Ειδικά την κρίσιμη Μαριούπολη ''για παραδειγματισμό''.
Βόμβες σε κατοικημένες περιοχές, ο πληθυσμός χωρίς ηλεκτρικό και νερό μες στην παγωνιά. Άνθρωποι μαζεύουν νερό από ό,τι απόμεινε να λειτουργεί και τσακώνονται πλέον για το ελάχιστο φαγητό. Επανέκδοση σε συσκευασία 21ου αιώνα του holodomor, του τεχνητού λιμού με τον οποίο ο Στάλιν τιμώρησε ειρωνικά την Ουκρανία, σιτοβολώνα της ΕΣΣΔ, με 6 εκατομμύρια νεκρούς στη δεκαετία του '30. Καψώνια στους κατοίκους για να τους εξαντλήσει , ανοίγει και βομβαρδίζει τους διαδρόμους διαφυγής ή τους στέλνει προς την ... Ρωσία! Δεν μπορεί να μην λυπηθεί κανείς για όλους τους στρατιώτες, και τους Ουκρανούς και τους Ρώσους, τα φέρετρα, τους αναπήρους, τις κατεστραμμένες ζωές. Ακόμη για τους εκατομμύρια πρόσφυγες Ουκρανούς αλλά και τους Ρώσους που φεύγουν από τη χώρα τους για να ξεφύγουν απ΄ τη μιζέρια και την καταπίεση, μέσω του μόνου διαδρόμου που απέμεινε να λειτουργεί ειρωνικώς από την Αγία Πετρούπολη στη Φινλανδία.
Τώρα οι δυτικοί, σύμφωνα με δηλώσεις Αμερικανών και Βρετανών αξιωματούχων, βλέπουν την επανάληψη του ίδιου μοτίβου της Συρίας. Τρομοκρατία αμάχων, με τα πλήγματα σε πόλεις, την πείνα, τη δίψα και το κρύο και φοβούνται, όπως συνέβη και στο Αλέπο, τη ρίψη χημικών. Που έχουν το φρικτό πλεονέκτημα ότι τρομοκρατούν χωρίς να καταστρέφουν υποδομές.
Αργά κάπως το σκέφτηκαν.
Κοντεύουν δέκα χρόνια από τότε που οι ίδιες ακριβώς δυνάμεις εισβολής και κατοχής έκαναν ακριβώς τα ίδια στο Αλέπο και αποδεδειγμένα χρησιμοποίησαν χημικά, και μάλιστα κατά αμάχων. Τότε όμως που μπορούσαν πιο εύκολα να παρέμβουν στο πεδίο, είτε άμεσα είτε μέσω γειτονικών συμμαχικών χωρών εκτός ΝΑΤΟ, με σοβαρές δυνάμεις, ενώ οι κυρώσεις θα είχαν πολύ μεγαλύτερο αποτέλεσμα, οι Αμερικανοί κιότεψαν. ''Ε, ας αναγνωρίσουμε στη Συρία την επιρροή της πρώην ΕΣΣΔ, σημερινής Ρωσίας, κι ας ασχοληθούμε με άλλα ... ψιλογραμμένους τους έχουμε αυτούς, είναι και αναλώσιμοι μεσανατολίτες.''
Μετά τους παράτησαν. Έφυγαν κι απ' τη Συρία οι τελευταίοι στρατιώτες τους, παράτησαν τους συμμάχους τους στο έλεος του Άσαντ και των Τούρκων, όπως στο έλεος των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν.
Τώρα έγινε πολύ πιο δύσκολο.
Όμως οι Ουκρανοί δεν πρόλαβαν να μάθουν έγκαιρα από το πάθημα των Αφγανών και των Σύρων. Ίσως να μην μπορούσαν κιόλας οι καψεροί, με τους ελέφαντες να τσακώνονται ήδη στις όμορφες πεδιάδες τους.
