Sunday, November 27, 2016

Fidel (μτφ: πιστός) το ανάγνωσμα


Share/Bookmark
Ένα από τα χαρακτηριστικά της ιδεολογίας που επάξια αντιπροσώπευσε η αντιφατική προσωπικότητα του Φιντέλ Κάστρο, στο φαντασιακό εκατομμυρίων ανθρώπων, είναι η σχέση με το παρελθόν. Όπως και ο χριστιανισμός και άλλες θρησκείες, τείνει να αντιλαμβάνεται και εντέλει να συναισθάνεται το παρόν και το άμεσο μέλλον με όρους ενός μυθικού παρελθόντος ή ενός απώτατου και ουτοπικού μέλλοντος. Ο χώρος ανάμεσά τους και οι αβεβαιότητές του, το τώρα και το αύριο, είναι κάτι σαν διαρκές πουργατόριο, αέναη μετάβαση, διαρκής αναμονή και εστιασμένη κι ακίνητη μνήμη. Σε αυτόν τον χώρο η αναθεώρηση δεν χωρά.

Είναι μέρος της ανθρώπινης φύσης τούτο, και γι' αυτό έχει τόση επιρροή, εγείρει συναισθήματα και εγκαθιδρύει ναρκισσιστικές εξουσίες, που αυτοπροσδιορίζονται ως έξω από την ιστορία. Εν τέλει διεκδικούν επί ματαίω να γίνουν η μόνη ιστορία, το μόνο απλοϊκό αφήγημα που δικαιούται και δύναται να αφηγηθεί το ανθρώπινο γένος. Ασυνείδητα πολλές φορές τούτη η προσέγγιση κυριαρχεί έστω και ως αντίδραση, όπως φαίνεται και από τα φορτισμένα σχόλια πολλών μετά τον θάνατό του. Υποκύπτουν στον μύθο του, έστω αρνητικά, αποφεύγοντας να ταλαιπωρηθούν στα περίπλοκα και βασανιστικά μονοπάτια των αντιφάσεων και της ιστορικότητας. Δεν είναι πρακτικό. Δεν αποφορτίζει, δεν προσγειώνει όπως η γλυκιά μελαγχολία και η απόσταση, που μας επιστρέφουν στις αβεβαιότητες και την σκέψη. Είναι κατά κάποιον τρόπο ήττα και επιθανάτιος θρίαμβος του Κάστρο.

Εγώ θα ευχηθώ στο πιο μουσικό έθνος του κόσμου καλή συνέχεια στα απρόβλεπτα διχαλωτά μονοπάτια της ιστορίας. Να βρει τον δρόμο του για περισσότερη, πιο ελεύθερη και πιο δίκαιη μουσική.

Γιώργος Γιαννούλης- Γιαννουλόπουλος



No comments:

Post a Comment