Αυτός ο ιός, ο έμπολα, δεν παύει να εκπλήσσει το ανθρώπινο είδος με τρόπο απροσδόκητο. Όχι τόσο για το κακό που προκαλεί, αλλά για το πόσο μοιάζει με τις splatter b-movies με τα ζόμπι.
Ανακαλύφθηκε ολοζώντανος στο εσωτερικό του ματιού ενός Αμερικανού γιατρού που επιβίωσε από την επαφή μαζί του, μήνες μετά την αποθεραπεία, έχοντας εξαφανιστεί πλήρως από το αίμα του, γράφει η el Pais. Ο γιατρός Ian Crozier μολύνθηκε στη γενναία προσπάθεια ελέγχου που κατέβαλαν αυτός και οι συνάδελφοί του στην Αφρική και υπήρξε από τους λίγους τυχερούς που επιβίωσαν. Το μάτι του παρουσίασε φλεγμονή και άλλαξε χρώμα. Παρότι το ανοσοποιητικό σύστημα του κ. Crozier κατόρθωσε να τον πολεμήσει οπουδήποτε φτάνει, ο ιός παρέμεινε δραστήριος σε ένα σημείο που ο οργανισμός δεν επιτρέπει σε όλα τα κύτταρα του ανοσοποιητικού να εισέλθουν, γιατί είναι ιδιαίτερα κρίσιμο, ευάλωτο και εντελώς στεγανό: στο εσωτερικού του οφθαλμού. Τόσο ευαίσθητο που ο ίδιος ο οργανισμός προστατεύει την ιδιωτικότητά του από τη δική του αστυνομία, τη δική του εξουσία.
Η παρουσία του έμπολα εκεί δεν συνεπάγεται παρουσία στα δάκρυα και δεν παρουσιάζει κίνδυνο μετάδοσης. Ο ιός παραμένει εσώκλειστος, εγκλωβισμένος αλλά αμετανόητα καταστροφικός, καθώς μπορεί να οδηγήσει σε τύφλωση
Κάτι σαν την ιδεοληψία, τις ακλόνητες πίστεις, τον φανατισμό είναι τούτος ο ιός. Τον κυνηγάς, τον πολεμάς, κι ακόμη κι όταν νομίζεις ότι τον κατατρόπωσες, πως έγινες πολιτισμένος, φιλελεύθερος, λογικός, μετά από 60 εκατομμύρια νεκρούς στον τελευταίο πόλεμο και άλλα πολλά ακόμη στο αρχιπέλαγος των γκούλαγκ, να σου τον εμφανίζεται κρυμμένος σε κάποιο σημείο που δεν το περιμένεις. Εκεί που δεν φτάνει το ανοσοποιητικό της Δημοκρατίας: ο νόμος και η παιδεία.
Θολώνει την όραση, αλλάζει χρώματα, μαύρο, πράσινο, κόκκινο, μπλε. Όχι μόνο στις συνήθεις εστίες του αλλά σε απρόσιτες γωνιές, στις παρατάξεις, στα κόμματα, στις ομάδες, στις εκκλησιές, στα τζαμιά, στις συναγωγές, στα σπίτια, στα μυαλά.
Κατά βάση παραμένει ο ίδιος, αυτό που υπήρξε πάντα, το απόλυτο κακό. Η διεκδίκηση του κατώτερου, του πιο απολίτιστου στοιχείου του εαυτού μας, να κυριαρχήσει στο ανώτερο, να εξοντώσει την ελεύθερη σκέψη, την αναθεώρηση, τη βελτίωση, την αριστεία, σκοτώνοντας αυτό που ξεχώρισε τον Homo Sapiens από το ζωικό βασίλειο και τους Νεάντερταλ συγγενείς του και του έδωσε τη δυνατότητα να κυριαρχήσει πάνω τους και στον πλανήτη: την κοινωνικότητα, τη συμπόνοια, τον θαυμασμό και τη χαρά για την επιτυχία και τη γνώση, για την αριστεία των άλλων. Από την οποία κερδίζει τελικά κάθε ένας σε αυτό που αποκαλούμε ανθρώπινη κοινότητα.
Είναι η κατεξοχήν μορφή βίας αυτή. Η διεκδίκηση της εξουσίας από τους κάθε φορά πιο μέτριους, τυφλωμένους και αυτοκαταστροφικούς, που εντέλει αφανίζουν τον ξενιστή τους.