Στον νότο της Μαύρης Θάλασσας, εν τω μεταξύ, κάποιοι είναι βιαστικοί να κάνουν (το πρώτο) ταμείο.
Ο Ερντογάν, ελέφας κι αυτός στο δωμάτιο, παρότι έκλεισε τα Στενά και έδωσε τη μόνη υψηλής τεχνολογίας δυτική στρατιωτική αποτελεσματική προσφορά στους Ουκρανούς , τα τουρκικά drones, κατόρθωσε να μη διαρραγούν οι σχέσεις με τη Ρωσία, μην επιβάλλοντας άλλες κυρώσεις (εδώ τα σχετικά video και credits από τους Ουκρανούς https://www.businessinsider.com/ukraine-hypes-bayraktar...). Χρειάζεται το σιτάρι της Ρωσίας και Ουκρανίας κυρίως και το πετρέλαιο φτηνά που κανείς δεν αγοράζει. Έτσι κέρδισε τον ρόλο του ειρηνοποιού και μεσολαβητή. Σοβαρή διεθνής αναβάθμιση, εκεί που είχε απομονωθεί και η λίρα κατέρρεε. Τώρα, μέσα σε όλα, πάει κι αυτό, εξεχάσθη. Όλοι κόβουν λεφτά.
Οπότε ζητά την άρση των δικών του κυρώσεων απ' τους Αμερικανούς, που είδε κι έπαθε η Δύση να του επιβάλει, από πολύ καλύτερη θέση ισχύος όμως τώρα. Ένας άλλος διάβολος στη θέση του πρώτου.
Τα αεροπλάνα και τα οπλικά συστήματα είναι η πρώτη δόση του ταμείου. Ακολουθεί η δεύτερη, η πιο μεγάλη.
Διότι, αγαπητοί φίλοι, υπάρχει όχι μόνο ένας και δυο αλλά τέσσερις ολόκληροι ελέφαντες στο δωμάτιο, μερικοί φανεροί και θορυβώδεις κι άλλοι υπερμεγέθεις αλλά αόρατοι.
Ο δεύτερος μας αφορά άμεσα όλους και όλοι λίγο πολύ γνωρίζουμε. Η Eυρώπη εισάγει το 80% τους φυσικού αερίου που χρειάζεται η οικονομία της για οικιακή χρήση, βιομηχανία και παραγωγή ρεύματος. Το δυσθεώρητο 22%, για παραγωγή ρεύματος. Το υπόλοιπο πηγαίνει σε οικιακή κατανάλωση και στη βιομηχανία. Με το αέριο να έχει πάει από τα 20 στα 200 δολλάρια το TTF, δέκα φορές επάνω.
To 40% του φυσικού αερίου της Ευρώπης έρχεται από τη Ρωσία από ένα δίκτυο αγωγών που περνά από την Ουκρανία είτε από τη θάλασσα της Βαλτικής, με τον Nοrd stream 1 και θεωρητικά τον Nοrd stream 2, που αν λειτουργούσε, θα μείωνε το κόστος εισαγωγής μέσω Ουκρανίας, από τον ίδιο βασικό προμηθευτή ούτως ή άλλως. Το φθηνό φυσικό αέριο διατηρούσε εν μέρει την ανταγωνιστικότητα και την ευημερία μιας ηπείρου χωρίς (ακόμη) ικανές άλλες πηγές ενέργειας. Κάποια στιγμή σε πέντε δέκα χρόνια θα υπάρξουν παραπάνω, αν πάνε όλα καλά, με τις ανανεώσιμες και το υδρογόνο κυρίως. Τώρα, και για μερικούς μήνες ή λίγα χρόνια, δεν επαρκούν χωρίς στερήσεις, διακοπές ρεύματος, ελλιπή θέρμανση, πολύ ψηλές τιμές εάν διακοπεί το ρωσικό. Μαγικά δεν γίνονται.
