Επαγγελματική η ερώτηση, διότι με την απόκριση των μουσείων της Ευρώπης στην κρίση ασχολούμαι τους τελευταίους μήνες. Την προσαρμοστικότητα, την αντοχή, τη συνέχιση της παροχής πρόσβασης στους πολίτες. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει αναλάβει σημαντικές πρωτοβουλίες για τη στήριξή τους στην κατεύθυνση αυτή.
Καταλαβαίνω πολύ καλά να κλείσουν τα γυμναστήρια, τα εστιατόρια, τα κλαμπ, τα μπαρ, τα θέατρα. Μπαίνουμε, μιλάμε κι ακούμε κόσμο να μιλάει ή να τραγουδάει, χορεύουμε, ιδρώνουμε, καθόμαστε δίπλα δίπλα κι απέναντι...
Αλλά τα μουσεία γιατί, κυρία Μενδώνη μου; Οι εκθέσεις γιατί;
Δεν μπορούν να δουλέψουν όπως εδώ στη Βαρκελώνη στο 50%, στο 30% της χωρητικότητάς τους, με προκράτηση όπου χρειάζεται; Όλοι όρθιοι είμαστε, με μασκούλες όλοι μας και σε κυκλική διαδρομή επίσκεψης.
Πρόκειται συνήθως για μεγάλους χώρους, χωρίς ξεναγήσεις φυσικά ούτε γκρουπ, όπου ο επισκέπτης δεν βγάζει τη μάσκα, δεν κάθεται πολύ, μιλά ελάχιστα ή καθόλου και συνήθως ψιθυριστά αν είναι με κάποιον άνθρωπο παρέα. Ατομικά ή με τον στενό του κύκλο, έναν ή δύο ανθρώπους, όπως βγαίνει για άθληση. Οι μικρές αίθουσες δεν ανοίγουν.
Ειδικά στις μεγάλες πόλεις Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Ηράκλειο, που υπάρχουν σημαντικά μουσεία και πάρα πολλοί άνθρωποι που αφενός δεν έχουν πρόσβαση στη φύση ή άλλες δραστηριότητες εύκολα, αφετέρου δεν έχουν συνήθως χρόνο να επισκεφθούν τα μουσεία. Ενώ μπορούν να φτάσουν σε πολλά περπατώντας στη γειτονιά τους τώρα στην καραντίνα.
Δημόσια και δεκάδες ιδιωτικά και σημαντικές συλλογές.
Εκατοντάδες μουσεία, από μεγάλα έως μικρά, πανεπιστημίων, φυσικής ιστορίας, θάλασσας, περιβάλλοντος, τεχνολογίας, τέχνης, Δήμων, ιδρυμάτων, συλλογές τέχνης, θεάτρου, της ιστορίας της πόλης, αρχιτεκτονικά μνημεία, εκατοντάδες, διάσπαρτα στην πόλη. Που θα ήταν κάθε ένα μια ευκαιρία ψυχολογικής ανόρθωσης και παιδείας για τους κατοίκους.
Ακόμη παραπάνω δεν κατανοώ, γιατί τους υπαίθριους αρχαιολογικούς χώρους τους κλείσατε; Τον Κεραμεικό, την Ακρόπολη, την Αγορά, δεκάδες άλλους ...
Μέσα σε δύο μήνες λοκντάουν απόλαυσα εδώ πέντε σημαντικές εκθέσεις διεθνούς βεληνεκούς, ξαναείδα οκτώ από τα πιο σημαντικά μουσεία της Βαρκελώνης, άλλα 10-15 αρχιτεκτονικά μνημεία του μοντερνισμού ή ρωμανικά ή γοτθικά, παγκόσμιου ενδιαφέροντος και έλξης, Γκαουντί, Μοντανιέρ, καθεδρικούς, τον βοτανικό κήπο, με ησυχία, χωρίς κόσμο και στίφη τουριστών. Και κάμποσα μικρότερα.
Χωρίς να αισθανθώ κανένα κίνδυνο, κανέναν συνωστισμό, με έλεγχο ροής, όλοι με μάσκες και ασφάλεια και αποστάσεις. Πολλά ανοίγουν μάλιστα και πρόσθετες ώρες από τις συνήθεις, παρότι έχουν πιο λίγο κοινό διότι λείπουν οι τουρίστες. Είναι η κοινωνική προσφορά τους στους κατοίκους.
Υποψιάζομαι, δυστυχώς, ότι ο λόγος στην Αθήνα ή Θεσσαλονίκη δεν είναι υγειονομικός.
Φοβάμαι πως έχουμε συνηθίσει στην Ελλάδα στην παράδοξη ιδέα πως τα μουσεία αφορούν τους τουρίστες ή τα παιδάκια που πάνε με το σχολείο.
Πως οι εκθέσεις τέχνης, οι συλλογές, είναι για μια μειοψηφία που σχεδόν δεν υπάρχει, ή το κράτος θεωρεί ότι δεν υπάρχει, ή πως δεν δικαιούται αυτή τη βασική υπηρεσία.
Και φοβάμαι ακόμη πως υπάρχει κι ένας άλλος λόγος, πιο συμφεροντολογικός, πολιτικάντικος και μικρόψυχος: ποιος θα μας πάρει χαμπάρι πως πληρώνουμε να κάθονται τόσοι υπάλληλοι των κρατικών μουσείων, τόσοι φύλακες, τόσοι αρχαιολόγοι και διοικητικοί, ενώ θα μπορούσαν να δουλεύουν, να δέχονται επισκέπτες, να οργανώνουν ψηφιακές εκθέσεις και εικονικές περιηγήσεις για όποιον είναι μακριά, όπως κάνουν δεκάδες μικρά και μεγάλα μουσεία ανά τον κόσμο.
Στην Ελλάδα την πλήρωσαν ακόμη και εκατοντάδες ιδιωτικά μη κερδοσκοπικά, που ζουν και πληρώνουν το προσωπικό τους από τους επισκέπτες και τις δωρεές.
Αλλά ποιος να τους ακούει να φωνάζουν τους συνδικαλησταράδες των φυλάκων, των κρατικών αρχαιολόγων, ακόμη και τη συντεχνία των ξεναγών, που θα έβλεπαν τα μουσεία ανοιχτά για ατομικές επισκέψεις, με ξενάγηση με ένα απλό barcode που σκανάρουμε στο κινητό κολλημένο σε κάθε αίθουσα, όπως γίνεται πλέον παντού και οι πληροφορίες έρχονται στο κινητό του καθενός, ενώ οι ίδιοι δεν θα μπορούσαν να ξεναγούν φωνακλάδικα γκρουπ.
Άσε καλύτερα, κλειστά όλα, ποιος θα το πάρει χαμπάρι. Δεν είναι για την πλέμπα αυτά. Μόνο για τους ειδικούς (δηλαδή τους ίδιους τους υπαλλήλους της Αρχαιολογικής υπηρεσίας, διότι άλλους ειδικούς δεν αναγνωρίζουνε) και για να τα παίρνουμε απ' τους τουρίστες.
Γιώργος Γιαννούλης- Γιαννουλόπουλος
No comments:
Post a Comment