Λάζαρος Εφραίμογλου

Κοντεύει να συμπληρωθεί ένας χρόνος από τη μέρα που έφυγε από κοντά μας ο Λάζαρος Εφραίμογλου, επιχειρηματίας, άνθρωπος που «ανέβηκε» για λίγο και στην πολιτική, όπως συνήθιζε να λέει, ιδρυτής και Πρόεδρος του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού. Το συνειδητοποίησα χτες καθώς γράφοντας για την κρίση στην Ουκρανία αναζήτησα πληροφορίες σε ένα από τα μεγάλα του οράματα, την Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού, στην υλοποίηση του οποίου είχα κι εγώ τη χαρά να συμβάλω μαζί με εκλεκτούς επιστήμονες και συνεργάτες.

Είχα την τύχη να εργαστώ πλάι του, να μοιραστώ και να συμβάλω στο όραμά του, για κοντά 15 χρόνια.

Στο διάστημα αυτό πετύχαμε σπουδαία πράγματα, πολλές φορές επίσης διαφωνήσαμε δημιουργικά. Δεν προερχόμαστε από τους ίδιους χώρους σκέψης (ποτέ δεν τον ενόχλησε αυτό) και ανήκαμε σε διαφορετικές εποχές, αλλά τελικά κατάλαβα ότι μοιραζόμασταν τις ίδιες αξίες: την ανοχή, την κατανόηση, τον σεβασμό στην άποψη των ανθρώπων που εκτιμούμε, την αναγνώριση της γνώσης και της προσπάθειας. Άνθρωπος με ανοιχτό μυαλό κι εφηβική περιέργεια δεν σταμάτησε ποτέ να μαθαίνει. Ερχόταν από την εποχή εκείνων που είχαν ζήσει τον πόλεμο και την προσφυγιά και πίστευαν ότι μπορούν να αλλάξουν τη ζωή και τον κόσμο με τη θέληση και το πείσμα τους. Δεν σταμάτησε να αγωνίζεται ως το τέλος, όπως όσοι διαθέτουν ισχυρή θέληση και ακλόνητη πίστη σε έναν σκοπό.

Παράξενο πράγμα ο χρόνος. Καθώς περνά καθαρίζει η όραση, ξεθολώνει η εικόνα και βλέπω πόσο σπουδαίος κι ευαίσθητος άνθρωπος υπήρξε ο αληθινός αυτός πατριώτης, που δεν έπαψε ποτέ να ισορροπεί (όπως κι ο ελληνισμός) ανάμεσα στη Δύση και σε μια ιδιαίτερη, δική μας Ανατολή.


Γιώργος Γιαννούλης- Γιαννουλόπουλος

Πέθανε ο πρόεδρος και ιδρυτής του ΙΜΕ Λάζαρος Εφραίμογλου