Αν δει κανείς την ανάλυση του έγκυρου αυτού οργανισμού, προκύπτει ότι η ζήτηση πετρελαίου και αερίου δεν θα αυξηθεί σημαντικά ως το 2040 και μετά θα αρχίσει να μειώνεται. Η παραγωγή ενέργειας, κυρίως ηλιακής και αιολικής με την επανάσταση των offshore, και η μετατροπή πολλών δραστηριοτήτων και των μεταφορών σε ηλεκτροκίνηση, παρά την αύξηση πληθυσμού, θα καλύπτουν τις ενεργειακές ανάγκες .
Ιδιαίτερα χρήσιμη είναι η καμπύλη διαθέσιμων δυνατοτήτων πετρελαίου και αερίου, οι οποίες υποχωρούν μετά το '40 και περισσότερο το '50 .
Τα υφιστάμενα διαθέσιμα σε εύκολα προσβάσιμες περιοχές, χώρες του Κόλπου, Ρωσία, Βενεζουέλα, Περσία κλπ, και ήδη εγκατεστημένα offshore δείχνουν ότι επαρκούν και δεν μπορούν να στηρίξουν την τιμή υψηλότερα.
Σε αυτό το πλαίσιο η έρευνα και εκμετάλλευση πρόσθετων κοιτασμάτων υψηλότερου κόστους εξόρυξης, θαλάσσιων σε μεγάλα βάθη με υψηλή σεισμικότητα και γεωπολιτικού ρίσκου, όπως η περιοχή του Αιγαίου και της ανατολικής Μεσογείου, δεν φαίνεται ότι θα μπορούσε να αποτελέσει στόχο για μεγάλες εταιρείες.
Αν υπολογίσει κανείς τον κύκλο χρόνου από την έρευνα, εντοπισμό, μελέτη, μέχρι την εγκατάσταση πλατφορμών εξόρυξης μαζί με τα συμβατικά θέματα, όχι λιγότερο από 10 χρόνια, δύσκολα ακόμη κι αν υπάρχουν διαθέσιμα αποθέματα να είναι οικονομικά βιώσιμα σε βάθος χρόνου, που να αποδώσουν την επένδυση σε σχέση με άλλες, και με πρόβλεψη χαμηλότερης τιμής και σταθεροποίηση / κάμψη της ζήτησης. Οι μεγάλες πετρελαϊκές επενδύουν πια κυρίως αλλού.
Αυτό κάνει να σκεφτεί κανείς αν το κόστος όλης αυτής της περιφερειακής αντιπαράθεσης στην ανατολική Μεσόγειο αξίζει τον κόπο. Και μήπως, αν έστω είχε προκύψει μια λογική συμφωνία συνεκμετάλλευσης όλων των περιοχών από κοινού από όλες τις χώρες της περιοχής, με μια ποσοστιαία κατανομή με κάποια κριτήρια, πληθυσμιακά, ΑΕΠ, τη θαλάσσια έκτασή τους κλπ, που θα χρειάζονταν φυσικά υποχωρήσεις από όλους, κάποιο παζάρι, σήμερα θα είχαμε κάτι όλοι, τόσα χρόνια που είχαν κάποια αξία, αν είχαν; Αντί μηδέν, κάτι θα είχαμε εισπράξει από αυτό και θα εισπράτταμε ακόμη; Και θα είχαμε χαλάσει λιγότερα σε όπλα και αντιπαραθέσεις;
Έτσι κι αλλιώς, πιο πιθανό είναι, από την εικόνα και της αλλαγής τεχνολογιών και της ζήτησης, να διεκδικεί κανείς κακόβουλος σε λίγο τα νησιά και την υφαλοκρηπίδα τους για να τους βάλει ανεμογεννήτριες και ηλιακά παρά να ψάξει για πετρέλαιο και αέριο στα θαλάσσια βάθη.
Το αστείο είναι πως ίσως να μην το μάθουμε ποτέ.
Γιώργος Γιαννούλης- Γιαννουλόπουλος
Γιώργος Γιαννούλης- Γιαννουλόπουλος
No comments:
Post a Comment