Να το δούμε αλλιώς

Σωστά μέτρα ανακοίνωσε (επιτέλους) η κυβέρνηση στην προσπάθεια να αντιμετωπίσει το μεγάλο πρόβλημα των ποταμών των ανθρώπων που ρέουν από τις εμπόλεμες ζώνες, που εκτείνονται πλέον από τη Λιβύη ως τη Συρία και το Ιράκ. Με επίκεντρο τη μεγαλύτερη ανθρωπιστική κρίση μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, στη Συρία, με 10 εκατομμύρια εσωτερικούς κι εξωτερικούς πρόσφυγες σε 18 εκατομμύρια πληθυσμό. Σε απελπιστική κατάσταση. Τον πόλεμο να μαίνεται στα αστικά κέντρα, κυνηγημένοι από τις δυνάμεις του Άσαντ και των εισβολέων εξτρεμιστών του IS. Οικογένειες, μικρά παιδιά, νέοι άνθρωποι, ζωές ρημαγμένες.

Η αλήθεια είναι πως δεν είναι μόνο η Ελλάδα στο επίκεντρο της κρίσης. Δεν έρχονται μόνο και μόνο γιατί άλλαξε η Ελληνική Κυβέρνηση και τάκανε μαντάρα ο ΣΥΡΙΖΑ. Η El Pais αναφέρει πως μέσα σε μια εβδομάδα 10.000 (!) ανθρώπους διέσωσε το Ναυτικό και το Λιμενικό Σώμα της Ιταλίας, που προσπαθούσαν να διασχίσουν τη Μεσόγειο νότια της Σικελίας για να σωθούν. Εκατοντάδες χάθηκαν στα κρύα νερά της θάλασσας. Το κύμα τις τελευταίες εβδομάδες είναι πρωτοφανές και για τη γειτονική χώρα. Η Μεσόγειος έχει γεμίσει κουφάρια και τραγικές ανθρώπινες ιστορίες.   http://internacional.elpais.com/internacional/2015/04/15/actualidad/1429124555_289887.html

«Στριμώχνονται» και αυτοί στις προβλήτες των λιμανιών τους, όπως και οι δικοί μου πρόγονοι στην προβλήτα της Σμύρνης, με τα λίγα υπάρχοντα που κατάφεραν να διασώσουν από την ως τότε ζωή τους, χάνοντας τους αγαπημένους τους στον "συνωστισμό" και την ταραχή της ιστορίας, που κάποιος άλλος Ερυθρός Σταυρός θα αναζητά και πάλι, μήπως και καταφέρουν να ξανασυναντηθούν ζωντανοί στις αχανείς πολιτείες της Ευρώπης. Περιμένοντας κι αυτοί ξεριζωμένοι τα βαπόρια των Δυνάμεων, διαφορετικά από τα τοτινά κι όμως τόσο ίδια, να τους σώσουν.

Ανακοίνωσε λοιπόν η κυρία Χριστοδουλοπούλου (http://www.kathimerini.gr/…/ekklhsh-xristodoylopoyloy-pros-…)

- Την άμεση αποσυμφόρηση των νησιών από πρόσφυγες - μετανάστες που εισήλθαν πρόσφατα στη χώρα μας και παραμένουν σ΄αυτά και τη μεταφορά τους σ΄ όλη τη χώρα, σε μικρούς χώρους (δημοτικούς ή άλλους) που θα υποδείξουν οι Δήμοι. Ως ύστατη λύση θα χρησιμοποιηθούν, τόνισε, εγκαταλελειμμένα στρατόπεδα ή κατασκηνώσεις.

- Σε συνεργασία με το ΚΕΕΛΠΝΟ ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα εξετάσεων και περίθαλψής τους με τη συμμετοχή κινητών μονάδων καθώς και ελεύθερης πρόσβασής τους στο ΕΣΥ.

- Ζήτησε τη συνεργασία των Δήμων της χώρας για να παρασχεθούν χώροι φιλοξενίας.

