Ο πληθυσμός της είναι 217 εκατομμύρια, νέος, δραστήριος, δημιουργικός, ένα θαυμάσιο μείγμα από κάθε είδος homo sapiens, Ευρωπαίους από κάθε γωνιά, Αφρικανούς και γηγενείς Αμερικανούς. Δίχως δεύτερη σκέψη, αγαπώ πολύ τους Βραζιλιάνους φίλους μου.
Στη Βραζιλία των 217 εκατομμυρίων κατοίκων η ψηφοφορία γίνεται σε ηλεκτρονική κάλπη, έτσι τα αποτελέσματα από την αχανή χώρα βγαίνουν σε μια δυο ώρες. Η κάλπη είναι ένα τερματικό που μεταφέρεται στα εκλογικά τμήματα, στο οποίο με πολλές φυσικές και ηλεκτρονικές διασφαλίσεις - αναγνώριση ταυτότητας από την επιτροπή, ανάγνωση δακτυλικού αποτυπώματος κλπ - ο κάθε πολίτης ψηφίζει ηλεκτρονικά από την Μπαΐα ως τους καταρράκτες του Ιγκουασού κι από τα βάθη του Αμαζονίου ως τη Μίνας Ζεράις και το Ρίο.
Η Βραζιλία χτες απομακρύνθηκε από τον Μπολσονάρο. Ο Ζαΐρ Μπολσονάρο, πρώην λοχαγός του στρατού, τεχνοφοβικός, απολογητής της χούντας που κυβέρνησε τη χώρα καταστροφικά για 20 τόσα χρόνια από τα μέσα του '60 ως το τέλος σχεδόν της δεκαετίας του '80, αρνητής της κλιματικής αλλαγής, των εμβολίων, ακραία συντηρητικός και φοβικός με κάθε αλλαγή, πωλητής θρησκοληψίας, κατόρθωσε παρά τους 700.000 νεκρούς που κόστισε στη χώρα η άρνηση του κόβιντ και η πολύ κακή οικονομική του διαχείριση, να λάβει 43.2% έναντι 48.5%. του κύριου αντιπάλου του, του 76χρονου ρεαλιστή αριστερού Λούλα.
Ο παλιός εργάτης Λούλα ως Πρόεδρος σε συνέχεια των πολιτικών του σοβαρού σοσιαλδημοκράτη Προέδρου Καρντόσο κατόρθωσε να ορθοποδήσει τη χώρα, να βάλει τις βάσεις του κράτους πρόνοιας σε μια κοινωνία που τόσο το είχε ανάγκη, της προστασίας του περιβάλλοντος, χωρίς να διαταράξει την οικονομική ανάπτυξη. Επί των ημερών του η Βραζιλία ευτύχησε με υψηλές επενδύσεις, ρυθμούς ανάπτυξης και κοινωνική ειρήνη. Ο αριστερός Λούλα ήταν από εκείνη την πάστα των ρεαλιστών, όπως και ο υποδειγματικός πρώην πρόεδρος της Ουρουγουάης, που (σε αντίθεση με τους Αργεντίνους Περονικούς με τους οποίους ήταν πάντα στα μαχαίρια) ακολούθησαν συνετή πολιτική μεταρρυθμίσεων και οικονομικής εξυγίανσης μαζί με πολιτικές κοινωνικής συνοχής και ανάπτυξης. Αποχώρησε από την Προεδρία με υψηλότατη δημοφιλία κατορθώνοντας να εκλέξει την δικής του επιλογής διάδοχο. Όμως πλήρωσε την απληστία πολλών του είδους του. Ανακαλύφθηκαν σημαντικά σκάνδαλα διαφθοράς. Ο ίδιος φυλακίστηκε μάλιστα για 18 μήνες. Και η Βραζιλία πέρασε στα πέτρινα χρόνια του λαϊκιστή λιμπερτάριαν Μπολσονάρο.
Ο Μπολσονάρο και ο Τραμπ είναι και τα δυο επιτυχή δίδυμα δημιουργήματα του Στηβ Μπάνον, του πατέρα του σύγχρονου φασισμού. Με τη στενή υποστήριξη του Βλαντιμίρ Πούτιν, που είδε δυο καλά άλογα να ποντάρει για τις δικές του επιδιώξεις.
Παρά την καταστροφική διαχείριση της πανδημίας, την κρίση της Βραζιλιάνικης κοινωνίας, τα πολύ μέτρια αποτελέσματα της υπερσυντηρητικής οικονομικής διαχείρισης, ο Μπολσονάρο κατόρθωσε να συγκεντρώσει ένα πολύ υψηλό ποσοστό, μεγαλύτερο από το αναμενόμενο. Έχει αρκετούς φανατικούς υποστηρικτές, ο πυρήνας των οποίων έχει παρόμοια μεταφυσικά χαρακτηριστικά με αυτούς του πρώην Αμερικανού προέδρου. Η εκλογή θα κριθεί τελικά στον δεύτερο γύρο, όπου απαιτείται το 50%.
Τα φασιστικά κινήματα στη Δύση δεν φαίνεται να υποχωρούν αλλά ανθίστανται και μάλλον ενδυναμώνονται από την τρέχουσα συγκυρία. Ο αποκαλυπτικός τους λόγος θωπεύει αυτιά που περιμένουν να τον ακούσουν. Η αντοχή του Μπολσονάρο και η επιτυχής εκλογή κάμποσων γερουσιαστών και βουλευτών δεν είναι καλός προάγγελος για τις βορειοαμερικάνικες εκλογές.
Από την άλλη, είναι μάλλον απογοητευτικό που η απέναντι παράταξη δεν βρήκε κάτι πιο φρέσκο να παράγει από τον ηλικιωμένο και πληγωμένο Λούλα, έστω με νοσταλγική λαϊκή απήχηση, όπως τον Μπάιντεν στις ΗΠΑ. Λες και στέρεψε η δεξαμενή της τόλμης μαζί με τη λαϊκότητα, αυτή που είναι περισσότερο από ποτέ απαραίτητη, στην πλευρά της Δημοκρατίας.
Όσο για τον Μπολσονάρο, ο οποίος έσπευσε να μιμηθεί τον βορειοαμερικάνο δίδυμό του απειλώντας με αμφισβήτηση των αποτελεσμάτων αν δεν εκλεγεί, ας του ευχηθούμε ειλικρινά καλή κόλαση. Όχι από εκδίκηση, δεν είναι καλό να επιστρέφει κανείς στο μίσος το μίσος, αλλά γιατί αυτό ονειρεύονται και πωλούν ως παράδεισο οι άνθρωποι του είδους του. Να εκπληρωθούν τα όνειρά του λοιπόν.
Γιώργος Γιαννούλης- Γιαννουλόπουλος
Για την εξωτερική πολιτική της Βραζιλίας
No comments:
Post a Comment