Χωρίς αυτό όμως, πόρκα μιζέρια. Αύξηση κόστους παραγωγής, προϊόντων, λογαριασμών και ειδών διατροφής νοικοκυριών, που είναι πολύ ψηλά ήδη πριν το ουκρανικό. Αν το Ρώσικο κι ουκρανικό στάρι επιπλέον βγουν από την παγκόσμια αγορά φέτος, ακόμη χειρότερα. Πρόσθετος πληθωρισμός σε είδη πρώτης ανάγκης, μειωμένη ανταγωνιστικότητα εξαγωγών, αναδιαρθρώσεις, απολύσεις, ανεργία, πτώση μισθών. Νομοτέλεια.
Για έναν λόγο απλό. Το Ρωσικό αέριο είναι το πιο κοντινό, εύκολο και οικονομικό για την Ευρώπη.
Το υγροποιημένο, λόγω μεταφορικών δια θαλάσσης, κυρίως καταριανό κι αμερικάνικο, έχει πολλαπλάσιο κόστος, 7-8 φορές επάνω, πολύ παραπάνω εκπομπές CO2 λόγω των πλοίων που το μεταφέρουν, το οποίο κόστος προστίθεται σε αυτό από την αύξηση της ζήτησης και δεν φτάνει ούτε για ζήτω. Ή έστω μόνο για ένα ατλαντικό ζήτω.
Υπάρχει όμως και άλλος ελέφαντας στο δωμάτιο, πολύ μεγάλος, ο τρίτος. Μια λύση σχετικά σύντομης ανακούφισης της ευρωπαϊκής ζήτησης, γιατί μισολειτουργεί ήδη. Από την οποία ευτυχώς έχει κάτι να εισπράξει και η Ελλάδα. Λέγεται Southern Gas Corridor https://www.tap-ag.com/.../the.../the-southern-gas-corridor .
O αγωγός που φέρνει το φυσικό αέριο του Αζερμπαϊτζάν στην Ευρώπη, μέσω Τουρκίας, Ελλάδας, Αλβανίας, Αδριατικής, Ιταλίας, το τελευταίο τμήμα του είναι ο ΤΑP. Παραμένει ο μόνος σχετικά ασφαλής που συνδέει την Ευρώπη με το μεγάλο κοίτασμα της Κασπίας των Αζέρων. Που τα έχουν καλά με τους Ρώσους κατ' ανάγκη, αλλά τους ανταγωνίζονται κιόλας. Οι ετερόδοξοι Ρώσοι, μαζί με τους Τούρκους, τους χάρισαν την τιμωρία των χριστιανών Αρμενίων, οι οποίοι με τις εκτός τόπου και διεθνούς συγκυρίας εθνικές φιλοδοξίες τους παρασύρθηκαν στον γνωστό χαμένο πόλεμο. Οπότε τώρα κι οι Αρμένιοι, εκόντες άκοντες, δηλώνουν πως επιθυμούν πολύ να ανοίξουν πρεσβείες με τους Τούρκους του Ερντογάν (15/1/22), ψιλοξεχνώντας τα παλιά και τα καινούρια με τα τουρκικά drones και τη βοήθεια στους Αζέρους, που τους κόστισαν ένα 10% περίπου του εδάφους τους. Το οποίο είχαν καταλάβει απ' τους Αζέρους και τώρα τους μένει μόνο ένας μικρός διάδρομος, μια κλωστή, για το αγαπημένο τους Ναγκόρνο Καραμπάχ, που αν κουνηθούν τον χάνουν.
Κρατηθείτε όμως, αγαπητοί. Αυτός ο τρίτος ο Αζέρος ελέφαντας, o Ilham Aliyev, "δημοκράτης'' Πρόεδρος από το 2003, κατά τύχη γιος ενός άλλου προέδρου, του Heydar Aliyev, που βασίλεψε στη χώρα από τη Σοβιετική εποχή, έχει κι έναν αδελφό ελέφαντα εξ αγχιστείας, ακόμη πιο μεγάλο φαίνεται!
