Η μητέρα μου κατοικεί στο πατρικό μας σπίτι στα όρια του Βύρωνα με το Παγκράτι. Λέγεται Σμαρούλα, από το Σμαραγδή ή Σμαράγδα. Όνομα σπάνιο προερχόμενο από τον ημιπολύτιμο λίθο σμαράγδι. Υπάρχει μάλλον μια κάπως λησμονημένη Οσία την 9η Μαρτίου, η οποία για άγνωστους λόγους συνεορτάζει με το μεγάλο πλήθος των Αγίων Σαράντα. Εν πάση περιπτώσει, λόγω της σπανιότητας του ονόματος αλλά και διότι γενικότερα στην οικογένειά μου τα γενέθλια μάς φαίνονταν πάντα μια πιο χαρούμενη και πιο προσωπική επέτειος για να θυμόμαστε τον χρόνο που φεύγει και την ευλογία να είμαστε ακόμη ζωντανοί και μαζί, η μητέρα μου δεν συνήθιζε ποτέ να εορτάζει ιδιαίτερα την ονομαστική της εορτή.
Σήμερα το πρωί στις 9 περίπου χτύπησε το τηλέφωνό της.
- Καλημέρα σας, ακούστηκε μια σοβαρή γυναικεία φωνή στην άλλη άκρη της γραμμής.
- Καλημέρα, απάντησε η μητέρα μου (αγουροξυπνημένη και με κάποια ανησυχία, καθώς τέτοια ώρα κυριακάτικα σπανίως τηλεφωνεί κανείς μας ή κάποια φίλη της).
- Σας τηλεφωνούμε από το γραφείο του Προέδρου, του κ. Απόστολου Κακλαμάνη. Ο Πρόεδρος σάς εύχεται χρόνια πολλά.
Η μητέρα μου, αφού συνειδητοποίησε ότι επρόκειτο για ευχετήριο τηλεφώνημα για την ημέρα της γιορτής της, ευχαρίστησε καθησυχασμένη και κατέβασε το ακουστικό.
Προφανώς, το ατυχές πρωινό της ώρας συνδέεται με το γεγονός της σπανιότητας του ονόματος. Η γραμματέας θα ήθελε να ξεμπερδέψει νωρίς για να χαρεί και αυτή την Κυριακή της. Αντιθέτως, τις ημέρες που εορτάζουν οι Ελένες ή οι Γεώργιοι μπορεί να ελπίζει κανείς βάσιμα ότι η αγαθή τύχη ίσως και να τον φυλάξει από το πρωινό ξύπνημα κυριακάτικα.
Παλαιότερα λαμβάναμε επίσης και ευχετήριες καρτούλες με χειρόγραφη υπογραφή, αλλά αυτό τα τελευταία χρόνια ατόνησε, προφανώς λόγω του μεγάλου κόστους και του μετρίου αποτελέσματος.
Ο κ. Κακλαμάνης, Λευκαδίτης την καταγωγή αλλά κάτοικος Βύρωνα παλιά, είναι 78 ετών, κατά τι μεγαλύτερος από τη μητέρα μου, και βουλευτής στο Ελληνικό Κοινοβούλιο διαρκώς από το 1974, για σαράντα συναπτά έτη. Εκλέγεται στην αχανή Β' Αθηνών. Από τον Οκτώβριο του 1981 ως τον Ιούλιο του 1982 διετέλεσε υπουργός Εργασίας και ήταν υπεύθυνος για τον Νόμο 1264/82, που εισήγαγε ταυτόχρονα μια σειρά από αναγκαία μέτρα όπως την άδεια 4 εβδομάδων, αλλά απετέλεσε επίσης και το εφαλτήριο για τη συνδιοίκηση του κράτους με τις συνδικαλιστικές ηγεσίες. Υπήρξε υπουργός Παιδείας από τον Ιούλιο του 1982 ως τον Απρίλιο του 1986 και, αφού κατέλαβε διάφορες άλλες υπουργικές θέσεις, έγινε Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων από το 1993 έως το 2004.
Κατόρθωσε να επανεκλεγεί και στις τελευταίες εκλογές (μαζί με τους κ.κ. Ανδρουλάκη, Λοβέρδο και Χρυσοχοΐδη) υπερκεράζοντας πολύ νεώτερους και δραστήριους συνυποψηφίους του από το ίδιο κόμμα, με τους 17,466 σταυρούς του, όπως χαρακτηριστικά τον κ. Ραγκούση, ο οποίος συγκέντρωσε μόλις 15.932 μαγικά σημαδάκια.
Ο θαλερός πολιτικός, αυτός ο μαραθωνοδρόμος της πολιτικής, αποδεικνύει στα 78 του χρόνια πως στη χώρα αυτή μπορεί κανείς να φιλοδοξεί βασίμως να σταδιοδρομήσει ως τα 100, ακόμη και στην ευρωβουλή πλέον, εφόσον με άριστη οργάνωση, με σύστημα, με συνέπεια, είναι πρόθυμος να καταπιάνεται με τη συλλογή των πολύτιμων σταυρών έναν προς έναν, με το εορτολόγιο στο χέρι.
Ο κ. Απόστολος Κακλαμάνης αποδεικνύει πως μπορεί κανείς να περιληφθεί ο ίδιος στο εορτολόγιο των Αγίων τριακοσίων ή των Αγίων εικοσιδύο, εάν μπορεί να διαχειριστεί σε μια αχανή αρένα, με επιμονή και αυταπάρνηση ασκητή, το μαρτύριο του σταυρού.
Η τέχνη μακρού χρόνου της Μαρίνας Αμπράμοβιτς, που έχει περάσει ημέρες ακίνητη με τα μάτια καρφωμένα στο κοινό ή μετρώντας και διαχωρίζοντας σπόρους ρυζιού από σπόρους σουσάμι, ακόμη και η ακραία τέχνη εκείνου του Ταϋλανδού καλλιτέχνη, που επί ένα έτος χτυπούσε κάθε μία ώρα μία κάρτα πλάι σε ένα ρολόι, ωχριά μπρος στα σαράντα τόσα χρόνια ασκητικής του σταυρού, μπροστά στη γεροντική στάμινα του Έλληνα πρώην Προέδρου της Βουλής.
Και του χρόνου λοιπόν, κ. Απόστολε, με μια παράκληση: ποτέ την Κυριακή στις 9:00 το πρωί.
Γιώργος Γιαννούλης- Γιαννουλόπουλος
No comments:
Post a Comment