Ορθά. Γιατί, πράγματι, αυτή η προσπάθεια χρειάζεται συνεργασία και συστράτευση όλων. Όχι ενέργειες εντυπωσιασμού και ψηφοθηρίας προς κουκουλοφόρους και φανατικούς που ψάχνουν σάρκα για να θρέψουν τις ιδεοληψίες τους. Δεν αναζητούν "επαναστάσεις" οι πρόσφυγες. Ένα πιάτο φαΐ και μια ζεστή γωνιά αναζητούν, μακριά από τον εφιάλτη, να στήσουν τη ζωή τους, να ζεστάνουν την ψυχή τους, να διαχειριστούν την πληγωμένη μνήμη τους με ένα όνειρο, να σταθούν στα πόδια τους, να ανασάνουν. Δεν μπορεί να παρατιούνται αβοήθητοι οι βασανισμένοι αυτοί άνθρωποι καταμεσής των πόλεων, χωρίς ένα πιάτο φαγητό, ένα κρεβάτι, μια τουαλέτα. Και, φυσικά, χρειάζονται δομές φιλοξενίας. Δεν μπορεί να τις αδειάζει η Κυβέρνηση και να παραδίνει τους ταλαιπωρημένους και κατατρεγμένους στην πείνα και στις μαφίες του δρόμου, για να ικανοποιήσει τα οράματα κάποιων τραμπούκων φανατικών που δεν φαντάζονται καν τι θα πει πόλεμος και προσφυγιά.

- Και κάτι πολύ σημαντικό: ανακοίνωσε την ίδρυση οκτώ αποκεντρωμένων περιφερειακών γραφείων χορήγησης πολιτικού ασύλου από τρία σήμερα (Αθήνα, Ρόδος, Μυτιλήνη) που καθυστερούν δραματικά την εξέταση των αιτήσεων και κάνουν τους ανθρώπους να ζουν μια ζωή μετέωρη για χρόνια, να περιφέρονται σαν σκιές σε ένα καθαρτήριο ανάμεσά μας, έξω από τον τόπο και τον χρόνο. Ενώ φαίνεται πως σταμάτησε τις ανοησίες περί ταξιδιωτικών εγγράφων. 

Καλό θα ήταν ανάμεσα στο προσωπικό των Γραφείων να υπάρχουν και ειδικοί σε θέματα ασφάλειας, ώστε να περιορίσουν κατά το δυνατόν την εισροή χαφιέδων και εξτρεμιστών για να προστατεύσουν και εμάς και τους πρόσφυγες. Όπως και να ξεχωρίσουν γρήγορα τους πρόσφυγες από τους υποψήφιους οικονομικούς μετανάστες.

Κι ας κρατήσει λίγο χαμηλότερα τους τόνους η κυρία Χριστοδουλοπούλου. Ας κόψει τις ανοησίες και τα "εκαλιώτικα", τα "λιάζονται" και τα "θα τους πάρω στο Υπουργείο". Να σωπάσει για λίγο (να το πω ευγενικά) και να συναντηθεί με τους Δήμους, τις Ανθρωπιστικές Οργανώσεις, την ορθόδοξη και τις άλλες Εκκλησίες. Να αναζητήσει συνεννόηση και συναινέσεις και με τους άλλους πολιτικούς φορείς. Να κάνει περισσότερα και να μιλάει λιγότερο.

Και ναι, να ζητήσει επειγόντως βοήθεια από την Ευρώπη η Κυβέρνηση. Γιατί δεν την έχουμε τη δυνατότητα. Γιατί είναι υποχρέωση της Ευρώπης. Βοήθεια οικονομική, τεχνική, διαχειριστική για την αντιμετώπιση των ροών αυτών. Όχι με τσαμπουκάδες και απειλές αλλά με σοβαρές προτάσεις.

Κι ας σταματήσουμε πια αυτή την ιστορία με τους «δουλέμπορους». Πώς να περάσουν οι απελπισμένοι; Κολυμπώντας; Ας στείλει η Δύση καράβια να πάρει τους πρόσφυγες που «στριμώχνονται» στις προκυμαίες αγωνιώντας για τη ζωή τους, σφιχταγκαλιάζοντας τα παιδιά και τους συγγενείς τους, ενώ οι πόλεις τους πίσω φλέγονται σε ερείπια από τους δικούς τους Τσέτες.