Ανακαλύφθηκε ολοζώντανος στο εσωτερικό του ματιού ενός Αμερικανού γιατρού που επιβίωσε από την επαφή μαζί του, μήνες μετά την αποθεραπεία, έχοντας εξαφανιστεί πλήρως από το αίμα του, γράφει η el Pais. Ο γιατρός Ian Crozier μολύνθηκε στη γενναία προσπάθεια ελέγχου που κατέβαλαν αυτός και οι συνάδελφοί του στην Αφρική και υπήρξε από τους λίγους τυχερούς που επιβίωσαν. Το μάτι του παρουσίασε φλεγμονή και άλλαξε χρώμα. Παρότι το ανοσοποιητικό σύστημα του κ. Crozier κατόρθωσε να τον πολεμήσει οπουδήποτε φτάνει, ο ιός παρέμεινε δραστήριος σε ένα σημείο που ο οργανισμός δεν επιτρέπει σε όλα τα κύτταρα του ανοσοποιητικού να εισέλθουν, γιατί είναι ιδιαίτερα κρίσιμο, ευάλωτο και εντελώς στεγανό: στο εσωτερικού του οφθαλμού. Τόσο ευαίσθητο που ο ίδιος ο οργανισμός προστατεύει την ιδιωτικότητά του από τη δική του αστυνομία, τη δική του εξουσία.
Η παρουσία του έμπολα εκεί δεν συνεπάγεται παρουσία στα δάκρυα και δεν παρουσιάζει κίνδυνο μετάδοσης. Ο ιός παραμένει εσώκλειστος, εγκλωβισμένος αλλά αμετανόητα καταστροφικός, καθώς μπορεί να οδηγήσει σε τύφλωση
Κάτι σαν την ιδεοληψία, τις ακλόνητες πίστεις, τον φανατισμό είναι τούτος ο ιός. Τον κυνηγάς, τον πολεμάς, κι ακόμη κι όταν νομίζεις ότι τον κατατρόπωσες, πως έγινες πολιτισμένος, φιλελεύθερος, λογικός, μετά από 60 εκατομμύρια νεκρούς στον τελευταίο πόλεμο και άλλα πολλά ακόμη στο αρχιπέλαγος των γκούλαγκ, να σου τον εμφανίζεται κρυμμένος σε κάποιο σημείο που δεν το περιμένεις. Εκεί που δεν φτάνει το ανοσοποιητικό της Δημοκρατίας: ο νόμος και η παιδεία.
Θολώνει την όραση, αλλάζει χρώματα, μαύρο, πράσινο, κόκκινο, μπλε. Όχι μόνο στις συνήθεις εστίες του αλλά σε απρόσιτες γωνιές, στις παρατάξεις, στα κόμματα, στις ομάδες, στις εκκλησιές, στα τζαμιά, στις συναγωγές, στα σπίτια, στα μυαλά.
Κατά βάση παραμένει ο ίδιος, αυτό που υπήρξε πάντα, το απόλυτο κακό. Η διεκδίκηση του κατώτερου, του πιο απολίτιστου στοιχείου του εαυτού μας, να κυριαρχήσει στο ανώτερο, να εξοντώσει την ελεύθερη σκέψη, την αναθεώρηση, τη βελτίωση, την αριστεία, σκοτώνοντας αυτό που ξεχώρισε τον Homo Sapiens από το ζωικό βασίλειο και τους Νεάντερταλ συγγενείς του και του έδωσε τη δυνατότητα να κυριαρχήσει πάνω τους και στον πλανήτη: την κοινωνικότητα, τη συμπόνοια, τον θαυμασμό και τη χαρά για την επιτυχία και τη γνώση, για την αριστεία των άλλων. Από την οποία κερδίζει τελικά κάθε ένας σε αυτό που αποκαλούμε ανθρώπινη κοινότητα.
Είναι η κατεξοχήν μορφή βίας αυτή. Η διεκδίκηση της εξουσίας από τους κάθε φορά πιο μέτριους, τυφλωμένους και αυτοκαταστροφικούς, που εντέλει αφανίζουν τον ξενιστή τους.
Γιώργος Γιαννούλης-Γιαννουλόπουλος
No comments:
Post a Comment