Το κοίτασμα της δυτικής Κασπίας των Αζέρων έχει ένα ανατολικό δίδυμο πολύ πιο μεγάλο. Ακριβώς απέναντι. Το οποίο ανήκει σε μια χαριτωμένη προσωπικότητα της περιοχής. Έναν μεγάλο κιθαρίστα, τραγουδιστή ράπερ και φολκ ηγέτη, μια φατσούλα αντίστοιχη του Κιμ με μπότοξ. Ο τέταρτος ελέφαντας λέγεται Τουρκμενιστάν.
Λίγες δεκάδες χιλιόμετρα απέναντι από την Κασπία, καίγεται ο Τουρκμένος να πουλήσει το μπόλικο γκάζι του. Το οπoίο, κρατηθείτε, κάνει τη μικρή αυτή χώρα να είναι η τέταρτη στον κόσμο με το 10% των παγκόσμιων εξαγωγών, κυρίως προς την Κίνα μέσω Αφγανιστάν, Πακιστάν, όχι και τόσο ασφαλής διάδρομος. Υποεκμεταλλευόμενο όμως. Καθώς είναι o 5ος μεγαλύτερος ιδιοκτήτης κοιτασμάτων με 19,5 δις κυβικά μέτρα https://worldpopulationreview.com/.../natural-gas-by-country σύμφωνα με την BP, τα 2/3 αυτών της Ρωσίας ή του Ιράν και 2,5 φορές αυτών των Αμερικανών. Το κυριότερο, κοιτάσματα σε συσκευασία μινιατούρα κράτος, φθηνά κι εύκολα στην εξόρυξη και καμία εκατοστή εύκολα χιλιόμετρα από τον ήδη υφιστάμενο αγωγό που ξεκινά από την Κασπία των Αζέρων.
Ο τέταρτος λοιπόν ελέφαντας (ολόκληρο κοπάδι φτιάξαμε) ακούει στο όνομα ενός άλλου διαβόλου, που κάνει κακόγουστο ραπ και βασανίζει με αυτό https://www.youtube.com/watch?v=0xZoa5ArhgA... (μαζί με πολλά άλλα βασανιστήρια) τους κατοίκους μιας χώρας με ένα από τα πιο αυταρχικά καθεστώτα του κόσμου, μαζί με αυτό του φωτεινού άστρου του πλανήτη, του Κιμ Γιονγκ Ουν. Πρόκειται για τον υπέροχο δια βίου εκλεγμένο χρυσό Πρόεδρο του Τουρκμενιστάν, τον 64χρονο κύριο που ακούει στο απρόφερτο όνομα Gurbanguly Berdymukhamedov (Γκουρμπανγκουλί Μπερντιμουχαμέντοφ) άψογη μίξη τουρκικών και ρωσικών, γνωστός ανά τον κόσμο με το χαϊδευτικό Arkadag.
Θα ακούσετε πολλά σύντομα γι' αυτόν τον ελέφαντα, που με λίγα χιλιόμετρα αγωγού μπορεί να μειώσει πιο γρήγορα την εξάρτησή μας απ' το Ρωσικό αέριο. Χαριτωμένος διάβολος. Σύντομα θα δείτε τους πρεσβευτές της Δύσεως και των εταιρειών της να συνωστίζονται στην κιτς χρυσοποίκιλτη πύλη του και να ραπάρουν αρμονικά με δωράκια bon pour l'orient ανεμίζοντας ευρώ και δολλάρια, για να ξορκίσουν τον Πούτιν. Ο οποίος απλώς τυχαίνει να είναι ηγέτης μια ισχυρότερης και πιο εξελιγμένης χώρας, η οποία έχει και πυρηνικά ικανά να διαλύσουν τον πλανήτη κάμποσες φορές και να μας κάνουν χρονοεκδρομή στην εποχή του λίθου. Μπορεί να κάνει παραπάνω από τον Γκουρμπανγκουλί και τα κάνει.
