Κι ο Άγιος φοβέρα θέλει

Αναδημοσιεύω παρά κάτω αποσπάσματα από τις προφητείες του περιώνυμου γέροντος, από το κελί του οποίου είχα τη χαρά να περάσω πριν πολλά χρόνια, πιτσιρικάς σχεδόν, σε μια από τις επισκέψεις μου στο Άγιον Όρος. Δεν στάθηκα τυχερός να τον πετύχω σε κάποια ημέρα όπου μετεωρίζονταν σε μικρή απόσταση από το έδαφος, όπως διέδιδαν οι φήμες, αλλά σε μια συνήθη ημέρα σαν όλες τις άλλες. Τολμώ να πω ότι δεν ήταν ο πλέον ενδιαφέρων γέρος ή νέος που θυμάμαι από τον θεϊκό αυτόν τόπο. 

Σχεδόν εσβήσθη από τη μνήμη μου, σκεπασμένος από τη χαρά να γνωρίσω  αρκετούς ανθρώπους που στην ψυχή τους κουβαλούσαν κάτι από τη ζεστασιά του Θεού τους. Και στα μάτια τους μια πρέζα από το ακαθόριστο βάθος Του.  Ο Άθωνας είναι ένα μέρος από τα πολύτιμά μας και ως τέτοιο πρέπει να το προστατεύσουμε. Το έχω κάνει όσο και όταν μπόρεσα ανταποδίδοντας όχι μόνο τη φιλοξενία, αλλά αυτό που μου χάρισε και διαμόρφωσε το πρόσωπό μου. Την τέχνη, τις μνήμες, τη φύση, τον τρόπο ζωής, τον διάχυτο αισθησιασμό, τη γνώση και τη σκιά της πανάρχαιης εξουσίας του. Και, γιατί όχι, ένα βαθύ ίχνος μεταφυσικής συγκίνησης. Όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να διαβάσει το Υπέρ Αγίου Ορους κείμενό μου.   

Θα αναρωτηθεί κανείς: Μα δεν σε ενοχλούν αυτά τα φοβερά που μολογά τούτος ο Γέρων και κάθε Γέρων;

Όχι, απαντώ. Καθόλου. Όπως δεν με ενοχλεί και η Τριάδα σε ερωτική έκσταση, του Charlie Hebdo.

Στο κάτω κάτω, και ο μουσουλμάνος Αλλάχ και ο χριστιανός Θεός έγιναν Παντοκράτορες τόσων δισεκατομμυρίων ψυχών σχωρνώντας. Ποιοι είμαστε εμείς που θα αρχίσουμε να ζητούμε εκδίκηση στο όνομά τους;

Στο Άγιον Όρος την εποχή εκείνη (και ακόμη και σήμερα ίσως σε λίγα σημεία) καταφεύγουν κάθε είδους "τρελοί του Θεού".

Δεκαετίες πριν, πιτσιρικάδες, σε κάποιο αρχονταρίκι

Πολλοί αγιούληδες pop. Άλλοι που απλά βρήκαν την ηρεμία της ψυχής και του σαρκίου τους.

Και μερικοί Άγιοι αληθινοί στη ζωή τους και την ασκητική στάση προσφοράς. Άνθρωποι γεμάτοι γλύκα κι αγάπη, άνθρωποι βασανισμένοι που άγιασαν στον πόλεμο με τα πάθη τους. Γι' αυτό γλύκαναν και ζεστάθηκαν, μοσχομύρισαν εν ζωή. Φώτισαν τα μάτια τους και άνοιξαν οι ψυχές τους. Με δυο μπουκιές ψωμί κι ελιές, ένα μάτσο χλωρά κρεμμύδια, ένα ποτήρι κρασί και δυο ζεστές κουβέντες κοινωνούσες αυτό που εκείνοι αποκαλούν Θεό. 

Κι άλλοι ακόμη, γεμάτοι τελεολογικές προφητείες κάθε είδους: άγρια και ενίοτε υπέροχα δαιμόνια κάτω στην έρημο της νότιας πλευράς του Άθωνα, στο φως του φεγγαριού, εθνικές παλιγγενεσίες, πόλεμοι και σφαγές, σκηνές της Αποκαλύψεως.  

Καθείς και τα τέρατά του. Καθείς και οι φόβοι του. Καθείς και η μυθολογία του.

Δεν μας πέφτει για όλα λόγος, δεν είναι έτσι; Για το καταπώς ζει και μάχεται τη ζωή του ο καθείς.

Ό,τι αγαπούμε, το πολύτιμο, το κρατούμε, ό,τι μας σκοτεινιάζει την ψυχή, το προσπερνούμε.

Εκείνο που είναι όμως απειλητικό, εκείνο που δεν προσπερνιέται, δεν καταπίνεται με τίποτε, διότι επιχειρεί να μας καταπιεί το ίδιο,  είναι η πρεμούρα των γνωστών εθνικών ελληνορθόδοξων κύκλων, να κοτσάρουν πλάι στο ηχείο της επίσημης αγιοσύνης τη μαγκούρα της Ιερής Εξουσίας τους. Και να το επιβάλουν εν συνεχεία δια της κρατικής βίας. Δεν προσπερνιέται, διότι αυτό επιχειρεί να ορίσει τις δικές μας ζωές, να σκοτώσει τους δικούς μας ακριβούς Αγίους, να σπείρει θύελλες σιωπής και ανέμους φθόνου.

