Το ΔΝΤ και το Χρέος

Το Διεθνές Νoμισματικό Ταμείο χρηματοδοτείται από τις ίδιες Κυβερνήσεις που δανείζει σε ώρα ανάγκης και τους παρέχει τεχνική βοήθεια για να μη χρειαστεί να βρεθούν σε αντίστοιχη θέση στο μέλλον. Είναι κεϋνσιανής έμπνευσης οργανισμός που δημιουργήθηκε αμέσως μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, μαζί με τον Διεθνή Οργανισμό Εμπορίου και την Παγκόσμια Τράπεζα.

Στόχος του ήταν να προστατευτεί η ειρήνη και να μην επαναληφθεί το φαινόμενο όταν μια χώρα έχει χρεοκοπήσει οι πιστωτές να στέλνουν τις κανονιοφόρους και να επιβάλλουν την κυβέρνηση και τους όρους αποπληρωμής των δανείων, χωρίς να ενδιαφέρονται για την ανάπτυξή της και τη διόρθωση των αδυναμιών της ώστε να γίνει και το χρέος της βιώσιμο και να μη χρειαστεί πόλεμος στο μέλλον. Πράγματα ασύλληπτα σκληρά, που έχουμε αισθανθεί και στην Ελλάδα στον 19ο αιώνα, όπως και οι Γερμανοί μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Τα οποία οδήγησαν και στον Δεύτερο.

Αντίστοιχα ποσά με τα 700 εκατομμύρια ευρώ που επρόκειτο να καταβάλει η Ελλάδα ως συνδρομή και ακόμη καθυστερεί είναι και οι συνδρομές των άλλων οικονομιών, ανάλογα το μέγεθος του ΑΕΠ τους, σχεδόν όλα τα κράτη του πλανήτη.

Αυτό σημαίνει πως η οφειλή που απειλεί ή ενδέχεται στ' αλήθεια να αρνηθεί να πληρώσει η Ελλάδα είναι μια άρνηση πληρωμής προς τον φορολογούμενο της Ινδίας, της Βραζιλίας, της Αργεντινής, του Περού, της Ινδονησίας, της Μπουρκίνα Φάσο, του Μπουρούντι και πολλών άλλων από χώρες στις οποίες διπλοχρωστάμε, και μέσω του ΔΝΤ και μέσω των δανείων των Ευρωπαϊκών Κρατών, όπως η Λιθουανία, η Σλοβακία, η Πορτογαλία. Και η λίστα δεν έχει τελειωμό.

Τι κοινό έχουν όλοι αυτοί; Έχουν κατακεφαλήν εισόδημα μικρότερο ή πάρα πολύ μικρότερο από αυτό της Ελλάδας. Όπως το μεγαλύτερο μέρος της ανθρωπότητας.

Να μην πληρώσεις τις οφειλές σου στο ΔΝΤ σημαίνει ότι αρνείσαι να εξοφλήσεις όχι μόνο τους πλουσιότερους που έκαναν την κουζουλάδα και δάνεισαν έναν μπαταχτσή αλλά και τους φτωχότερους, τους πολύ φτωχότερους, που σε δάνεισαν για να παραμείνεις πλουσιότερος από αυτούς, για να κατορθώσεις να μείνεις εσύ στο κλαμπ των πλουσίων του πλανήτη.

Πιστεύει κανείς ότι κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει ανεκτό;

Γιώργος Γιαννούλης-Γιαννουλόπουλος