Για να τελειώνουμε λοιπόν, η Τουρκία έχει να κάνει πολύ ακόμη ταμείο αφού πάρει την προκαταβολή, τα αεροπλανάκια.
Από τον αγωγό που ξεκινά απ' τον ράπερ ως τα Βαλκάνια και την Ιταλία, κάτι θα τσιμπήσει και η Ελλάς,, να μην έχει παράπονο, τηρουμένων των αναλογιών της μοιρασιάς. Διότι, στη χειρότερη, η Ελλάς παρακάμπτεται με αρκετό κόστος (δεν θα χρειαστεί σίγουρα να γίνει, τόσο χαζοί δεν είμαστε) η Τουρκία όμως όχι.
Ένας καινούριος κόσμος ανατέλλει. Ζωή να έχουμε.
Και προπαντός οι κάτοικοι της Ουκρανίας να έχουν ζωή, που βρέθηκαν στη θέση του πλήρως χαμένου, lose ή πολύ παραπάνω lose.
Λόγω θέσης, ιδεολογικών αγκυλώσεων του Πούτιν και λάθος υπολογισμών και ρεαλισμού των δικών τους αρχηγών απέναντι στην αμείλικτη πραγματικότητα. Της έλλειψης πραγματισμού και στρατηγικής της ηγεσίας τους, ας το πούμε κι αυτό, που θέλησε να αγιάσει και να μαρτυρήσει ηρωϊκώς. Της έλλειψης πραγματισμού και αδυναμίας να δει τα φύκια που είχαν να προσφέρουν οι Αμερικανοί, αντί των μεταξωτών κορδελών που ονειρεύονταν η Ουκρανική ηγεσία. Χάντρες που έταζε η Αμερική με τα λεφτά και το αίμα άλλων (και κάποιοι μάλλον αφελείς ανατολικοευρωπαίοι).
Οι ΗΠΑ για ένα σύνολο λόγων, που θα παρουσιάσουμε προσεχώς, είναι από τους βασικούς κερδισμένους από τον πόλεμο, με βάση τη δική τoυς στρατηγική αντίληψη για τη διατήρηση της ηγεμονίας τους που έφθινε, με το μικρότερο κόστος (που άλλοι πληρώνουν). Ο Πούτιν, αν επιβιώσει, θα είναι επίσης στους αρκετά χαμένους αλλά με εδαφικά κέρδη.
Η ΕΕ δεν φαίνεται αντίθετα να κερδίζει τίποτε από όλο αυτό, πέρα από οικονομικό και κοινωνικό πόνο.
Ίσως, το πιο σημαντικό να είναι ένα εγερτήριο χαστούκι για την πολιτική ένωση.
Οι καημένοι οι Πολωνοί το έφαγαν το χαστούκι ξεγυρισμένο. ''Δώστε τα δικά σας μινγκ αν σας βαστάει, που δεν θα κάνουν και πολλά, αλλά μην τρελαίνεστε, δεν θα κάνουμε 3ο παγκόσμιο να πέσουν οι βόμβες των Ρώσων στη Νέα Υόρκη και το LA για την πάρτη σας'', τους είπαν οι Αμερικανοί όταν τους πρόσφεραν οι Πολωνοί να οργανώσουν τη μεταφορά Πολωνικών μινγκ στην Ουκρανία έναντι Αμερικανικών F16. Λογικόν, και θα έπρεπε να το έχουν σκεφτεί νωρίτερα.
Όπως και οι Σουηδοί και οι Φινλανδοί που είδαν το φως το αληθινόν, τώρα που βλέπουν ότι ΝΑΤΟ δεν βλέπουν, και ζητούν την Ευρωπαϊκή κοινή άμυνα και δέσμευση για την οποία αντιδρούσαν να πληρώσουν και να συμμετέχουν όταν θεωρούσαν πως αφορά μόνον άλλους, κάτι νότιους τεμπέληδες χαραμοφάηδες και ''ιμπεριαλιστές'' Γάλλους.
