Thursday, October 2, 2014

Ο Ουρανός και ο Μπύθουλας


Share/Bookmark

Το μυθικό πλοίο Rainbow Warrior της Greenpeace
θα βρίσκεται στο Φάληρο, στη μαρίνα Φλοίσβου, από την Πέμπτη 2/10 έως και την Κυριακή 5/10.

Είναι ο διάδοχος του πρώτου Rainbow Warrior, που βυθίστηκε με νάρκες από δύο Γάλλους πράκτορες του «σοσιαλιστή» François Mitterrand, τo 1985, στο Auckland της Νέας Ζηλανδίας, γιατί προσπαθούσε να τραβήξει την προσοχή της διεθνούς κοινής γνώμης και να εμποδίσει τις εμμονικές, μεγαλομανείς και καταστροφικές πυρηνικές δοκιμές της Γαλλίας στην ατόλη Moruroa, όταν οι άλλες δυνάμεις είχαν ήδη σταματήσει τις δικές τους.

Παρά την αρχική άρνηση της Γαλλίας, που υποκριτικά χαρακτήρισε την πράξη "τρομοκρατική στο έδαφος συμμάχου χώρας", η μικρή Νέα Ζηλανδία κατόρθωσε να συλλάβει τους πράκτορες, που ομολόγησαν την ενοχή τους. Δικάστηκαν για εμπρησμό, συνωμοσία, πρόκληση βλάβης με δόλο και φόνο. Λίγο καιρό αργότερα η Γαλλική κυβέρνηση ταπεινωμένη αναγκάστηκε να παραδεχθεί την αλήθεια. Ο Γάλλος υπουργός άμυνας παραιτήθηκε όταν ο Πρωθυπουργός Laurent Fabius αναγκάστηκε να αποδεχτεί την 22η Σεπτεμβρίου του 1985, με επίσημη ανακοίνωση μπροστά στα διεθνή media, την εμπλοκή του Γαλλικού κράτους: "Η αλήθεια είναι πολύ σκληρή… πράκτορες της Γαλλικής μυστικής υπηρεσίας βύθισαν το πλοίο. Ενεργούσαν με βάση τις εντολές που είχαν πάρει».

Από τότε νερό πολύ κύλησε στο αυλάκι. Η συνεχής δράση της Greenpeace για την ευαισθητοποίηση της διεθνούς κοινής γνώμης απλώθηκε και συνδυάστηκε με δεκάδες άλλες προσπάθειες, οργανώσεις, κινήματα. Εντάχθηκε στην κεντρική πολιτική ατζέντα, καθώς οι κοινωνίες συνειδητοποιούν σταδιακά το μέγεθος του προβλήματος. Πρώτα βέβαια οι φιλελεύθερες. Αυτές οι μισητές, οι καπιταλιστικές, οι ανάλγητες!

Μεσολάβησαν δύο ασύλληπτες καταστροφές: του Τσερνομπίλ, που μόλυνε τη μισή Ευρώπη και τη χώρα μας ιδιαίτερα. Και, πρόσφατα, της Φουκουσίμα, που αιμορραγεί ακόμη ραδιενέργεια στον Ειρηνικό Ωκεανό δυο χρόνια μετά, δίχως ένα από τα πλέον προηγμένα τεχνολογικά έθνη στον πλανήτη, να μπορεί να το διαχειριστεί (παρά το γιγαντιαία ποσά και μέσα που διέθεσε και διαθέτει) πριν η πυρηνική ενέργεια σταδιακά να αρχίσει να αποσύρεται από τις ανεπτυγμένες χώρες στην παρούσα φάση της τεχνολογικής της εξέλιξης. Καθώς το κόστος της (ανθρώπινο και οικονομικό) σε βάθος χρόνου με δεδομένους τους κινδύνους αποκαλύπτεται πολύ μεγαλύτερο. Η ανθρωπότητα ως μαθητευόμενος μάγος.

Το κυνήγι των φαλαινών, που παραλίγο να εξαφανίσει τα υπέροχα αυτά θηλαστικά, έχει σταματήσει. Τα κράτη αρχίζουν να δρουν σταδιακά σοβαρά για την προστασία των ωκεανών από την υπεραλίευση και τη ρύπανση, που σε βάθος χρόνου οδηγεί στην εξαφάνιση της βιοποικιλότητας και στην κατάρρευση και των ίδιων των αλιευτικών αποθεμάτων αλλά και στη διατάραξη του συνόλου του οικοσυστήματος του πλανήτη.

Η σύγχρονη οικολογία εισήγαγε στην πολιτική οικονομία μια βαθιά καινοτομία, μια θεμελιώδη αλλαγή: τον συντελεστή κόστους σε βάθος χρόνου, που επιβαρύνει πάντα και αναπόφευκτα το σύνολο της οικονομίας. Και τη δυνατότητα αναστρεψιμότητας. Καθώς κάτι που σήμερα φαίνεται μη σημαντικό και επουσιώδες, αύριο μπορεί να αποδειχτεί καθοριστικό για την επιβίωση της πόλης, της χώρας ή του είδους μας.

