Η αξία των bytes

Μια παγίδα της ζωής είναι πως σε αναγκάζει ενίοτε να σχολιάζεις και να ασχολείσαι με πράγματα που δεν θάπρεπε, με πράξεις ανούσιες, με ανθρώπους δεύτερους και τρίτους. Με δυο λόγια, μας υφαρπάζουν τον χρόνο, άρα την ελευθερία, μας καταναλώνουν τα εγκεφαλικά κύτταρα, μας κλέβουν λίγο λίγο τη ζωή υπάρξεις ανάξιες λόγου. Άνθρωποι που θα περνούσαν απαρατήρητοι αν δεν ήταν γόνοι, εγγονοί, ξαδέλφια, κουμπάροι, γκόμενες και γκόμενοι, παρακαθήμενοι, σύζυγοι, γελωτοποιοί που τρύπωσαν στο παλάτι μιας φεουδαρχικής κληρονομικής εξουσίας.

Κι έρχεται η στιγμή που διαπιστώνεις πόσο αδιάφορο, πόσο κενό, πόσο ανούσιο είναι όλο αυτό. Πως το κόστος του είναι ασύγκριτα μεγάλο σε σχέση με το αποτέλεσμά του, το οποίο αφορά εντέλει μόνο την ψυχική ισορροπία, την καταπολέμηση της μοναξιάς, την οικοδόμηση της αίσθησης της κοινότητας με όσους έτσι κι αλλιώς σκέφτονται παρόμοια. Ή, καλύτερα, απλώς σκέφτονται.

Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι που αναγκάζονται να σπαταλούν τη ζωή τους για ένα μάτσο υποκριτές, φανατικούς και ανόητους. Τόσοι και τόσοι που υποχρεώνονται να συζητούν σοβαρά γύρω από ένα κενό, από ένα τίποτα. Για κάτι που δεν αξίζει ούτε το ένα εκατομμυριοστό από τον ανθρωποχρόνο τόσων μυαλών, τις κλεμμένες ώρες από τόσες δημιουργικές δραστηριότητες, τις χαμένες αγκαλιές, το σβησμένο γέλιο. Για μια συμπλεγματική εξουσία που δεν φτάνει το εναλλακτικό κόστος ούτε μιας ανθρωποημέρας ενός κανονικού ανθρώπου. Για ένα μάτσο ανύπαρκτους που δεν αξίζουν ούτε καν τα άυλα, άτυχα και φευγαλέα bytes που τους αφορούν.

Γιώργος Γιαννούλης-Γιαννουλόπουλος