Κι ας παρέμβει η Δύση (της Ελλάδας περιλαμβανομένης) επί τέλους με γενναιότητα να τους διασώσει στον τόπο τους από τους βαρβάρους. Και από καθεστώτα που εμείς εκθρέψαμε ή ανεχτήκαμε. Όχι μόνο από αέρος, με βόμβες, αλλά με ανθρώπους, στρατιώτες να τους υποστηρίξουν, νοσοκομεία, σχολεία, εφόδια, και κυρίως με τη δημιουργία ασφαλών ζωνών που θα υπερασπιστεί με τη ζωή των στρατιωτών της.

Ας καταθέσει η Ελληνική Κυβέρνηση προτάσεις δράσης γι' αυτό στους Συμμάχους (ναι, Συμμάχους κι όχι εχθρούς), ας μιλήσει στην κοινή γνώμη της Δύσης με προτάσεις δράσης κι όχι με απειλές. Κι ας σταματήσει να χαϊδολογιέται με τον Πούτιν, που εμπόδισε τη λήψη μέτρων κατά του Άσαντ ακόμη κι όταν βομβάρδισε με χημικά τον λαό του.

Θυμάμαι τις αφηγήσεις της γιαγιάς μου και της μάνας της, μικρό κορίτσι τότε στην προκυμαία της Σμύρνης, που κουβαλούσε μια αστική ζωή ρημάδι πλέον, λίγα ρούχα, μερικές ακριβές φωτογραφίες και λιγοστά κοσμήματα κι υπάρχοντα κάτω από τα φουστάνια. Ό,τι πρόλαβαν να πάρουν, ό,τι δεν τους άρπαξαν οι Τούρκοι πούρχονταν από την Ανατολία. Ό,τι τους βοήθησαν να σώσουν οι Τούρκοι γείτονες και φίλοι τους. Ό,τι κουβάλησαν από τρεις χιλιάδες χρόνια ιστορίας των Ελλήνων στη Μικρασία, στον Πόντο. Να αναζητούν τους συγγενείς τους που εξαφανίστηκαν μες στον χαμό, που τους πήρε το πλήθος, βιάστηκαν, κακοποιήθηκαν, παιδιά, αγαπημένους, αδέλφια, φίλους, και ούτε ξέραν πού κατέληξαν, ποιο μονοπάτι πήραν, ποιος στρόβιλος τους άδραξε, με ποιο βαπόρι, πού τους άφησε, αν ζούσαν καν. Στις λάσπες των σκηνών κι αργότερα στις παραγκουπόλεις του Βύρωνα, της Νίκαιας, της Νέας Φιλαδέλφειας, της Νέας Σμύρνης, στη Νέα Πέραμο, στα Νέα Μουδανιά, στη Νέα Κρήνη ... δυο εκατομμύρια άνθρωποι, μια νέα ζωή, όλα Νέα. Εμείς σήμερα, όλα αυτά.

Μια άλλη Σμύρνη καίγεται. Πολλές πολιτείες αρχαίες και σπουδαίες κι αυτές καταναλώνονται από τις φλόγες, η Μοσούλη, το Αλέπο, η Δαμασκός. Και η Ευρώπη δεν μπορεί να μένει άλλο απαθής! Δεν μπορεί να κλείνει τα μάτια! Θα δώσει κάποτε λογαριασμό. Ούτε οι Σύμμαχοι. Θα δώσουν όλοι κάποτε λογαριασμό στην Ιστορία.

Υ.Γ.

Για όσους ενδιαφέρονται, δείτε το http://genealogy.ime.gr/, ένα μεγάλο project συλλογής της μνήμης από την Καταστροφή και την Προσφυγιά, που είχα τη χαρά να συμβάλω κι εγώ. Ακούστε τις μαρτυρίες, τις αφηγήσεις των γερόντων, δείτε τις εικόνες. τα κατάλοιπα της ιστορίας μας. Κι ίσως κάτι αγγίξει μέσα σας. Ίσως βγούμε από τον (καταθλιπτικό πράγματι) μικρόκοσμό μας, ίσως το δούμε όλοι κάπως αλλιώς.

Γιώργος Γιαννούλης-Γιαννουλόπουλος