Στις μέρες μας η χριστιανοδημοκρατική κυβέρνηση της κυρίας Μέρκελ, πέρα από το σταδιακό κλείσιμο όλων των αντιδραστήρων ως το 2022, ενέκρινε τον στόχο της πλήρους αποδέσμευσης της παραγωγής ενέργειας της Γερμανίας, μιας μεγάλης χώρας με πολύ υψηλή κατανάλωση, από τα ορυκτά καύσιμα ως το 2050 και τη μαζική στροφή στη χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Είναι πλέον δυνατόν!

Σήμερα επίσης, λίγες μόλις μέρες πριν την έναρξη της παγκόσμιας συνδιάσκεψης του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή, στις 23 Σεπτεμβρίου, η Valerie Rockefeller Wayne, πρόεδρος του Rockefeller Brothers Fund, της οικογένειας που έχτισε την αυτοκρατορία της στην εκμετάλλευση του πετρελαίου, ανακοίνωσε με τον πλέον επίσημο και συμβολικό τρόπο ότι το Fund προχωρά στην αποεπένδυση από τα ορυκτά καύσιμα και στην επένδυση σε καθαρές ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

Ταυτόχρονα ανακοίνωσε ότι θα συμμετάσχει άμεσα στην Global Divest-Invest, μια πρωτοβουλία για την ανάπτυξη και εκμετάλλευση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, που ξεκίνησε από τα campus των αμερικάνικων Πανεπιστημίων. Ναι, πάλι αυτά στην πρωτοπορία, τα καταραμένα καπιταλιστικά ιμπεριαλιστικά ιδιωτικά νεοφιλελεύθερα Πανεπιστήμια, που ασχολούνται με την έρευνα, την καινοτομία, την εφαρμοσμένη επιστήμη και την επιβίωση του ανθρώπινου είδους και μάλιστα των λιγότερο ανεπτυγμένων ομάδων του. Η Global Divest-Invest ήδη έχει συγκεντρώσει 50 δισεκατομμύρια δολάρια (!) και συμμετέχουν σε αυτήν 650 άτομα και 180 φορείς. (http://www.bbc.com/news/world-us-canada-29310475)

Ενόσω συμβαίνουν όλα τούτα τα κατακλυσμιαία, μια θεόμουρλη χώρα, που πασιφανώς λούζεται από τον ήλιο και σαρώνεται από τους ανέμους, επιμένει να φαντασιώνεται πως κάθεται πάνω σε τόνους αναχρονιστικού, επικίνδυνου και βρώμικου μαζούτ, στα κατάβαθα των πανέμορφων θαλασσών της και να τρομοκρατείται από τους ανεμόμυλους. Επιμένει να ενισχύει την εξάρτησή της από τους πετρελαιάδες της Σαουδικής Αραβίας και τους ολιγάρχες της Ρωσίας, δίχως να βλέπει μπροστά της την τραγική μοίρα της Ουκρανίας και της Συρίας.

Η ίδια χώρα αδυνατεί να διαχειριστεί ορθολογικά τα απορρίμματά της και να τα μετατρέψει σε πηγή ενέργειας, νέων υλικών, πλούτου, όπως όλες οι ανεπτυγμένες χώρες. Και μια αξιωματούχος με νοοτροπία φαλιρισμένου βλαχονεόπλουτου (που δηλώνει και "αριστερή", τρομάρα της!), φέρεται ότι φαντασιώνεται να τα στείλει στην Κίνα. Είτε γιατί εκεί ξέρουν να τα ανακυκλώνουν καλύτερα από τη Σουηδία, είτε γιατί εκεί θα τα φάνε οι πεινασμένοι Κινέζοι. Κάτι σαν τη μαντάμ Σουσού, που από το ξεπεσμένο μικροαστικό της διαμερισματάκι ζει τη μεγαλοαστική της φαντασίωση και θέλει να στείλει τα σκουπίδια της στον Μπύθουλα.

Ίσως γιατί στον τόπο μας οι νεοέλληνες δεν μπορούμε, ξεμάθαμε να σηκώνουμε τα μάτια ψηλά. Προτιμούμε να κοιτούμε το μαύρο χώμα παρά τον ατέλειωτο ουρανό και τους ανέμους της ελευθερίας.

Όλα τούτα τα συναρπαστικά αλλά και κάπως μελαγχολικά μου 'φερε στο νου η επίσκεψη του φτερωτού «Πολεμιστή του Ουράνιου Τόξου», στο Φάληρο, που θα είναι ανοιχτός στο κοινό και στη στήριξή του.


Γιώργος Γιαννούλης- Γιαννουλόπουλος





No comments:

Post a Comment