Σωστά βέβαια αρνήθηκαν οι 27 την έκδοση κοινού ομολόγου για την Άμυνα. Τι να το κάνεις το κοινό δάνειο, αν με αυτό πληρώνεις 27 στρατούς χωρίς ενιαία διοίκηση, χωρίς Υπουργό Άμυνας, Πρόεδρο, ενιαία αμυντική βιομηχανία, αλυσίδα διοίκησης και επιτελείο. Πεταμένα λεφτά θα ήταν. Πρώτα το κάρο και μετά τα άλογα. Αυτή η σκιά ευρωπαϊκής ''κυριαρχίας'', οι εθνικοί μικροεγωισμοί και μικροσυμφέροντα, είναι ο τελευταίος ελέφαντας στο δωμάτιο. Ο πιο αδύναμος. Που, κατά κάποιον τρόπο, έχει αφήσει ελεύθερο τον χώρο στους υπόλοιπους.
Οι Αμερικανοί και οι Κινέζοι δεν είναι ελέφαντες. Είναι το δωμάτιο.
Και σε αυτό το δωμάτιο δεν πολυχωρούν ιδεολογίες, ανθρωπισμοί, δημοκρατίες, ελευθερίες και τα τοιαύτα. Αυτά είναι έξω στον κήπο με τα άνθη, τα πληκτρολόγια και την ανθισμένη αμυγδαλιά, που μερικοί ρομαντικά ονειρευόμαστε ωραία στολισμένα. Ανέκαθεν έτσι ήτο η ιστορία, fort malheureusement. Ρωτήστε και τους Αθηναίους και τον Θουκυδίδη. Οι Περσικοί πόλεμοι των ελεύθερων πολιτών δεν επαναλαμβάνονται, παρά μόνο από ηγεμόνες βασιλείς εκ Μακεδονίας. Κι αργότερα από αυτοκράτορες της Ρώμης, όχι απ' τη Σύγκλητο.
Τα βασικά, η ζωή, η ασφάλεια, η ειρήνη, η περιβαλλοντική ασφάλεια που απειλείται δραματικά και η στοιχειώδης ευημερία των πολιτών είναι το διακύβευμα στη σκακιέρα της ψυχρής γεωστρατηγικής ισορροπίας και κυριαρχίας, είτε τεχνοοικονομικής είτε στρατιωτικής. Με τον πολιτισμό του ο καθείς. Τα άλλα έπονται. Σε έναν κόσμο που έχει πολύ αλλάξει, με μεγάλες αναντιστοιχίες επιρροής και πραγματικής ισχύος. Και ο οποίος συνεχίζει να αλλάζει όχι υπέρ των ΗΠΑ όσο ο χρόνος περνάει ήρεμα σχετικά και χαλαρά.
Οπότε, όπου μπορεί και δύναται ο καθείς πατεί. Αν βολεύει ο πόλεμος ψυχρός ή λίγο πιο θερμούλης για να κερδίσει πόντους κάποιος ή να καθυστερήσει την εξέλιξη, τότε γένοιτο. Χαρά για τους αγίους, τους μάρτυρες, όσους παίζουν τον ρόλο της ζωής τους και τον αισθάνονται, κι αλίμονο στους νεκρούς, τους ξεριζωμένους, τον μέσο άνθρωπο που βλέπει τη ζωή του να αλλάζει προς το χειρότερο ή το πολύ χειρότερο, να συντομεύει ή να αφανίζεται.
Εξ όλων αυτών βγάλτε τώρα προτεραιότητες, φίλοι μου, εσείς για την Ευρώπη, για κάθε χώρα και κάθε πολίτη, άτομο, ανάλογα την κοινωνική του θέση, τις απόψεις και τις προσδοκίες του.
No comments:
Post a Comment