Τότε ίσως είναι που πρέπει να πούμε: «Κι ο Άγιος φοβέρα θέλει».

Γιώργος Γιαννούλης Γιαννουλόπουλος

Σημείωση: η εικόνα είναι από από την Ιερά Μονή Διονυσίου, όμορφη στην απλότητά της, σχεδόν αντεστραμμένο κυβιστικό naïve. Αναπαράσταση της Αποκαλύψεως, όταν θα ανοίξουν οι Ουρανοί και η γη, κι ο ήλιος και το φεγγάρι θα λάμπουν αντάμα. 

__________________________________________________________

Καταχώριση στο fb / Ιανουάριος 2014

Για να μη βρω και κανέναν μπελά, αναδημοσιεύω μόνο, τα γεμάτα αγάπη, ειρήνη, καταλλαγή, συμφιλίωση κι αδελφοσύνη λόγια του αυθεντικού Γέροντος (όχι του βέβηλου καταδικασθέντος φουρνιστού ψευδωνύμου) έτσι όπως τα μαρτυρούν και καταγράφουν οι προσκυνητές (πηγή agioritikovima.gr). Μαζί με τη σύσταση να τα διαβάσετε όλα, μπας και βάλετε λίγο μυαλό.

Μου είπε : ‘Έχω την εντύπωση ότι έφτασε η ώρα. Πιστεύω ότι έφτασε η ώρα ’. «Ποια ώρα Γέροντα ;» ‘Η ώρα να πάρουμε την Πόλη’. «Την Πόλη πως θα την πάρουμε ;Θα έχουμε πάλι πόλεμο;» ‘Όχι δεν θα έχουμε ούτε μια ντουφεκιά. Δεν πρόκειται να γίνει πόλεμος’. «Τότε Γέροντα πως θα την πάρουμε την Πόλη;» ‘Την Πόλη θα μας την δώσουν , «Ποιοι; Οι Τούρκοι; Είναι δυνατόν;» ‘’όχι την Πόλη θα μας την δώσουν οι Ρώσοι . Θα την πάρουν σε πόλεμο που θα κάνουν με την Τουρκία και θα την δώσουν σε μας ’. «Μα Γέροντα τόσο μας αγαπάνε οι Ρώσοι , ώστε να μας δώσουν την Πόλη, έτσι , χωρίς πόλεμο;» ‘Όχι θα ξέρουν ότι δεν πρόκειται καμία επιδίωξη τους να πραγματοποιηθεί , εάν δεν μας δώσουν την Πόλη . Έτσι θα αναγκαστούν να μας την παραχωρήσουν ’. «Γέροντα τι θα γίνει μετά από αυτό ; Οι Τούρκοι τι Θα γίνουν ;» ‘Αυτοί θα καταστραφούν . Πραγματικά θα σβήσουν από τον χάρτη , διότι είναι ένα έθνος , το οποίο δεν προέκυψε από την ευλογία του Θεού. Θα σβήσουν ως έθνος και η έκταση ολόκληρης της Τουρκίας θα είναι μια αχανής έρημος , στην οποία , για να συναντήσει κανείς άνθρωπο , θα πρέπει να περπατάει εφτά ώρες!’ Γνωρίζω και μου το επιβεβαίωσε ο ίδιος ο Γέροντας , πως κάποιος αξιωματικός που βρέθηκε στο Άγιο Όρος , πήρε την ευλογία του σε ανύποπτο χρόνο, να είναι ο σημαιοφόρος των ελληνικών στρατευμάτων κατά την είσοδο τους στην Κωνσταντινούπολη .

Μαρτυρίες προσκυνητών Γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης 1924-1994 ,τόμος 1, Σελ 278-279

Την άνοιξη του 1993 επισκεφθήκαμε τον Γέροντα Παΐσιο. Τον ρωτήσαμε αν θα γίνει πόλεμος με την Τουρκία ,και ο Γέροντας είπε : ‘Ναι θα γίνει πόλεμος και θα χτυπηθεί η Τουρκία από τον βορρά . Θα πάθει τεράστια καταστροφή , αλλά ρουθούνι ελληνικό δεν θα ματώσει . Όσον αφορά την Πόλη , θα διοικείται από Ρώσους , Έλληνες και Ευρωπαίους. Η καταιγίδα αυτή θα φτάσει μέχρι το Ισραήλ και τότε οι Εβραίοι θα καταλάβουν τα σφάλματα τους.’

Μαρτυρίες προσκυνητών Γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης 1924-1994 ,τόμος 1, Σελ 278


Υ.Γ. Δεδομένης της φύσεως βέβαια των μαρτυριών, δεν είναι απολύτως βέβαιο ότι απηχούν τη σκέψη του Γέροντος, όλες όμως συγκλίνουν σε παρεμφερείς προφητείες. Ενώ, εξ όσων γνωρίζω, δεν έχει κανείς κατηγορηθεί για παραποίηση, συκοφαντία ή προσβολή του σεπτού καλογέρου.