Ευχαριστούμε τους επιστήμονες και προστατεύουμε την επιστήμη

Μόλις πριν από δύο αιώνες το προσδόκιμο ζωής σε μια ανεπτυγμένη χώρα, όπως η Αγγλία, μόλις έφτανε τα 45 χρόνια, εν μέρει γιατί οι πιο πολλοί θα πέθαιναν ως τα 15-20, οι υπόλοιποι άφηναν χρόνους γύρω στα 50 -55.

Το 1913 το 65% έφτανε τα 50, το 2011 το 95% και το 50% φτάνει τα 80.

Στην ΕΕ κατά μέσον όρο ένας 65άρης έχει μπροστά του 15 χρόνια ζωής, από τα οποία 12 περίπου σε καλή υγεία. Ένας που έφτασε τα 85 έχει μπροστά του άλλα 6, από τα οποία τα 2-3 σε καλή υγεία.

Όλα αυτά δεν ήρθαν από μόνα τους. Ο Αβρααμικός Θεός (εβραίος, χριστιανός, μουσουλμάνος) υπάρχει και δρα περίπου 25, 20 και 13 αιώνες αντίστοιχα.

Πριν υπήρχαν άλλοι. Που συνυπήρξαν με άλλους πολιτισμούς.

Στη διάρκεια της βασιλείας τους δεν είχαμε καμία αύξηση της ζωής μας σε τούτον εδώ τον κόσμο. Μας πρόσφεραν κάποια ανακούφιση για τον θάνατο και καμιά φορά μας παρακίνησαν κιόλας να εγκαταλείψουμε τούτον για τον άλλο κόσμο.

Οι μισοί από όσους είμαστε πάνω από 45-50 χρωστάμε κάθε λεπτό, κάθε μέρα, κάθε χρόνο που διανύουμε με τους αγαπημένους μας, υγιείς και σχεδιάζοντας το μέλλον μας, στην επιστήμη και στα καθολικά συστήματα υγείας και πρόνοιας που αναπτύξαμε.

Όσοι είναι πάνω από 65 σε ποσοστό 70%, το 95% των 85άρηδων της χρωστάνε την ευτυχία να βλέπουν το φως του ήλιου, τα παιδιά και τα εγγόνια τους κάθε μέρα, να έχουν μερικά ακόμη χρόνια, μέρες, λεπτά αυτής της μοναδικότητας που λέγεται ζωή σε καλές συνθήκες.

Ακόμη και οι πιο νέοι, ως τα 20, σε ποσοστό 15-20% της χρωστούν ότι φτάνουν σε αυτή την ηλικία και μπορούν να ελπίζουν να μεγαλώσουν, πως δεν πεθαίνουν στη γέννα ή από απλές πλέον ασθένειες, ανεμοβλογιά, ιλαρά, φυματίωση, σκωληκοειδίτιδα, ευλογιά...

Ας πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ που γεννηθήκαμε στην εποχή μας. Κι ας προστατεύσουμε με κάθε μέσο από κάθε απειλή και κάθε καλικάντζαρο αυτό που μας συντηρεί στη ζωή, εμάς κι όσους αγαπούμε, που μας επιτρέπει να βλέπουμε να ξημερώνει ο ήλιος και να ανατέλλει το φεγγάρι, να μυρίζουμε και να αγγίζουμε την ομορφιά, που ακόμη ερωτευόμαστε, που κάνουμε έρωτα, απολαμβάνουμε τη φύση, την τέχνη, το φαγητό, ένα ποτήρι κρασί, που δημιουργούμε ακόμη και προσφέρουμε στους άλλους.

Να προστατεύσουμε την εμπιστοσύνη στην επιστήμη, στα συστήματα υγείας και πρόνοιας που τη στηρίζουν και μας προσφέρουν τη ζωή μας.

Γιώργος Γιαννούλης- Γιαννουλόπουλος