Tuesday, February 9, 2016

Ο εχθρός του καλύτερου είναι το τέλειο


Share/Bookmark
Ο εχθρός του καλού είναι το καλύτερο. Ο ανίκητος όμως εχθρός του καλύτερου (και του καλού) είναι το τέλειο, διαπιστώνει και προειδοποιεί τους αφελείς ο Βολταίρος.

Αν κάτι θέλεις να προχωρήσει μπροστά, να βελτιωθεί λίγο, υπάρχει μια στιγμή που κάνεις την επιλογή, ζυγίζεις τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα (που πάντα υπάρχουν) έναντι αυτών της ακινησίας ή της οπισθοδρόμησης, καταπίνεις αυτά που δεν σε ευχαριστούν και επιλέγεις, εφαρμόζεις και προχωράς προς το καλύτερο που προσφέρεται τη στιγμή εκείνη. Με αποφασιστικότητα και πεποίθηση, χωρίς αυταπάτες και χωρίς δισταγμούς. 

Αν δεν θες ποτέ να γίνει κάτι λίγο καλύτερο, αν δεν θες να γίνει τίποτε ποτέ, να αλλάξει και να βελτιωθεί κάτι, αν είσαι φοβισμένος, βολεμένος, πονηρός και βαθιά συντηρητικός, ή όλα αυτά μαζί, τοποθέτησε στον νου των ανθρώπων απέναντι στο καλύτερο, το τέλειο. 

Αυτό το τελευταίο, ως ιδεατό, ως φούμαρο, ως παράδεισος με αγγελάκια και ούρι, πιλάφια και Εύες, εμφανίζεται ως ιδανική κοινωνία με όλα εξασφαλισμένα και λυμένα, χωρίς προσπάθεια, χωρίς κόπο, δικαιωματικά. Παρεισφρέει στη δύσκολη σχέση ανάμεσα στο καλό και στο καλύτερο, στο δημιουργικό ζεύγος που με τα καυγαδάκια του βελτιώνει τον κόσμο.

Το τέλειο τρυπώνει ανάμεσά τους απρόσκλητο, βίαια, παραπλανητικά, σπρωγμένο από αεριτζήδες, από έμπορους ελπίδων, από παπατζήδες του κώλου, από κάθε λογής εξουσιαστές και τυχοδιώκτες. Όχι μόνο αποτρέπει το καλύτερο και το χωρίζει από το καλό, αλλά ακυρώνει την αναζήτησή του. Εκτρέπει την ψυχή στη μεταφυσική. Έτσι οι άνθρωποι παύουν να γυρεύουν δύσκολες αλλά πραγματικές λύσεις σε υπαρκτά προβλήματα (κι αυτούς που μπορούν να τις σχεδιάσουν) κι αρχίζουν να αναζητούν θαύματα και Μεσσίες.

Μετά φτιάχνουν μια Ιεραρχία, ένα Δόγμα, ένα Κόμμα, και τα γαμάνε όλα.

Γιώργος Γιαννούλης- Γιαννουλόπουλος






No comments:

Post a Comment