ανώτατα στελέχη του Λευκού Οίκου και άλλο υλικό.
Και τα επιβεβαιώνει, αφετέρου, με ανώνυμο πρωτοσέλιδο στους NYT, ανώτατο στέλεχος της Διοίκησης Τραμπ. Που δηλώνει ότι οι σοβαροί κάνουν "αντίσταση" για να προστατεύσουν τη χώρα και πως συζητήθηκε ακόμη και η προσφυγή στο άρθρο 25 του Συντάγματος, για την αντικατάσταση του Προέδρου με απόφαση της Κυβέρνησής του και επικύρωση από το Κογκρέσο.
Πρωτόγνωρα και όμως εξίσου παλιά πράγματα. Τάζησαν και στην Αθήνα, και στη Ρώμη, και αλλού πολλές φορές έκτοτε οι άνθρωποι.
O tempora o mores!
Γιώργος Γιαννούλης- Γιαννουλόπουλος
No comments:
Post a Comment