Θεός φυλάξοι! Φαλίρισε και τ' Άγιο Πνεύμα!

«Μίνι κραχ στα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια....προκάλεσαν τα νέα για την επικείμενη χρεοκοπία της πορτογαλικής τράπεζας Espirito Santo (τράπεζα του Αγίου Πνεύματους), πηγή marketnews.»

Ενώ εμείς … σωθήκαμε: το Σωτήριον έτος 2014 το ελληνικό τραπεζικό σύστημα συνεχίζει να κρέμεται από μια κλωστή μετά από τρία χρόνια κουβέντα για την ανακεφαλαιοποίηση, που όλο έγινε κι όλο τη σχεδιάζουμε ακόμη.

Το ενεργητικό των τραπεζών απαξιώνεται ραγδαία. Μετά την απώλεια της αξίας των κρατικών ομολόγων, κατέρρευσε η αγορά ακινήτων, λόγω κρίσης και υπερφορολόγησης, ενώ τα δάνεια μένουν ΚΑΙ δίχως εξυπηρέτηση ΚΑΙ δίχως αντίκρισμα. Να πάρουν τα σπίτια και να τα κάνουν τι; Να τα εγγράψουν ως ζημιά;

Από την άλλη, τα επιχειρηματικά δάνεια είναι τόσο επισφαλή όσο επισφαλείς είναι οι περισσότερες επιχειρήσεις, που δεν είναι σε θέση να εξυπηρετήσουν μισθούς, ασφάλειες και εισφορές. Πόσο μάλλον τα δάνειά τους.

Όσο για τα καταναλωτικά…..πιάσ’ τ’ αυγό και κούρευτο.

Οι δε καταθέσεις συρρικνώνονται τόσο γιατί ο κόσμος ζει από τα έτοιμα όσο και λόγω δικαιολογημένης ανασφάλειας και φόβου. Η άρση του απορρήτου χωρίς σοβαρές ασφαλιστικές δικλείδες και η ανενδοίαστη και δίχως καμιά νομική ασφαλιστική δικλείδα φορολογική επιδρομή στους τραπεζικούς λογαριασμούς, άμεση και έμμεση, σε μια χώρα που έχει απελπισμένα ανάγκη από ρευστότητα για να μπορέσουν οι τράπεζες να δανείσουν την πραγματική οικονομία, με το τραπεζικό σύστημα στην άκρη του γκρεμνού, είναι ΚΑΘΑΡΗ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ.

Ακόμη και σε χώρες με πλεόνασμα ρευστότητας η πρακτική αυτή δεν είναι πάντα συμφέρουσα σε έναν ανοιχτό κόσμο, και σίγουρα γίνεται με επιφύλαξη, αυτοσυγκράτηση και προσοχή και υπό πολύ αυστηρούς όρους και προϋποθέσεις, για να διαφυλαχθεί σαν κόρη οφθαλμού η εμπιστοσύνη στην ασφάλεια των καταθέσεων.

Διευκολύνουν όμως αυτά τα κεφάλαια, σαν ασπιρίνες, τους μεγάλους τραπεζικούς ασθενείς της Ευρώπης: τράπεζες του βορρά, κυρίως Γερμανικές, αλλά και Γαλλικές, οι οποίες επωφελούνται από την προσέλκυση φθηνού χρήματος στην δική τους οικονομία, ακόμη και με αρνητικά επιτόκια, από κεφάλαια που άλλοι αποταμιεύουν, αναχρηματοδοτώντας τις δικές τους ανάγκες και ενισχύοντας (όσο είναι δυνατό) το ενεργητικό τους. Κεφάλαια που οι ηλίθιοι τους τα προσφέρουν δωρεάν. Είτε από αυτά που φεύγουν από τις Ελληνικές τράπεζες (τα λιγότερα) είτε από αυτά που δεν είναι σε θέση να προσελκύσουν από τις διεθνείς αγορές ανταγωνιζόμενες τις βόρειες τράπεζες (τούτα είναι τα πολλά) με αρκετά πλεονεκτήματα που διαθέτουν. Βέβαια, και αυτά ακόμη, σε σχέση με το μέγεθος των ανοιγμάτων των τραπεζικών κολοσσών είναι μάλλον σταγόνα στον ωκεανό, αλλά όχι αδιάφορη σταγόνα.

Όσο για εμάς, μιαν ελπίδα που μας είχε απομείνει στον Μεγαλοδύναμο, ένεκα εθνορθόδοξου Σαμαρά, εξανεμίζεται κι αυτή. Αφού αδιαφορεί για την τράπεζα του φτερωτού εταίρου του, για τις τράπεζες των ηλιθίων θα νοιαστεί;

Τον βλάκα, ούτως ή άλλως, ούτε ο Θεός δεν τον σώζει.


Γιώργος Γιαννούλης- Γιαννουλόπουλος